Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  42| venientem etiam annum M. Fabium, Caesonis fratrem, et magis invisum
 2      II,    5,  48| evanescere vividum quondam illud Caesonis ingenium. Nullae deinde
 3     III,    2,  11|   perferendi quam ad lacessendam Caesonis temeritatem ferre. Ibi multa
 4     III,    2,  11|          dicta factaque in unius Caesonis suspectum incidunt ingenium.
 5     III,    2,  12|      volgo homines in damnatione Caesonis libertatem agi credere.
 6     III,    2,  14|       tribuni perculsis patribus Caesonis exsilio prope perlatam esse
 7     III,    2,  14|         iuniores, id maxime quod Caesonis sodalium fuit, auxere iras
 8     III,    2,  14|     impetus suos. Cum primo post Caesonis exsilium lex coepta ferri
 9     III,    3,  19|     Quinctius Cincinnatus, pater Caesonis, consul creatur qui magistratum
10     III,    3,  24|          damnationem Volsci quam Caesonis Volscio teste fuerat faciebant.