Book Chapter: Verse

1501 1Kon   1:53|            koning Salomo. En Salomo zeide tot hem: Ga heen naar uw
1502 1Kon   2:4 |          wandelen, zo zal geen man, zeide Hij, u afgesneden worden
1503 1Kon   2:13|           moeder van Salomo; en zij zeide: Is uw komst vrede? En hij
1504 1Kon   2:13|           Is uw komst vrede? En hij zeide: Vrede. ~
1505 1Kon   2:14|                           14 Daarna zeide hij: Ik heb een woord aan
1506 1Kon   2:14|             een woord aan u. En zij zeide: Spreek. ~
1507 1Kon   2:15|                              15 Hij zeide dan: Gij weet, dat het koninkrijk
1508 1Kon   2:16|          aangezicht niet af. En zij zeide tot hem: Spreek. ~
1509 1Kon   2:17|                           17 En hij zeide: Spreek toch tot den koning
1510 1Kon   2:18|                      18 En Bathseba zeide: Het is goed, ik zal den
1511 1Kon   2:20|                             20 Toen zeide zij: Ik begeer van u een
1512 1Kon   2:20|    aangezicht niet af. En de koning zeide tot haar: Begeer, mijn moeder,
1513 1Kon   2:21|                           21 En zij zeide: Laat Abisag, de Sunamietische,
1514 1Kon   2:22|     antwoordde de koning Salomo, en zeide tot zijn moeder: En waarom
1515 1Kon   2:26|             Abjathar, den priester, zeide de koning: Ga naar Anathoth,
1516 1Kon   2:30|          tot de tent des HEEREN, en zeide tot hem: Zo zegt de koning:
1517 1Kon   2:30|             koning: Kom uit. En hij zeide: Neen, maar hier zal ik
1518 1Kon   2:31|                     31 En de koning zeide tot hem: Doe gelijk als
1519 1Kon   2:36|           koning, en riep Simei, en zeide tot hem: Bouw u een huis
1520 1Kon   2:38|                         38 En Simei zeide tot den koning: Dat woord
1521 1Kon   2:42|           koning, en riep Simei, en zeide tot hem: Heb ik u niet beedigd
1522 1Kon   2:44|                           44 Verder zeide de koning tot Simei: Gij
1523 1Kon   3:5 |             droom des nachts en God zeide: Begeer wat Ik u geven zal. ~
1524 1Kon   3:6 |                         6 En Salomo zeide: Gij hebt aan Uw knecht
1525 1Kon   3:11|                           11 En God zeide tot hem: Daarom dat gij
1526 1Kon   3:17|                  17 En de ene vrouw zeide: Och, mijn heer. Ik en deze
1527 1Kon   3:22|                             22 Toen zeide de andere vrouw: Neen, maar
1528 1Kon   3:22|           uw zoon; gene daarentegen zeide: Neen, maar de dode is uw
1529 1Kon   3:23|                             23 Toen zeide de koning: Deze zegt: Dit
1530 1Kon   3:24|                           24 Verder zeide de koning: Haalt mij een
1531 1Kon   3:25|                     25 En de koning zeide: Doorsnijdt dat levende
1532 1Kon   3:26|         ontstak over haar zoon), en zeide: Och, mijn heer! Geef haar
1533 1Kon   3:26|         geenszins; deze daarentegen zeide: Het zij noch het uwe noch
1534 1Kon   3:27|            antwoordde de koning, en zeide: Geeft aan die het levende
1535 1Kon   5:7 |            zich zeer verblijdde, en zeide: Gezegend zij de HEERE heden,
1536 1Kon   8:12|                             12 Toen zeide Salomo: De HEERE heeft gezegd,
1537 1Kon   8:15|                           15 En hij zeide: Geloofd zij de HEERE, de
1538 1Kon   8:18|                    18 Maar de HEERE zeide tot David, mijn vader: Dewijl
1539 1Kon   8:23|                           23 En hij zeide: HEERE, God van Israel,
1540 1Kon   9:3 |                       3 En de HEERE zeide tot hem: Ik heb uw gebed
1541 1Kon   9:13|                           13 Daarom zeide hij: Wat zijn dat voor steden,
1542 1Kon  10:6 |                            6 En zij zeide tot den koning: Het woord
1543 1Kon  11:11|                           11 Daarom zeide de HEERE tot Salomo: Dewijl
1544 1Kon  11:21|            krijgsoverste, dood was, zeide Hadad tot Farao: Laat mij
1545 1Kon  11:22|                       22 Doch Farao zeide: Maar wat ontbreekt u bij
1546 1Kon  11:22|            zoekt te trekken? En hij zeide: Niets, maar laat mij evenwel
1547 1Kon  11:31|                           31 En hij zeide tot Jerobeam: Neem u tien
1548 1Kon  12:5 |                            5 En hij zeide tot hen: Gaat heen tot aan
1549 1Kon  12:9 |                            9 En hij zeide tot hen: Wat raadt gijlieden,
1550 1Kon  12:26|                      26 En Jerobeam zeide in zijn hart: Nu zal het
1551 1Kon  12:28|             gouden kalveren; en hij zeide tot hen: Het is ulieden
1552 1Kon  13:2 |            het woord des HEEREN, en zeide: Altaar, altaar, zo zegt
1553 1Kon  13:6 |            antwoordde de koning, en zeide tot den man Gods: Aanbid
1554 1Kon  13:8 |                  8 Maar de man Gods zeide tot den koning: Al gaaft
1555 1Kon  13:13|                             13 Toen zeide hij tot zijn zonen: Zadelt
1556 1Kon  13:14|      zittende onder een eik; en hij zeide tot hem: Zijt gij de man
1557 1Kon  13:14|           Juda gekomen zijt? En hij zeide: Ik ben het. ~
1558 1Kon  13:15|                             15 Toen zeide hij tot hem: Kom met mij
1559 1Kon  13:16|                         16 Doch hij zeide: Ik kan niet met u wederkeren,
1560 1Kon  13:18|                           18 En hij zeide tot hem: Ik ben ook een
1561 1Kon  13:26|          wederkeren, dit hoorde, zo zeide hij: Het is de man Gods,
1562 1Kon  14:2 |                       2 En Jerobeam zeide tot zijn huisvrouw: Maak
1563 1Kon  14:5 |                     5 Maar de HEERE zeide tot Ahia: Zie, Jerobeams
1564 1Kon  14:6 |           ter deure inkwam, dat hij zeide: Kom in, gij huisvrouw van
1565 1Kon  17:1 |            de inwoneren van Gilead, zeide tot Achab: Zo waarachtig
1566 1Kon  17:10|            en hij riep tot haar, en zeide: Haal mij toch een weinig
1567 1Kon  17:11|            zo riep hij tot haar, en zeide: Haal mij toch ook een bete
1568 1Kon  17:12|                         12 Maar zij zeide: Zo waarachtig als de HEERE,
1569 1Kon  17:13|                          13 En Elia zeide tot haar: Vrees niet, ga
1570 1Kon  17:18|                           18 En zij zeide tot Elia: Wat heb ik met
1571 1Kon  17:19|                           19 En hij zeide tot haar: Geef mij uw zoon.
