Apologia
   Cap.
 1     8    |       praelavitur. et quid ego de homine nato diutius? belua immanis,


De deo Socratis
   Cap.
 2     3    |           nullum animal in terris homine postremius. Sed nunc non
 3     5    |       numquam se deum se deum cum homine communicare, facilius me
 4    15    | inmortalis, tamen quodam modo cum homine gignitur, ut eae preces,


De mundo
   Cap.
 5    25    |          sublimis officii, ne cum homine quidem convenit, qui sit
 6    31    |        capiamus exempla. Anima in homine non videtur et tamen fateantur


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 7  2,     1|        lapides quos offenderem de homine duratos et aves quas audirem
 8  8,    22|          ipsis visceribus adesis, homine consumpto membra nudarunt,
 9  8,    26|        pro virgine sed asinum pro homine succidaneum videre, nare


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
10  1,    12|      Omnium vero terrenorum nihil homine praestabilius providentia
11  2,     6|     natura recta pravaque sunt in homine. A displicentiam ad mediocritatem