Hoofdstuk 49 OVER HET HOUDEN VAN DE VEERTIGDAAGSE VASTEN

1   Eigenlijk moet het leven van de monnik altijd zijn zoals in de veertigdaagse vasten;

2   maar omdat slechts weinigen zoveel deugd bezitten, raden wij de monnik aan om in die dagen van de veertigdaagse vasten zijn leven in alle zuiverheid te bewaren

3   en tevens alle nalatigheden van de andere tijden in deze heilige dagen uit te wissen.

4   Dit zal dán op een juiste manier gebeuren, als wij paal en perk stellen aan onze ondeugden en als wij ons toeleggen op het gebed onder tranen, op lezing, rouwmoedigheid van hart en vasten.

5   Laat ons daarom gedurende deze dagen iets toevoegen aan de gewone dagtaak die wij al verschuldigd zijn: bijzondere gebeden en onthouding in eten en drinken.

6   Op die manier kan ieder uit eigen beweging en met de vreugde van de Heilige Geest aan God iets aanbieden dat boven de maat van zijn verplichting uitgaat,

7   door namelijk zijn lichaam wat voedsel te ontzeggen, wat drinken, wat slaap, wat praten, wat schertsen; en laat hij dan met de vreugde van het verlangen, dat uit de Geest is, uitzien naar het heilig Paasfeest.

8   Wat ieder wil aanbieden moet hij wel aan zijn abt voorleggen en het doen met diens gebed en toestemming,

9   want wat men doet zonder verlof van zijn geestelijke vader zal als aanmatiging en ijdele eer worden aangerekend en niet als verdienste.

10            Alles moet dan ook gebeuren met toestemming van de abt.