1572 1Kon  17:20|          hij riep den HEERE aan, en zeide: HEERE, mijn God, hebt Gij
1573 1Kon  17:21|           en riep den HEERE aan, en zeide: HEERE, mijn God, laat toch
1574 1Kon  17:23|            aan zijn moeder; en Elia zeide: Zie, uw zoon leeft. ~
1575 1Kon  17:24|                             24 Toen zeide de vrouw tot Elia: Nu weet
1576 1Kon  18:7 |          hij op zijn aangezicht, en zeide: Zijt gij mijn heer Elia? ~
1577 1Kon  18:8 |                               8 Hij zeide: Ik ben het; ga heen, zeg
1578 1Kon  18:9 |                          9 Maar hij zeide: Wat heb ik gezondigd, dat
1579 1Kon  18:15|                          15 En Elia zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1580 1Kon  18:16|           Obadja Achab tegemoet, en zeide het hem aan; en Achab ging
1581 1Kon  18:17|         Elia zag, dat Achab tot hem zeide: Zijt gij die beroerden
1582 1Kon  18:18|                             18 Toen zeide hij: Ik heb Israel niet
1583 1Kon  18:21|         Elia tot het ganse volk, en zeide: Hoe lang hinkt gij op twee
1584 1Kon  18:22|                             22 Toen zeide Elia tot het volk: Ik ben
1585 1Kon  18:24|            ganse volk antwoordde en zeide: Dat woord is goed. ~
1586 1Kon  18:25|                          25 En Elia zeide tot de profeten van Baal:
1587 1Kon  18:27|             Elia met hen spotte, en zeide: Roept met luider stem,
1588 1Kon  18:30|                             30 Toen zeide Elia tot het ganse volk:
1589 1Kon  18:34|                           34 En hij zeide: Vult vier kruiken met water,
1590 1Kon  18:34|   brandoffer en op het hout. En hij zeide: Doet het ten tweeden male.
1591 1Kon  18:34|            ten tweeden male. Voorts zeide hij: Doet het ten derden
1592 1Kon  18:36|            profeet Elia naderde, en zeide: HEERE, God van Abraham,
1593 1Kon  18:40|                          40 En Elia zeide tot hen: Grijpt de profeten
1594 1Kon  18:41|                           41 Daarna zeide Elia tot Achab: Trek op,
1595 1Kon  18:43|                           43 En hij zeide tot zijn jongen: Ga nu op,
1596 1Kon  18:43|         ging hij op, en zag uit, en zeide: Er is niets. Toen zeide
1597 1Kon  18:43|            zeide: Er is niets. Toen zeide hij: Ga weder henen, zevenmaal. ~
1598 1Kon  18:44|            de zevende maal, dat hij zeide: Zie, een kleine wolk, als
1599 1Kon  18:44|          gaat op van de zee. En hij zeide: Ga op, zeg tot Achab: Span
1600 1Kon  19:1 |                          1 En Achab zeide Izebel aan al wat Elia gedaan
1601 1Kon  19:4 |           dat zijn ziel stierve, en zeide: Het is genoeg; neem nu,
1602 1Kon  19:5 |        roerde hem een engel aan, en zeide tot hem: Sta op, eet; ~
1603 1Kon  19:7 |        weder, en roerde hem aan, en zeide: Sta op, eet, want de weg
1604 1Kon  19:9 |       HEEREN geschiedde tot hem, en zeide tot hem: Wat maakt gij hier,
1605 1Kon  19:10|                           10 En hij zeide: Ik heb zeer geijverd voor
1606 1Kon  19:11|                           11 En Hij zeide: Ga uit, en sta op dezen
1607 1Kon  19:13|          een stem kwam tot hem, die zeide: Wat maakt gij hier, Elia? ~
1608 1Kon  19:14|                           14 En hij zeide: Ik heb zeer geijverd voor
1609 1Kon  19:15|                      15 En de HEERE zeide tot hem: Ga, keer weder
1610 1Kon  19:20|       runderen, en liep Elia na, en zeide: Dat ik toch mijn vader
1611 1Kon  19:20|           zal ik u navolgen. En hij zeide tot hem: Ga, keer weder;
1612 1Kon  20:3 |                            3 En hij zeide hem aan: Zo zegt Benhadad:
1613 1Kon  20:4 |            van Israel antwoordde en zeide: Naar uw woord, mijn heer
1614 1Kon  20:7 |          alle oudsten des lands, en zeide: Merkt toch en ziet, dat
1615 1Kon  20:9 |                            9 Daarom zeide hij tot de boden van Benhadad:
1616 1Kon  20:10|            Benhadad zond tot hem en zeide: De goden doen mij zo, en
1617 1Kon  20:11|            van Israel antwoordde en zeide: Spreekt tot hem: Die zich
1618 1Kon  20:12|      koningen in de tenten, dat hij zeide tot zijn knechten: Legt
1619 1Kon  20:13|           den koning van Israel, en zeide: Zo zegt de HEERE: Hebt
1620 1Kon  20:14|                         14 En Achab zeide: Door wie? En hij zeide:
1621 1Kon  20:14|             zeide: Door wie? En hij zeide: Zo zegt de HEERE: Door
1622 1Kon  20:14|            der landschappen. En hij zeide: Wie zal den strijd aanbinden?
