Apologia
   Cap.
 1    48|          Maxime, quanquam sedulo inpraesentiarum a laudibus tuis tempero,
 2    53|         permittebam. quid igitur inpraesentiarum vis tibi credi? quodne Pontianus
 3    65|        meus, taceo. De nomine ut inpraesentiarum satis dixi. quod superest,


De deo Socratis
   Cap.
 4    11|    enuntiabo, atque adeo hic sit inpraesentiarum: Minerva igitur, ut dixi,
 5    14| recensuerit. Idcirco supersedebo inpraesentiarum in his rebus orationem occupare,
 6    19|    praecaveret, omitteret coepta inpraesentiarum, quae tutius vel postea


Florida
   Cap.
 7     9| consulatum format et amor noster inpraesentiarum tenet, et spes Carthaginis
 8    16|      semper praedicabo. Sed nunc inpraesentiarum libro iusto ad hunc honorem
 9    16|        hos regit artus. Nam nunc inpraesentiarum - neque enim diffitebor -
10    16|     occupata delectatione mavult inpraesentiarum gaudere quam praedicare.
11    17|        laudes tuas attigi, ne me inpraesentiarum refrenet vel tua generosa
12    18|        in] alias, tum etiam nunc inpraesentiarum usu experior. Nam quanto