Apologia
   Cap.
 1     2    |           testamentum fictum esse, adeo ut aegre Lollius Urbicus
 2    15    |        laude turpitudinem tegeret? adeo vir omnium sapientissimus
 3    16    |          hercle non satis novi. id adeo factum, quod et tu rusticando
 4    17    |                          17-~ ~Ego adeo servosne tu habeas ad agrum
 5    36    |          Aemilianus, quoniam usque adeo rebus meis curat; quanquam
 6    40    |            studio et augere. atque adeo summe miror quod unum a
 7    40    |        fronte animum gestare. hunc adeo pisciculum, quem vos leporem
 8    44    |     convictum me fatebor, nisi rus adeo iam diu ablegatus est in
 9    49    |        advorsae, non congruant; id adeo evenit, cum quaepiam earum
10    50    |         modice angit. sed si usque adeo aucta est, ut etiam vigilantium
11    51    |            succumbunt. Aristoteles adeo in problematis scriptum
12    54    |                         54-~ ~Tibi adeo permitto, finge quidvis,
13    59    |        libellum loquitur, non quin adeo sit alienatus omni pudore,
14    61    |      dicitis qui potest, cuius vos adeo artificem non ignorastis,
15    66    |         Pudentillae praeverti, vel adeo totius rei ordinem paulo
16    91    |         avaritiae concupisse atque adeo primo dotem in congressu
17    95    |            invitavit. at non usque adeo tuae benivolentiae indulgebo,
18    98    |          facie agnosceres. at nunc adeo patientem te ei praebes
19    98    |         eum indulgentia corrumpis, adeo ei nulla re adversare, ut


De deo Socratis
   Cap.
20     6    |                     6-~ ~Non usque adeo responderit enim Plato pro
21     6    |   sententia sua mea voce non usque adeo, inquit, seiunctos et alienatos
22     6    |     nubibus coruscandis ceterisque adeo, per quae futura dinoscimus.
23    10    |   concretas videmus; quae si usque adeo leves forent ut ea quae
24    11    |          splendida et tenuia usque adeo ut radios omnis nostri tuoris
25    11    |            Latine enuntiabo, atque adeo hic sit inpraesentiarum:
26    14    |     exempla adfatim suppetunt, sed adeo celebrata et frequentata


De mundo
   Cap.
27 Praef    |       capiuntur. Hoc illis evenire adeo non est mirabile, cum nihil
28    17    |            Hierapolim Phrygiae non adeo ardui montis vicinum latus
29    17    |          semper sua ora tollentes; adeo illis cognitum est vim mali,


Florida
   Cap.
30     7    |       solusque sine aemulo clarus, adeo ut nemo eius audeat virtutem
31    16    |      quippe eodem die in palaestra adeo vehementer talum inverti,
32    16    |       pretium accipit qui rogatur, adeo ut omnia utensilia emere
33    17    |           veternum parit. Tragoedi adeo ni cottidie proclament,
34    18    |       autem veritas libera. Semper adeo et ubique vos quippe ut
35    21    |   curriculo confecta via opus est, adeo uti praeoptent pendere equo


Metamorphoses
   Lib. Cap.
36  3,    22|      vigilans somniabar; defrictis adeo diu pupulis an vigilarem
37  4,    14|           nostro, non qui corporis adeo sed animi robore ceteris
38  4,    30|          praetulit deabus. sed non adeo gaudens ista, quaecumque
39  7,    16|          devorandosque porrigebat; adeo ille praepotens tyrannus
40  8,    23|          ruderarium cribrum? Atque adeo vel donemus eum cuipiam,
41  9,    11|       plagas ingerentes acervatim, adeo me strepitu turbulentant
42  9,    12|    caliginis palpebras adesi atque adeo male luminanti et in modum
43 10,     1|             Confecta campestri nec adeo difficili via quandam civitatulam
44 10,     5|     interceptum. Et hoc quidem non adeo mentiebatur, quod iam destinatam
45 10,    16|       dictum dominus secutus: «Non adeo» respondit «absurde iocatus
46 10,    34|        bestia fuisset immissa, non adeo vel prudentia sollers vel
47 11,    10| praemicantem porrigebat lumine non adeo nostris illis consimilem,