1623 1Kon  20:14|            strijd aanbinden? En hij zeide: Gij. ~
1624 1Kon  20:18|                           18 En hij zeide: Hetzij dat zij tot vrede
1625 1Kon  20:22|           den koning van Israel, en zeide tot hem: Ga heen, sterk
1626 1Kon  20:28|           den koning van Israel, en zeide: Zo zegt de HEERE: Daarom
1627 1Kon  20:32|             mijn ziel leven. En hij zeide: Leeft hij dan nog? Hij
1628 1Kon  20:33|      broeder Benhadad leeft. En hij zeide: Komt, brengt hem. Toen
1629 1Kon  20:34|                           34 En hij zeide tot hem: De steden, die
1630 1Kon  20:35|                             35 Toen zeide een man uit de zonen der
1631 1Kon  20:36|                           36 En hij zeide tot hem: Daarom dat gij
1632 1Kon  20:37|             hij een anderen man, en zeide: Sla mij toch. En die man
1633 1Kon  20:39|             tot den koning riep, en zeide: Uw knecht was uitgegaan
1634 1Kon  20:39|          bracht tot mij een man, en zeide: Bewaar dezen man, indien
1635 1Kon  20:40|           dat hij er niet was. Toen zeide de koning van Israel tot
1636 1Kon  20:42|                           42 En hij zeide tot hem: Zo zegt de HEERE:
1637 1Kon  21:3 |                       3 Maar Naboth zeide tot Achab: Dat late de HEERE
1638 1Kon  21:7 |                              7 Toen zeide Izebel, zijn huisvrouw,
1639 1Kon  21:15|           was, dat Izebel tot Achab zeide: Sta op, bezit den wijngaard
1640 1Kon  21:20|                         20 En Achab zeide tot Elia: Hebt gij mij gevonden,
1641 1Kon  21:20|              o, mijn vijand? En hij zeide: Ik heb u gevonden, overmits
1642 1Kon  22:3 |            Israel tot zijn knechten zeide: Weet gij, dat Ramoth in
1643 1Kon  22:4 |                            4 Daarna zeide hij tot Josafat: Zult gij
1644 1Kon  22:4 |        Ramoth in Gilead? En Josafat zeide tot den koning van Israel:
1645 1Kon  22:5 |                            5 Verder zeide Josafat tot den koning van
1646 1Kon  22:6 |             vierhonderd man, en hij zeide tot hen: Zal ik tegen Ramoth
1647 1Kon  22:7 |                      7 Maar Josafat zeide: Is hier niet nog een profeet
1648 1Kon  22:8 |                              8 Toen zeide de koning van Israel tot
1649 1Kon  22:8 |          zoon van Jimla. En Josafat zeide: De koning zegge niet alzo! ~
1650 1Kon  22:9 |        Israel een kamerling, en hij zeide: Haal haastelijk Micha,
1651 1Kon  22:11|      ijzeren horens gemaakt; en hij zeide: Zo zegt de HEERE: Met deze
1652 1Kon  22:14|                       14 Doch Micha zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1653 1Kon  22:15|          den koning gekomen was, zo zeide de koning tot hem: Micha,
1654 1Kon  22:15|             wij het nalaten? En hij zeide tot hem: Trek op, en gij
1655 1Kon  22:16|                     16 En de koning zeide tot hem: Tot hoe vele reizen
1656 1Kon  22:17|                           17 En hij zeide: Ik zag het ganse Israel
1657 1Kon  22:17|          herder hebben; en de HEERE zeide: Dezen hebben geen heer;
1658 1Kon  22:18|                             18 Toen zeide de koning van Israel tot
1659 1Kon  22:19|                           19 Verder zeide hij: Daarom hoort het woord
1660 1Kon  22:20|                      20 En de HEERE zeide: Wie zal Achab overreden,
1661 1Kon  22:20|         Ramoth in Gilead? De een nu zeide aldus, en de andere zeide
1662 1Kon  22:20|           zeide aldus, en de andere zeide alzo. ~
1663 1Kon  22:21|           aangezicht des HEEREN, en zeide: Ik zal hem overreden. En
1664 1Kon  22:21|          hem overreden. En de HEERE zeide tot hem: Waarmede? ~
1665 1Kon  22:22|                           22 En hij zeide: Ik zal uitgaan, en een
1666 1Kon  22:22|            al zijn profeten. En Hij zeide: Gij zult overreden, en
1667 1Kon  22:24|             het kinnebakken; en hij zeide: Door wat weg is de geest
1668 1Kon  22:25|                         25 En Micha zeide: Zie, gij zult het zien,
1669 1Kon  22:26|             De koning van Israel nu zeide: Neem Micha, en breng hem
1670 1Kon  22:28|                         28 En Micha zeide: Indien gij enigszins met
1671 1Kon  22:28|          mij niet gesproken! Verder zeide hij: Hoort, gij volken altegaar! ~
1672 1Kon  22:30|             En de koning van Israel zeide tot Josafat: Als ik mij
1673 1Kon  22:34|           tussen het pantsier. Toen zeide hij tot zijn voerman: Keer
1674 1Kon  22:50|                             50 Toen zeide Ahazia, de zoon van Achab,
1675 2Kon   1:2 |        krank. En hij zond boden, en zeide tot hen: Gaat heen, vraagt
1676 2Kon   1:5 |         boden weder tot hem; en hij zeide tot hen: Wat is dit, dat
1677 2Kon   1:6 |           kwam op, ons tegemoet, en zeide tot ons: Gaat heen, keert
1678 2Kon   1:8 |         gegord om zijn lenden. Toen zeide hij: Het is Elia, de Thisbiet. ~
1679 2Kon   2:2 |                           2 En Elia zeide tot Elisa: Blijf toch hier,
1680 2Kon   2:2 |        Beth-El gezonden. Maar Elisa zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1681 2Kon   2:3 |          hoofd wegnemen zal? En hij zeide: Ik weet het ook wel, zwijgt
1682 2Kon   2:4 |                           4 En Elia zeide tot hem: Elisa, blijf toch
1683 2Kon   2:4 |          Jericho gezonden. Maar hij zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1684 2Kon   2:5 |          hoofd wegnemen zal? En hij zeide: Ik weet het ook wel, zwijgt
1685 2Kon   2:6 |                           6 En Elia zeide tot hem: Blijf toch hier,
1686 2Kon   2:6 |          Jordaan gezonden. Maar hij zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1687 2Kon   2:9 |         overgekomen waren, dat Elia zeide tot Elisa: Begeer wat ik
1688 2Kon   2:9 |          weggenomen worde. En Elisa zeide: Dat toch twee delen van
1689 2Kon   2:10|                           10 En hij zeide: Gij hebt een harde zaak
1690 2Kon   2:14|              en sloeg het water, en zeide: Waar is de HEERE, de God
1691 2Kon   2:16|            geworpen heeft. Doch hij zeide: Zendt niet. ~
1692 2Kon   2:17|            tot schamens toe; en hij zeide: Zendt. En zij zonden vijftig
1693 2Kon   2:18|        Jericho gebleven was; en hij zeide tot hen: Heb ik tot ulieden
1694 2Kon   2:20|                           20 En hij zeide: Brengt mij een nieuwe schaal,
1695 2Kon   2:21|           wierp het zout daarin, en zeide: Zo zegt de HEERE: Ik heb
1696 2Kon   3:7 |          tegen de Moabieten? En hij zeide: Ik zal opkomen; zo zal
1697 2Kon   3:8 |                            8 En hij zeide: Door welken weg zullen
1698 2Kon   3:8 |       zullen wij optrekken? Hij dan zeide: Door den weg der woestijn
1699 2Kon   3:10|                             10 Toen zeide de koning van Israel: Ach,
1700 2Kon   3:11|                       11 En Josafat zeide: Is hier geen profeet des
1701 2Kon   3:11|          des konings van Israel, en zeide: Hier is Elisa, de zoon
1702 2Kon   3:12|                       12 En Josafat zeide: Des HEEREN woord is bij
1703 2Kon   3:13|                       13 Maar Elisa zeide tot den koning van Israel:
1704 2Kon   3:13|           Doch de koning van Israel zeide tot hem: Neen, want de HEERE
1705 2Kon   3:14|                         14 En Elisa zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1706 2Kon   3:16|                           16 En hij zeide: Zo zegt de HEERE: Maakt
1707 2Kon   4:2 |                          2 En Elisa zeide tot haar: Wat zal ik u doen?
