Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library

Ewanjeljô pòdlug Swjãtigò Marka

IntraText CT - Text

  • 5
Previous - Next

Click here to show the links to concordance

5

Ùzdrowjenjé òsamãtanigò

1I przëszlë na procemné stronë mòrzëca do krôjnë Gerazeñczików. 2Czej leno wësôd z czôłna, zarë zabjeg Mù drogã człowjek z grobjiszczów òsamãtani przez złigò dëcha. 3Nen w grobjiszczach przebiwôł i njicht nji móg gò nawetk lińcëchama szczedowac. 4Co rusz gò rzeszëlë w zôdzerzdżi i w lińcëchë, le òn czedë krëszëł i zôdzerzdżi rwôł i njicht mù nji móg dac radë. 5Wjedno za dnja i w nocë w grobjiszczach i na górach wëwrzeszcziwôł i sã tłuk kamjenjama. 6Jak le z dôleka ùzdrzôł Jezësa, skłónjëł sã Mù i 7zawrzeszczôł: «Co Ce do mje, Jezësu, Sënje Nôwëższigò Bòga? Zaklinajã Ce na Bòga, nje jurzë mjã». 8Òn rzek do nje: «Wiñdzë z ne człowjeka, dëchù njechlëdni». 9I gò sã spitôł: «Jaczi të môsz mjono?» Òdpjar Mù: „Legjon” je mòje mjono, jiże naji je wjele. 10I barzëczkò Gò ùprôszôł, żebë gò nje wënëkiwôł z ne òkòla. 11A pòd górą pasło sã wjôldżi karno swjinjów. 12Tak Gò ùprôszelë: «Wnëkôj naji w swjinje, żebë jesmë w nje wéńc mòglë». 13Tak zwòlëł jima. Tej njechlëdni dëchë wëszłë i wlazłë w swjinje. I no karno kòle dwùch tësãców rëgnãło, i rznãło z przitczigò zberkù prosto w mòrzëce i pòtopjëło sã. 14Skòtôrze pòùceklë i no roznjoslë w mjesce i pò sedlëcach, że lëdze pòwëszlë sã dokònac, co sã pòdzejało. 15Czej przëszlë do Jezësa i ùzdrzelë òsamãtanigò, negò, co jëch mjôł w se „legjon”, jak przë rozëmje, òblokłi, sedzôł, wzął jëch strach. 16A ti, co to wjidzelë, òpòwjôdelë jim, co sã  pòdzejało z òsamãtanim i ò swjinjach. 17Tej Gò ùprôszelë, żebë òdszed z jëch greñców.

18Czej wsôdôł na czôłn, prosëł Gò wëbawjoni z òsamãtanigò, żebë móg òstac przë Njim. 19Le Òn nje przëstôł na to i mù rzek: «Bjôj dodóm, do swòjëch i òpòwjedzë jim, co dlô ce zdzejôł Pón, jak sã ùŸôlëł nad tobą». 20Tak szed i w Dekapòlu zaczął rozpòwjadac, co Jezës dlô nje zrobjëł, a wszëtcë bëlë  fùl dzëwù.

Bjałka w njimòcë krëwawjenjigò

21Czej Jezës na czôłnje nazôdk przedërchôł na procemni strąd, zebra sã kòle Nje wjôlgô rzma lëdztwa, a Òn jesz béł nad mòrzëcã. 22Tej przëszed do Nje jeden zez starszëch bóżnjicë, mjonã Jair. 23Czej Gò ùzdrzôł, pôd Mù do nóg i mòckò Gò prosëł: «Mòja córeczka je w kònanjim. Pòjżë a pòłożë na njã rãkã, żebë wëzdrowja i żëła».

24Tak szed z njim. A za Njim szła rzma lëdztwa i na Nje napjéra. 25A jedna bjałka, co chòrza dwanôsce lat na krëwawjenjé, szła za Njim. Wjele sã nacerzpja òd rozmajitëch doktorów 26i straca na njëch wszëtkò, co mja, a njick jeji nje pòmògłò, a jesz mja sã lëszi. 27Czej ùczëła ò Jezësu, szła w ciżbje slôde i sã dotkła Jegò sëknje. 28Bò so gôda: «Chòc bë le jem dotkła sã Jegò sëknje, a mdã zdrów». 29I téż w ti chwjilë ùstało krëwawjenjé i ùczëła w celszczim, że wëzdrowja z chërë. 30Jezës òd razë rozmjôł, że z Nje mòc wëszła. Tak sã òbrócëł do ciżbë i rzek: «Chtëż dotk sã mòji sëknje?» 31A Jegò ùcznjowje Mù rzeklë: «Kò wjidzisz, że zewsządka ciżba na Cã nalinô, a sã pitôsz: Chto mjã dotk?»  32Ón równak sã òbzérôł, żebë ùzdrzec tã, co no zrobja. 33Tej docësnãła sã do Nje zez drëżenjim wërzasłô bjałka, jiże wjedza, co sã w nji dokònało, padła przed Njim i Mù pòwjedza całą prôwdã. 34A Òn rzek do nji: «Córkò, twòja wjara cã ùzdrowja. Bjôj w ùbëtkù, a mdzë zdrowô z twòji chërë».

Córka Jaira

35Czej jesz to gôdôł, przëszlë òd starszigò bóżnjicë z wjédzą: «Córka twòja ju nje żëje, ceż tej jesz mdzesz marachòwôł Méstra?»  36Le Jezës, czej czuł, co gôdelë, rzek do starszigò bóżnjicë: «Le sã nje jiscë, a wjerzë». 37Nje dôł njikòmù ze Sobą jic, leno Pjotrowji, Jakùbòwji i Janowji, bratowji Jakùba. 38Czej przëszlë do chëczë starszigò bóżnjicë i ùczuł zgwôr chlëchów, i głosné wërzéczczi, 39weszed, i sã òdezwôł do njëch: «Cëż robjita za zgwôr i chlëchôta? Na dzéweńka nje je ùmarłô, le spji». 40I òbsmjéwelë Gò. Le Òn wszëtczëch wëpòrajëł, wzął ze Sobą òjca i matkã dzéweñczi i nëch, co z Njim bëlë, i weszed, gdze leża dzéweńka. 41Wzął dzéwczątkò za rãkã i rzek do nje: «Talitha kum,» to je: dzéweczkò, gôdajã ce, wstanjë. 42I w ti chwjilë dzéweńka  wsta i chòdza, mja ju dwanôsce lat. I bëlë  rozprzënjosłi, że jaż zdrewnjelë. 43Mòckò téż jim przëkôzôł, żebë sã njicht ò tim nje dowjedzôł, a jeji kôzôł dac jesc.

 

 




Previous - Next

Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License