Apologia
   Cap.
 1    27    |     Apuleio puer.» quid enim, si iuvenis, quid, si etiam senex adsistente
 2    59    |        cum animadvertisses caput iuvenis barba et capillo populatum,
 3    98    |        fratrem Pontiani, diserti iuvenis, vix singulas syllabas fringultientem,


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 4  2,    23|        deponentur tibi. Sed heus iuvenis, cave diligenter principum
 5  2,    26|            Summas» inquit «tibi, iuvenis, gratias agimus et hercules
 6  2,    26| discindere. Sic in modum superbi iuvenis Aoni vel Musici vatis Piplei
 7  4,     3|     cunctanter accedo decerpere, iuvenis quidam, ut mihi videbatur,
 8  7,    10|         cum videre puellam proci iuvenis amore nuptiarumque castarum
 9  7,    10|     pendebant iudicio. ~Sed ille iuvenis sermone reperito: «Quin
10  8,     1|          gallicinio venit quidam iuvenis e proxima civitate, ut quidem
11  8,     1|         Erat in proxima civitate iuvenis natalibus praenobilis quo
12  8,    26|   proximum deligant. Erat quidam iuvenis satis corpulentus, choraula
13  9,    21|      opportuna fallacia vigorati iuvenis inductus immo sublatus et
14  9,    24|          gravique odore sulpuris iuvenis inescatus atque obnubilatus
15  9,    35|       vicinus potens et dives et iuvenis (splendidae) prosapiae (
16  9,    37|    lapide contorto tertii illius iuvenis dexterum brachium longo
17  9,    38|         eius opinionem resistens iuvenis complexu fortissimo arripit
18 10,     3|        exordium, decunctatur. At iuvenis nihil etiam tunc sequius
19 10,     4|         flagitat vadimonium. Sed iuvenis, modo istud modo aliud causae
20 10,     7|     indignatus fastidio novercae iuvenis, quod, ulciscens iniuriam,
21 10,    23|       uxoris suae, matri eiusdem iuvenis — quod enim sarcina praegnationis
22 10,    23|           Sed pietatis spectatae iuvenis et matris obsequium et sororis
23 10,    24| potuerunt, cuius instinctu domum iuvenis protinus se direxit saeva
24 10,    24|       puellae nuntiaret quod eam iuvenis profectus ad villulam vocarent
25 10,    25|          tradunt sepulturae. Nec iuvenis sororis suae mortem tam
26 10,    27|             27-~ ~Nec ille tamen iuvenis diutius vitam tenuerat,
27 10,    32|      Tunc animo volenti Phrygius iuvenis malum, quod tenebat, aureum