1708 2Kon   4:2 |            in het huis hebt. En zij zeide: Uw dienstmaagd heeft niet
1709 2Kon   4:3 |                              3 Toen zeide hij: Ga, eis voor u vaten
1710 2Kon   4:6 |        waren, dat zij tot haar zoon zeide: Breng mij nog een vat aan;
1711 2Kon   4:6 |           nog een vat aan; maar hij zeide tot haar: Er is geen vat
1712 2Kon   4:7 |          man Gods te kennen; en hij zeide: Ga heen, verkoop de olie,
1713 2Kon   4:9 |                            9 En zij zeide tot haar man: Zie nu, ik
1714 2Kon   4:12|                             12 Toen zeide hij tot zijn jongen Gehazi:
1715 2Kon   4:16|                           16 En hij zeide: Op dezen gezetten tijd,
1716 2Kon   4:16|           een zoon omhelzen. En zij zeide: Neen, mijn heer, gij, man
1717 2Kon   4:19|                           19 En het zeide tot zijn vader: Mijn hoofd,
1718 2Kon   4:19|          hoofd, mijn hoofd! Hij dan zeide tot een jongen: Draag hem
1719 2Kon   4:22|            zij riep om haar man, en zeide: Zend mij toch een van de
1720 2Kon   4:23|                           23 En hij zeide: Waarom gaat gij heden tot
1721 2Kon   4:23|           maan, noch sabbat. En zij zeide: Het zal wel zijn. ~
1722 2Kon   4:24|           zadelde zij de ezelin, en zeide tot haar jongen: Drijf,
1723 2Kon   4:25|             tot Gehazi, zijn jongen zeide: Zie, daar is de Sunamietische. ~
1724 2Kon   4:26|             wel met uw kind? En zij zeide: Het is wel. ~
1725 2Kon   4:27|            stoten. Doch de man Gods zeide: Laat ze geworden; want
1726 2Kon   4:28|                           28 En zij zeide: Heb ik een zoon van mijn
1727 2Kon   4:28|         zoon van mijn heer begeerd? Zeide ik niet: Bedrieg mij niet? ~
1728 2Kon   4:29|                           29 En hij zeide tot Gehazi: Gord uw lenden,
1729 2Kon   4:30|            de moeder van den jongen zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1730 2Kon   4:36|           36 En hij riep Gehazi, en zeide: Roep deze Sunamietische.
1731 2Kon   4:36|            zij kwam tot hem; en hij zeide: Neem uw zoon op. ~
1732 2Kon   4:38|             zijn aangezicht; en hij zeide tot zijn jongen: Zet den
1733 2Kon   4:41|                         41 Maar hij zeide: Brengt dan meel; en hij
1734 2Kon   4:41|        wierp het in den pot; en hij zeide: Schep voor het volk op,
1735 2Kon   4:42|         aren in haar hulzen; en hij zeide: Geef aan het volk, dat
1736 2Kon   4:43|                43 Doch zijn dienaar zeide: Wat zou ik dat aan honderd
1737 2Kon   4:43|           mannen voorzetten? En hij zeide: Geef aan het volk, dat
1738 2Kon   5:3 |                              3 Deze zeide tot haar vrouw: Och, of
1739 2Kon   5:5 |                              5 Toen zeide de koning van Syrie: Ga
1740 2Kon   5:7 |          zijn klederen scheurde, en zeide: Ben ik dan God, om te doden
1741 2Kon   5:11|            toornig, en toog weg, en zeide: Zie, ik zeide bij mijzelven:
1742 2Kon   5:11|         toog weg, en zeide: Zie, ik zeide bij mijzelven: Hij zal zekerlijk
1743 2Kon   5:15|             voor zijn aangezicht en zeide: Zie, nu weet ik, dat er
1744 2Kon   5:16|                         16 Maar hij zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1745 2Kon   5:17|                        17 En Naaman zeide: Zo niet; laat toch uw knecht
1746 2Kon   5:19|                           19 En hij zeide tot hem: Ga in vrede. En
1747 2Kon   5:20|            van Elisa, den man Gods, zeide: Zie, mijn heer heeft Naaman,
1748 2Kon   5:21|            af, hem tegemoet, en hij zeide: Is het wel? ~
1749 2Kon   5:22|                           22 En hij zeide: Het is wel; mijn heer heeft
1750 2Kon   5:23|                        23 En Naaman zeide: Belieft het u, neem twee
1751 2Kon   5:25|            voor zijn heer. En Elisa zeide tot hem: Van waar, Gehazi?
