Chapter, Thema, Paragraph, Number

 1 Inl, 0,  1,3  |              juist op de weg van het zedelijk leven voor allen de weg
 2 Inl, 0,  2,5  |             De Catechismus stelt het zedelijk leven van de gelovigen in
 3 I, 0,  4,8    |             is: want zij betreft het zedelijk goede, dat in het eigen
 4 I, 0,  4,8    |         samenhang bestaat tussen het zedelijk goede en de volledige vervulling
 5 I, 0,  4,8    |           hem nieuwe vragen over het zedelijk goede deed opkomen. Hij
 6 I, 0,  4,8    |           Vader de waarheid over het zedelijk handelen. Aan de oorsprong
 7 I, 0,  5,9    |           herleidt de vraag naar het zedelijk goede tot haar religieuze
 8 I, 0,  5,10   |           verder het “model” van het zedelijk handelen blijft, overeenkomstig
 9 I, 0,  5,10   |            volk” (Lev. 26, 12). ~Het zedelijk leven blijkt het verschuldigde
10 I, 0,  7,16   |     normatieve aanwijzingen voor het zedelijk leven voortvloeien. In hun
11 I, 0,  7,18   |            Rom. 8, 21), en zo in het zedelijk leven op de verheven roeping
12 I, 0,  8,20   |              zijn geboden vormen het zedelijk richtsnoer voor het christelijke
13 I, 0, 10,26   |                           26. In het zedelijk onderricht van de apostelen
14 I, 0, 10,26   |             nieuwe wet geïnspireerde zedelijk gedrag. 37 De Kerk is namelijk
15 I, 0, 10,27   |            van het geloof en van het zedelijk leven in de eenheid van
16 I, 0, 10,27   |             van de waarheid over het zedelijk handelen. Inderdaad “komt
17 II, 0, 11,28  |        Testament ten aanzien van het zedelijk handelen op een rij te zetten.
18 II, 0, 11,28  |              de samenhang tussen het zedelijk goede van de menselijke
19 II, 0, 11,28  |            bron en oorsprong van het zedelijk leven van de “nieuwe schepping” (
20 II, 0, 11,28  |              het ten aanzien van het zedelijk handelen leert, dat wil
21 II, 0, 11,29  |              en het einddoel van het zedelijk handelen bestaat in Hem,
22 II, 0, 11,30  |           toe bij de vorming van het zedelijk karakter van de mens? Hoe
23 II, 0, 12,32  |            hoogste instantie van het zedelijk oordeel toegeschreven, die
24 II, 0, 12,32  | subjectivistische opvatting over het zedelijk oordeel komt. ~Zoals meteen
25 II, 1,  1,37  |              Aangezien ze echter het zedelijk leven in een christelijk
26 II, 1,  2,39  |      gelijkenis met God, wanneer hij zedelijk goede handelingen voltrekt. ~
27 II, 1,  2,40  |      toepassing van de zedenwet: Het zedelijk leven vereist creativiteit
28 II, 1,  2,40  |              Wijsheid is. 69 Aan het zedelijk leven ligt dus het principe
29 II, 1,  3,43  |     natuurlijke neiging heeft tot de zedelijk geboden handeling en tot
30 II, 1,  4,47  |          kunstmatige bevruchting als zedelijk ontoelaatbaar veroordeeld
31 II, 1,  5,52  |          anderzijds niet, dat in het zedelijk leven de verboden belangrijker
32 II, 2,  1,54  |               dat wil zeggen in haar zedelijk geweten: “In het diepst
33 II, 2,  1,54  |           opvatting die men over het zedelijk geweten heeft. In deze zin
34 II, 2,  1,54  |            tot een opvatting van het zedelijk geweten als “scheppende”
35 II, 2,  1,55  |              haar betekenis voor het zedelijk leven verleidt sommige auteurs
36 II, 2,  1,56  |    rechtvaardigen, volgens welke het zedelijk geweten feitelijk niet in
37 II, 2,  1,56  |            dan de identiteit van het zedelijk geweten zelf tegenover de
38 II, 2,  2,58  |        gehoorzaamheid oproepen: “Het zedelijk geweten sluit de mens niet
39 II, 2,  2,58  |             hele waardigheid van het zedelijk geweten: dat het namelijk
40 II, 2,  2,59  |      duidelijk, namelijk dat het een zedelijk oordeel over de mens en
41 II, 2,  2,59  |        universele aanspraken van het zedelijk goede uiteenzet, is het
42 II, 2,  2,60  |           voort uit de waarheid over zedelijk goed en kwaad: ze is ertoe
43 II, 2,  2,61  |       uitgesproken waarheid over het zedelijk goede wordt door het oordeel
