[33] 'montis in excelsi scopulo, rex, siste puellam
    ornatam mundo funerei thalami.
nec speres generum mortali stirpe creatum,
    sed saevum atque ferum vipereumque malum,
quod pinnis volitans super aethera cuncta fatigat
    flammaque et ferro singula debilitat,
quod tremit ipse Iovis, quo numina terrificantur
     fluminaque horrescunt et Stygiae tenebrae.'

Rex olim beatus affatu sanctae vaticinationis accepto pigens tristisque retro domum pergit suaeque coniugi praecepta sortis enodat infaustae. maeretur, fletur, lamentatur diebus plusculis. sed dirae sortis iam urget taeter effectus. iam feralium nuptiarum miserrimae virgini choragium struitur, iam taedae lumen atrae fuliginis cinere marcescit, et sonus tibiae zygiae mutatur in querulum Ludii modum cantusque laetus hymenaei lugubri finitur ululatu et puella nuptura deterget lacrimas ipso suo flammeo. sic adfectae domus triste fatum cuncta etiam civitas congemebat luctuque publico confestim congruens edicitur iustitium.