1752 2Kon   5:25|            Van waar, Gehazi? En hij zeide: Uw knecht is noch herwaarts
1753 2Kon   5:26|                         26 Maar hij zeide tot hem: Ging niet mijn
1754 2Kon   6:2 |              om er te wonen. En hij zeide: Gaat heen. ~
1755 2Kon   6:3 |                             3 En er zeide een: Het believe u toch
1756 2Kon   6:3 |             met uw knechten. En hij zeide: Ik zal gaan. ~
1757 2Kon   6:5 |         water viel; en hij riep, en zeide: Ach, mijn heer, want het
1758 2Kon   6:6 |                    6 En de man Gods zeide: Waar is het gevallen? En
1759 2Kon   6:7 |                            7 En hij zeide: Neem het tot u op. Toen
1760 2Kon   6:11|          hij riep zijn knechten, en zeide tot hen: Zult gij mij dan
1761 2Kon   6:12|            En een van zijn knechten zeide: Neen, mijn heer koning!
1762 2Kon   6:13|                           13 En hij zeide: Gaat heen, en ziet, waar
1763 2Kon   6:15|            paarden en wagenen. Toen zeide zijn jongen tot hem: Ach,
1764 2Kon   6:16|                           16 En hij zeide: Vrees niet; want die bij
1765 2Kon   6:17|                 17 En Elisa bad, en zeide: HEERE, open toch zijn ogen,
1766 2Kon   6:18|             Elisa tot den HEERE, en zeide: Sla toch dit volk met verblindheden.
1767 2Kon   6:19|                             19 Toen zeide Elisa tot hen: Dit is de
1768 2Kon   6:20|            gekomen waren, dat Elisa zeide: HEERE, open de ogen van
1769 2Kon   6:21|             En de koning van Israel zeide tot Elisa, als hij hen zag:
1770 2Kon   6:22|                         22 Doch hij zeide: Gij zult hen niet slaan;
1771 2Kon   6:27|                           27 En hij zeide: De HEERE helpt u niet;
1772 2Kon   6:28|                           28 Verder zeide de koning tot haar: Wat
1773 2Kon   6:28|          tot haar: Wat is u? En zij zeide: Deze vrouw heeft tot mij
1774 2Kon   6:29|          des anderen daags tot haar zeide: Geef uw zoon, dat wij hem
1775 2Kon   6:31|                           31 En hij zeide: Zo doe mij God, en doe
1776 2Kon   6:33|             bode tot hem af; en hij zeide: Zie, dat kwaad is van den
1777 2Kon   7:1 |                              1 Toen zeide Elisa: Hoort het woord des
1778 2Kon   7:2 |         antwoordde den man Gods, en zeide: Zie, zo de HEERE vensteren
1779 2Kon   7:2 |           kunnen geschieden? En hij zeide: Zie, gij zult het met uw
1780 2Kon   7:12|           stond op in den nacht, en zeide tot zijn knechten: Ik zal
1781 2Kon   7:13|           een van zijn knechten, en zeide: Dat men toch neme vijf
1782 2Kon   8:5 |         huis en om haar akker. Toen zeide Gehazi: Mijn heer koning!
1783 2Kon   8:8 |                              8 Toen zeide de koning tot Hazael: Neem
1784 2Kon   8:9 |            voor zijn aangezicht, en zeide: Uw zoon Benhadad, de koning
1785 2Kon   8:10|                         10 En Elisa zeide tot hem: Ga, zeg, gij zult
1786 2Kon   8:12|                             12 Toen zeide Hazael: Waarom weent mijn
1787 2Kon   8:12|             weent mijn heer? En hij zeide: omdat ik weet, wat kwaad
1788 2Kon   8:13|                        13 En Hazael zeide: Maar wat is uw knecht,
1789 2Kon   8:13|             zaak doen zou? En Elisa zeide: De HEERE heeft mij getoond,
1790 2Kon   8:14|          tot zijn heer, die tot hem zeide: Wat heeft Elisa tot u gezegd?
1791 2Kon   8:14|          Elisa tot u gezegd? En hij zeide: Hij heeft tot mij gezegd:
1792 2Kon   9:1 |          zonen der profeten, en hij zeide tot hem: Gord uw lenden,
1793 2Kon   9:5 |    hoofdmannen van het heir, en hij zeide: Ik heb een woord aan u,
1794 2Kon   9:5 |          aan u, o hoofdman! En Jehu zeide: Tot wien van ons allen?
1795 2Kon   9:5 |          wien van ons allen? En hij zeide: Tot u, o hoofdman! ~
1796 2Kon   9:6 |          olie op zijn hoofd, en hij zeide tot hem: Zo zegt de HEERE,
1797 2Kon   9:11|            de knechten zijns heren, zeide men tot hem: Is het al wel?
1798 2Kon   9:11|     onzinnige tot u gekomen? En hij zeide tot hen: Gij kent den man
1799 2Kon   9:12|            ons nu te kennen. En hij zeide: Zo en zo heeft hij tot
1800 2Kon   9:15|          koning van Syrie.) En Jehu zeide: Zo het ulieder wil is,
1801 2Kon   9:17|           Jehu, als hij aankwam, en zeide: Ik zie een hoop. Toen zeide
1802 2Kon   9:17|        zeide: Ik zie een hoop. Toen zeide Joram: Neem een ruiter,
1803 2Kon   9:18|          toog heen hem tegemoet, en zeide: Zo zegt de koning: Is het
1804 2Kon   9:18|       koning: Is het vrede? En Jehu zeide: Wat hebt gij met den vrede
1805 2Kon   9:19|           deze tot hen gekomen was, zeide hij: Zo zegt de koning:
1806 2Kon   9:19|       koning: Is het vrede? En Jehu zeide: Wat hebt gij met den vrede
1807 2Kon   9:21|                             21 Toen zeide Joram: Span aan. En men
1808 2Kon   9:22|             Joram Jehu zag, dat hij zeide: Is het ook vrede, Jehu?