44 II, 2,  3,63  |          dwaling ten aanzien van het zedelijk goede met de “objectieve”
45 II, 3,  1,65  |             zou de sleutelrol in het zedelijk leven toekomen aan een “
46 II, 3,  1,65  |            aanneemt, wanneer zij het zedelijk “goede” en “slechte” uitdrukkelijk
47 II, 3,  1,65  |       feitelijk betrekking heeft als zedelijk juist of verkeerd worden
48 II, 3,  1,66  |     fundamentele beslissing, die het zedelijk leven kenmerkt en die met
49 II, 3,  1,67  |               wanneer de mens in een zedelijk ernstige materie zijn vrijheid
50 II, 3,  1,67  |  eenheid-van-lichaam-en-ziel van het zedelijk handelen. Een fundamentele
51 II, 3,  1,67  | verschillende verplichtingen van het zedelijk leven. De moraliteit kan
52 II, 3,  1,67  |             herkend, dan bestaat het zedelijk goede handelen alleen daarin,
53 II, 3,  1,68  |           voor de liefde zou de mens zedelijk goed kunnen blijven, in
54 II, 3,  2,70  |        beslist dat op ernstige wijze zedelijk ongeordend is. Feitelijk
55 II, 4,  1,71  |           levende zetel heeft in het zedelijk geweten, uit en verwerkelijkt
56 II, 4,  1,72  |    goddelijke wet”). Het handelen is zedelijk goed, wanneer de uit de
57 II, 4,  1,72  |           dus niet louter daarom als zedelijk goed gekwalificeerd worden,
58 II, 4,  1,72  |            menselijk handelen is dan zedelijk goed, wanneer het de bewuste
59 II, 4,  1,72  |       handeling onze wil en ons zelf zedelijk slecht en brengt ons daarmee
60 II, 4,  1,73  |                In deze zin bezit het zedelijk leven een wezenlijk “teleologisch”
61 II, 4,  1,74  |          vinden, om de eisen van het zedelijk leven te rechtvaardigen
62 II, 4,  1,75  |             men het “object” van het zedelijk handelen noemt, samenhangen.
63 II, 4,  1,75  |            zijn voorwaarde voor zijn zedelijk goedzijn en voor zijn afstemming
64 II, 4,  1,75  |            zou de vrije wil dus noch zedelijk onderworpen zijn aan bepaalde
65 II, 4,  1,75  |              moeten beoordelen: haar zedelijk “goedzijn” op grond van
66 II, 4,  1,75  |            persoon die ze kiest, als zedelijk “goed” of “slecht” te bestempelen.
67 II, 4,  1,75  |              bona direct kwetst, als zedelijk toelaatbaar beoordeeld worden,
68 II, 4,  1,75  |          gelden, ook niets objectief zedelijk slechts insluiten. ~
69 II, 4,  2,76  |             en van de natuurwet, als zedelijk goed kunnen rechtvaardigen.
70 II, 4,  2,77  |              soort” of “in zichzelf” zedelijk goed of slecht, geoorloofd
71 II, 4,  2,78  |              een handeling, dat haar zedelijk specificeert, te kunnen
72 II, 4,  2,78  |            van de wil, maakt het ons zedelijk volmaakter en helpt het
73 II, 4,  2,78  |          insluit, dat wil zeggen een zedelijk kwaad”. 127 “Het gebeurt
74 II, 4,  2,78  |           voor de bona die voor haar zedelijk van belang zijn. De christelijke
75 II, 4,  3,79  |         species - hun “object” - als zedelijk slecht te beoordelen zonder
76 II, 4,  3,82  |     handelingen naar hun species als zedelijk slecht te kwalificeren,
77 III           |        verliezen” (1 Kor. 1, 17)~Het zedelijk goede voor het leven van
78 III, 0,  4,85 |         staan bij de vorming van een zedelijk geweten, dat in staat is
79 III, 0,  6,92 |              het ware gezicht van de zedelijk slechte handeling: ze is
80 III, 0,  6,94 |              de absoluutheid van het zedelijk goede staan de christenen
81 III, 0,  8,98 |             de culturele kwestie het zedelijk gevoel, dat van zijn kant
82 III, 0,  8,101|    burgerlijke samenleving elk zeker zedelijk referentiepunt ontneemt,
83 III, 0, 10,107|         gedragingen te leven. In het zedelijk bestaan openbaart en verwezenlijkt
84 III, 0, 11,110|            hen, deze gewetensvol als zedelijk verplichtend te beschouwen.
85 III, 0, 11,112|              gedrag ten onrechte als zedelijk juist beschouwt, dat door
86 III, 0, 11,113|           taak, de gelovigen tot dit zedelijk onderscheidingsvermogen,