Elegia 4

Multa prius dominae delicta queraris oportet,
saepe roges aliquid, saepe repulsus eas,
et saepe immeritos corrumpas dentibus unguis,
et crepitum dubio suscitet ira pede!
nequiquam perfusa meis unguenta capillis,
ibat et expenso planta morata gradu.
non hic herba valet, non hic nocturna Cytaeis,
non Perimedaeae gramina cocta manus;
nam cui non ego sum fallaci praemia vati?
quae mea non decies somnia versat anus?
quippe ubi nec causas nec apertos cernimus ictus,
unde tamen veniant tot mala caeca via est;
non eget hic medicis, non lectis mollibus aeger,
huic nullum caeli tempus et aura nocet;
ambulat‹et subito mirantur funus amici!
sic est incautum, quidquid habetur amor.
hostis si quis erit nobis, amet ille puellas:
gaudeat in puero, si quis amicus erit.
tranquillo tuta descendis flumine cumba:
quid tibi tam parvi litoris unda nocet?
alter saepe uno mutat praecordia Verbo,
altera vix ipso sanguine mollis erit.