1809 2Kon   9:22|           ook vrede, Jehu? Maar hij zeide: Wat vrede, zo lang als
1810 2Kon   9:23|             zijn hand, en vlood, en zeide tot Ahazia: Het is bedrog,
1811 2Kon   9:25|                             25 Toen zeide Jehu tot Bidkar, zijn hoofdman:
1812 2Kon   9:27|          vervolgde hem achterna, en zeide: Slaat hem ook op den wagen,
1813 2Kon   9:31|             Jehu ter poorte inkwam, zeide zij: Is het wel, o Zimri,
1814 2Kon   9:32|             op naar het venster, en zeide: Wie is met mij? Wie? Toen
1815 2Kon   9:33|                           33 En hij zeide: Stoot ze van boven neder.
1816 2Kon   9:34|           gegeten en gedronken had, zeide hij: Ziet nu naar die vervloekte,
1817 2Kon   9:36|           het hem te kennen, en hij zeide: Dit is het woord des HEEREN,
1818 2Kon  10:8 |            konings gebracht. En hij zeide: Legt ze in twee hopen,
1819 2Kon  10:9 |           stond, en tot al het volk zeide: Gij zijt rechtvaardig.
1820 2Kon  10:13|             koning van Juda, en hij zeide: Wie zijt gijlieden? En
1821 2Kon  10:14|                             14 Toen zeide hij: Grijpt hen levend.
1822 2Kon  10:15|             die hem groette; en hij zeide tot hem: Is uw hart recht,
1823 2Kon  10:15|          met uw hart is? En Jonadab zeide: Het is, ja, het is; geef
1824 2Kon  10:16|                           16 En hij zeide: Ga met mij, en zie mijn
1825 2Kon  10:18|          verzamelde al het volk, en zeide tot hen: Achab heeft Baal
1826 2Kon  10:20|                           20 Verder zeide Jehu: Heiligt Baal een verbods
1827 2Kon  10:22|                             22 Toen zeide hij tot dengene, die over
1828 2Kon  10:23|           het huis van Baal; en hij zeide tot de dienaren van Baal:
1829 2Kon  10:24|   daarbuiten tachtig mannen, en hij zeide: Zo iemand van de mannen,
1830 2Kon  10:25|        brandoffer te doen, dat Jehu zeide tot de trawanten en tot
1831 2Kon  10:30|                     30 De HEERE dan zeide tot Jehu: Daarom dat gij
1832 2Kon  11:15|          het heir gesteld waren, en zeide tot hen: Brengt haar uit
1833 2Kon  12:4 |                           4 En Joas zeide tot de priesteren: Al het
1834 2Kon  12:7 |            de andere priesteren, en zeide tot hen: Waarom betert gijlieden
1835 2Kon  13:4 |                           4 En Joas zeide tot de priesteren: Al het
1836 2Kon  13:7 |            de andere priesteren, en zeide tot hen: Waarom betert gijlieden
1837 2Kon  14:15|                         15 En Elisa zeide tot hem: Neem een boog en
1838 2Kon  14:16|                           16 En hij zeide tot den koning van Israel:
1839 2Kon  14:17|                           17 En hij zeide: Doe het venster open tegen
1840 2Kon  14:17|             hij deed het open. Toen zeide Elisa: Schiet. En hij schoot.
1841 2Kon  14:17|       Schiet. En hij schoot. En hij zeide: Het is een pijl der verlossing
1842 2Kon  14:18|                           18 Daarna zeide hij: Neem de pijlen. En
1843 2Kon  14:18|         pijlen. En hij nam ze. Toen zeide hij tot den koning van Israel:
1844 2Kon  14:19|             zeer toornig op hem, en zeide: Gij zoudt vijfmaal of zesmaal
1845 2Kon  20:19|                       19 En Rabsake zeide tot hen: Zegt nu tot Hizkia:
1846 2Kon  20:26|                             26 Toen zeide Eljakim, de zoon van Hilkia,
1847 2Kon  20:27|                     27 Maar Rabsake zeide tot hen: Heeft mijn heer
1848 2Kon  20:28|          het Joods; en hij sprak en zeide: Hoort het woord des groten
1849 2Kon  21:6 |                         6 En Jesaja zeide tot hen: Zo zult gij tot
1850 2Kon  21:15|           aangezicht des HEEREN, en zeide: O HEERE, God Israels, Die
1851 2Kon  22:1 |          van Amoz, kwam tot hem, en zeide tot hem: Zo zegt de HEERE:
1852 2Kon  22:7 |                            7 Daarna zeide Jesaja: Neemt een klomp
1853 2Kon  22:9 |                         9 En Jesaja zeide: Dit zal u een teken van
1854 2Kon  22:10|                             10 Toen zeide Hizkia: Het is der schaduwe
1855 2Kon  22:14|           tot den koning Hizkia, en zeide tot hem: Wat hebben die
1856 2Kon  22:14|            tot u gekomen? En Hizkia zeide: Zij zijn uit verren lande
1857 2Kon  22:15|                           15 En hij zeide: Wat hebben zij gezien in
1858 2Kon  22:15|        gezien in uw huis? En Hizkia zeide: Zij hebben alles gezien,
1859 2Kon  22:16|                             16 Toen zeide Jesaja tot Hizkia: Hoor
1860 2Kon  22:19|                      19 Maar Hizkia zeide tot Jesaja: Het woord des
1861 2Kon  22:19|        gesproken hebt, is goed. Ook zeide hij: Zou het niet, naardien
1862 2Kon  24:8 |                              8 Toen zeide de hogepriester Hilkia tot
1863 2Kon  24:9 |       koning bescheid weder, en hij zeide: Uw knechten hebben het
1864 2Kon  24:15|                           15 En zij zeide tot hen: Zo zegt de HEERE,
1865 2Kon  25:17|                           17 Verder zeide hij: Wat is dat voor een
1866 2Kon  25:18|                           18 En hij zeide: Laat hem liggen, dat niemand
1867 2Kon  25:27|                      27 En de HEERE zeide: Ik zal Juda ook van Mijn
1868 2Kon  27:24|         zwoer hun en hun mannen, en zeide tot hen: Vreest niet van
1869 1Kro  10:4 |                              4 Toen zeide Saul tot zijn wapendrager:
1870 1Kro  11:6 |                        6 Want David zeide: Al wie de Jebusieten het
1871 1Kro  11:17|             En David kreeg lust, en zeide: Wie zal mij water te drinken
1872 1Kro  11:19|                           19 En hij zeide: Dat late mijn God verre
