Hoofdstuk 62 OVER DE PRIESTERS VAN HET KLOOSTER

1   Als een abt zich een priester of diaken wil laten wijden, kiest hij onder de zijnen iemand uit die waardig is het priesterschap uit te oefenen.

2   De gewijde van zijn kant wachte zich voor inbeelding of hoogmoed

3   en veroorlove zich niets tenzij wat de abt hem opdraagt, want hij dient te weten, dat hij voortaan nog veel meer dan vroeger onderworpen moet zijn aan de tucht van de Regel.

4   Het priesterschap mag geen aanleiding voor hem zijn om de gehoorzaamheid aan de Regel en de kloostertucht te veronachtzamen, maar meer en meer make hij voortgang op de weg naar God.

5   Hij behoudt altijd de plaats van zijn intrede in het klooster,

6   behalve als hij zijn dienstwerk doet aan het altaar of als de keuze van de gemeente en de beschikking van de abt hem een hogere plaats hebben willen toekennen omwille van zijn verdienstelijk leven.

7   Maar ook dan moet hij weten, dat hij zich te houden heeft aan de regeling die voor de dekenen en de prioren is vastgesteld.

8   Als hij anders durft te handelen wordt niet de priester in hem maar de opstandige aan een oordeel onderworpen.

9   Indien hij, na vaak berispt te zijn, zich niet betert, dan wordt tenslotte de bisschop ten getuige geroepen.

10            Als hij ook dan nog niet tot inkeer komt en er aan zijn schuld niet meer valt te twijfelen, wordt hij uit het klooster gezet;

11            maar dan moet zijn hardnekkigheid toch wel van die aard zijn, dat hij zich niet wil onderwerpen en aan de Regel gehoorzamen.