Liber, Caput

 1      I,  XXIV|                           CAPUT XXIV Solimannus Turcorum princeps praedictum
 2      I,  XXIV|            reperit, gladio perimit. ~Solimannus vero illius regionis dux
 3      I,  XXV |     milliaria processerant, cum ecce Solimannus cum innumera suorum multitudine
 4      I,  XXVI|      victoria, et praesenti successu Solimannus factus elatior, in castra
 5    III,  I   |             ejus praerogativae; quod Solimannus, qui in ea dominabatur,
 6    III,  I   |      Turcorum potentissimus satrapa, Solimannus nomine, cognomento Schah,
 7    III,  II  |            liberum habent discursum. Solimannus consolatoriam civibus mittit
 8    III,  II  |            est autem quod praedictus Solimannus, intelligens urbem suam
 9    III,  III |           autem ejus relatione, quod Solimannus eos ad denuntiandum civibus
10    III,  III |           capitanei, quod praedictus Solimannus maturaret accedere, praedictum
11    III,  III |              praedixerat, praedictus Solimannus cum ingentibus equitum copiis,
12    III,  IV  |                            CAPUT IV. Solimannus de montibus descendens,
13    III,  IV  |           ille principes remunerat. ~Solimannus igitur praemissa quadam
14    III,  IV  |          fugam versi erant: cum ecce Solimannus cum majoribus subsequens
15    III,  IV  |            ergo die neque praedictus Solimannus, neque infidelium principum
16    III,  XI  |     fratribus, quos tum saepe dictus Solimannus tum de exercitu Petri Eremitae,
17    III,  XIII|     Dividuntur ab invicem principes. Solimannus cum innumeris copiis iterum
18    III,  XIII|   commoditatem, castra composuerant. Solimannus vero, illatae memor injuriae,
19    III,  XIII|            horam diei secundam adest Solimannus, infinita secum Turcorum
20    III,  XV  |        subveniunt; vertitur in fugam Solimannus; perit ejus exercitus; nostri
21     IV,  XI  |              et virtute insuperabili Solimannus, qui ipso rerum experimento
22     IV,  XXIV| congratulabatur, quod amissa Nicaea, Solimannus cum suis male tractatus
23     VI,  XX  |             acies; pugnatur cominus. Solimannus a tergo irruens, aciem Boamundi
24     VI,  XX  |              dicebatur vir illustris Solimannus Nicaenorum princeps, de
25     VI,  XX  |             in fugam adegisset, ecce Solimannus, cum ea legione quam supra