1873 1Kro  12:17|         tegemoet, en antwoordde, en zeide tot hen: Indien gijlieden
1874 1Kro  12:18|             der hoofdlieden, en hij zeide: Wij zijn uw, o David, en
1875 1Kro  13:2 |                          2 En David zeide tot de ganse gemeente van
1876 1Kro  13:4 |                              4 Toen zeide de ganse gemeente, dat men
1877 1Kro  14:10|             hand geven? En de HEERE zeide tot hem: Trek op, want Ik
1878 1Kro  14:11|            hen David daar; en David zeide: God heeft mijn vijanden
1879 1Kro  14:14|        vraagde God nog eens; en God zeide tot hem: Gij zult niet optrekken
1880 1Kro  15:2 |                              2 Toen zeide David: Niemand mag de ark
1881 1Kro  15:12|                           12 En hij zeide tot hen: Gijlieden zijt
1882 1Kro  15:16|                         16 En David zeide tot de oversten der Levieten,
1883 1Kro  16:36|          eeuwigheid! En al het volk zeide: Amen! en het loofde den
1884 1Kro  17:1 |            tot Nathan, den profeet, zeide: Zie, ik woon in een cederen
1885 1Kro  17:2 |                              2 Toen zeide Nathan tot David: Doe alles,
1886 1Kro  17:16|       aangezicht des HEEREN, en hij zeide: Wie ben ik, HEERE God,
1887 1Kro  20:2 |                              2 Toen zeide David: Ik zal weldadigheid
1888 1Kro  20:5 |            beschaamd. De koning dan zeide: Blijft te Jericho, totdat
1889 1Kro  20:12|                           12 En hij zeide: Indien mij de Syriers te
1890 1Kro  22:2 |                          2 En David zeide tot Joab en tot de oversten
1891 1Kro  22:3 |                              3 Toen zeide Joab: De HEERE doe tot Zijn
1892 1Kro  22:8 |                              8 Toen zeide David tot God: Ik heb zeer
1893 1Kro  22:11|           En Gad kwam tot David, en zeide tot hem: Zo zegt de HEERE:
1894 1Kro  22:13|                             13 Toen zeide David tot Gad: Mij is zeer
1895 1Kro  22:15|          Hem over dat kwaad; en Hij zeide tot den verdervenden engel:
1896 1Kro  22:17|                         17 En David zeide tot God: Ben ik het niet,
1897 1Kro  22:18|                             18 Toen zeide de engel des HEEREN tot
1898 1Kro  22:22|                         22 En David zeide tot Ornan: Geef mij de plaats
1899 1Kro  22:23|                             23 Toen zeide Ornan tot David: Neem ze
1900 1Kro  22:24|               24 En de koning David zeide tot Ornan: Neen, maar ik
1901 1Kro  22:27|                      27 En de HEERE zeide tot den engel, dat hij zijn
1902 1Kro  23:1 |                          1 En David zeide: Hier zal het huis Gods
1903 1Kro  23:2 |                          2 En David zeide, dat men vergaderen zou
1904 1Kro  23:5 |                        5 Want David zeide: Mijn zoon Salomo is een
1905 1Kro  23:7 |                          7 En David zeide tot Salomo: Mijn zoon, wat
1906 1Kro  24:5 |   instrumenten, die ik gemaakt heb, zeide David, om lof te zingen. ~
1907 1Kro  29:2 |        stond op zijn voeten, en hij zeide: Hoort mij, mijn broeders,
1908 1Kro  29:19|            Dit alles heeft men mij, zeide David, bij geschrift te
1909 1Kro  29:20|                         20 En David zeide tot zijn zoon Salomo: Wees
1910 1Kro  30:1 |                            1 Verder zeide de koning David tot de ganse
1911 1Kro  30:10|            ganse gemeente; en David zeide: Geloofd zijt Gij, HEERE,
1912 1Kro  30:20|                           20 Daarna zeide David tot de ganse gemeente:
1913 2Kro   1:7 |    verscheen God aan Salomo; en Hij zeide tot hem: Begeer, wat Ik
1914 2Kro   1:8 |                         8 En Salomo zeide tot God: Gij hebt aan mijn
1915 2Kro   1:11|                             11 Toen zeide God tot Salomo: Daarom,
1916 2Kro   2:12|                           12 Verder zeide Huram: Geloofd zij de HEERE,
1917 2Kro   7:1 |                              1 Toen zeide Salomo: De HEERE heeft gezegd,
1918 2Kro   7:4 |                            4 En hij zeide: Geloofd zij de HEERE, de
1919 2Kro   7:8 |                     8 Maar de HEERE zeide tot mijn vader David: Dewijl
1920 2Kro   7:14|                           14 En hij zeide: HEERE, God van Israel,
1921 2Kro   8:12|           Salomo des nachts, en Hij zeide tot hem: Ik heb uw gebed
1922 2Kro   9:11|          haar gebouwd had; want hij zeide: Mijn vrouw zal in het huis
1923 2Kro  10:5 |                            5 En zij zeide tot den koning: Het is een
1924 2Kro  11:5 |                            5 En hij zeide tot hen: Komt over drie
1925 2Kro  11:9 |                            9 En hij zeide tot hen: Wat raadt gijlieden,
1926 2Kro  13:5 |           oorzaak van Sisak, en hij zeide tot hen: Alzo zegt de HEERE:
1927 2Kro  14:4 |         gebergte van Efraim; en hij zeide: Hoort mij toe, Jerobeam,
1928 2Kro  15:4 |                            4 En hij zeide tot Juda, dat zij den HEERE,
1929 2Kro  15:7 |                          7 Want hij zeide tot Juda: Laat ons deze
1930 2Kro  15:11|             den HEERE, zijn God, en zeide: HEERE, het is niets bij
1931 2Kro  16:2 |         ging uit, Asa tegen, en hij zeide tot hem: Hoort mij, Asa,
1932 2Kro  17:7 |             koning van Juda, en hij zeide tot hem: Omdat gij gesteund
1933 2Kro  19:3 |        Achab, de koning van Israel, zeide tot Josafat, den koning
1934 2Kro  19:3 |            Ramoth in Gilead? En hij zeide tot hem: Zo zal ik zijn,
1935 2Kro  19:4 |                            4 Verder zeide Josafat tot den koning van
1936 2Kro  19:5 |          vierhonderd mannen, en hij zeide tot hen: Zullen wij tegen
1937 2Kro  19:6 |                      6 Maar Josafat zeide: Is hier niet nog een profeet
1938 2Kro  19:7 |                              7 Toen zeide de koning van Israel tot
1939 2Kro  19:7 |          zoon van Jimla. En Josafat zeide: de koning zegge niet alzo. ~
1940 2Kro  19:8 |        Israel een kamerling, en hij zeide: Haal haastelijk Micha,
1941 2Kro  19:10|             hoornen gemaakt, en hij zeide: Zo zegt de HEERE: Met deze
1942 2Kro  19:13|                       13 Doch Micha zeide: Zo waarachtig als de HEERE
1943 2Kro  19:14|          den koning gekomen was, zo zeide de koning tot hem: Micha,
1944 2Kro  19:14|          zal ik het nalaten? En hij zeide: Trekt op, en gijlieden
1945 2Kro  19:15|                     15 En de koning zeide tot hem: Tot hoevele reizen
1946 2Kro  19:16|                           16 En hij zeide: Ik zag het ganse Israel
1947 2Kro  19:16|          herder hebben; en de HEERE zeide: Dezen hebben geen heer;
1948 2Kro  19:17|                             17 Toen zeide de koning van Israel tot
1949 2Kro  19:18|                           18 Verder zeide hij: Daarom hoort het woord
1950 2Kro  19:19|                      19 En de HEERE zeide: Wie zal Achab, den koning
1951 2Kro  19:19|            Ramoth in Gilead? Daarna zeide Hij: Deze zegt aldus, en
1952 2Kro  19:20|           aangezicht des HEEREN, en zeide: Ik zal hem overreden. En
1953 2Kro  19:20|          hem overreden. En de HEERE zeide tot hem: Waarmede? ~
1954 2Kro  19:21|                           21 En Hij zeide: Ik zal uitgaan, en een
1955 2Kro  19:21|            al zijn profeten. En Hij zeide: Gij zult overreden, en
1956 2Kro  19:23|             het kinnebakken, en hij zeide: Door wat weg is de Geest
1957 2Kro  19:24|                         24 En Micha zeide: Zie, gij zult het zien
1958 2Kro  19:25|             De koning van Israel nu zeide: Neemt Micha, en brengt
1959 2Kro  19:27|                         27 En Micha zeide: Indien gij enigszins met
1960 2Kro  19:27|          mij niet gesproken. Verder zeide hij: Hoort, gij volken altegaar! ~
1961 2Kro  19:29|             En de koning van Israel zeide tot Josafat: Als ik mij
1962 2Kro  19:33|           tussen het pantsier. Toen zeide hij tot den voerman: Keer
1963 2Kro  20:2 |             ging uit, hem tegen, en zeide tot den koning Josafat:
1964 2Kro  20:6 |                            6 En hij zeide tot de richters: Ziet wat
1965 2Kro  21:6 |                            6 En hij zeide: O, HEERE, God onzer vaderen,
1966 2Kro  21:15|                           15 En hij zeide: Merkt op, geheel Juda,
1967 2Kro  21:20|          uittogen, stond Josafat en zeide: Hoort mij, o Juda, en gij,
1968 2Kro  23:16|              met den koning; en hij zeide tot hen: Ziet, de zoon des
1969 2Kro  23:27|         heir gesteld waren, uit, en zeide tot hen: Brengt ze uit tot
1970 2Kro  24:5 |       priesteren en de Levieten, en zeide tot hen: Trekt uit tot de
1971 2Kro  24:6 |          riep Jojada, het hoofd, en zeide tot hem: Waarom hebt gij
1972 2Kro  24:20|        boven het volk stond, en hij zeide tot hen: Zo zegt God: Waarom
1973 2Kro  24:22|            dewelke, als hij stierf, zeide: De HEERE zal het zien en
1974 2Kro  25:9 |                         9 En Amazia zeide tot den man Gods: Maar wat
1975 2Kro  25:9 |         gegeven heb? En de man Gods zeide: De HEERE heeft meer dan
1976 2Kro  25:15|            tot hem een profeet, die zeide tot hem: Waarom hebt gij
1977 2Kro  25:16|          tot hem sprak, dat hij hem zeide: Heeft men u tot des konings
1978 2Kro  25:16|             hield de profeet op, en zeide: Ik merk, dat God besloten
1979 2Kro  28:9 |           dat naar Samaria kwam, en zeide tot hen: Ziet, door de grimmigheid
1980 2Kro  28:23|             hem geslagen hadden, en zeide: Omdat de goden der koningen
1981 2Kro  29:5 |                            5 En hij zeide tot hen: Hoort mij, o Levieten;
1982 2Kro  29:21|     heiligdom, en voor Juda; en hij zeide tot de zonen van Aaron,
1983 2Kro  29:30|                           30 Daarna zeide de koning Jehizkia, en de
1984 2Kro  29:31|           En Jehizkia antwoordde en zeide: Nu hebt gij uw handen den
1985 2Kro  31:4 |                            4 En hij zeide tot het volk, tot de inwoners
1986 2Kro  31:10|             Zadok, sprak tot hem en zeide: Van dat men deze heffing
1987 2Kro  31:11|                             11 Toen zeide Jehizkia, dat men kameren
1988 2Kro  33:16|       dankofferen en lofofferen, en zeide tot Juda, dat zij den HEERE,
1989 2Kro  34:15|             En Hilkia antwoordde en zeide tot Safan, de schrijver:
1990 2Kro  34:23|                           23 En zij zeide tot hen: Zo zegt de HEERE,
1991 2Kro  35:3 |                            3 En hij zeide tot de Levieten, die gans
1992 2Kro  35:23|      schoten den koning Josia. Toen zeide de koning tot zijn knechten:
1993 2Kro  36:3 |                            3 En hij zeide tot de Levieten, die gans
1994 2Kro  36:23|      schoten den koning Josia. Toen zeide de koning tot zijn knechten:
1995 Ezra   2:63|                   63 En Hattirsatha zeide tot hen, dat zij van de
1996 Ezra   5:15|                           15 En hij zeide tot hem: Neem deze vaten,
1997 Ezra   8:28|                            28 En ik zeide tot hen: Gij zijt heilig
1998 Ezra   9:6 |                             6 En ik zeide: Mijn God, ik ben beschaamd
1999 Ezra  10:2 |           van de zonen van Elam, en zeide tot Ezra: Wij hebben overtreden
2000 Ezra  10:10|            Ezra, de priester, op en zeide tot hen: Gijlieden hebt