Hoofdstuk 63 OVER DE RANGORDE IN DE GEMEENTE

1   De monniken bewaren in het klooster de rangorde die bepaald wordt door hen moment van intrede, hun verdiensten en de beschikking van de abt.

2   De abt van zijn kant mag de hem toevertrouwde kudde niet in verwarring brengen en onrechtvaardige maatregelen treffen alsof hij kan doen en laten wat hij wil,

3   maar hij moet altijd bedenken, dat hij van al zijn oordelen en daden aan God rekenschap zal moeten afleggen.

4   In de volgorde die hij vaststelt of die de broeders zelf al hadden naderen zij voor de vredekus en voor de Communie, heffen zij de psalmen aan en staan zij in het koor.

5   Volstrekt nergens mag de leeftijd de rangorde bepalen of onjuist beïnvloeden,

6   want Samuël en Daniël hebben ondanks hun jeugd ouderlingen geoordeeld.

7   Afgezien dus van degenen aan wie de abt, zoals wij zeiden, na rijp beraad een hogere rang heeft aangewezen of die hij om bepaalde redenen op een lagere plaats heeft teruggezet, behouden allen de rang die hun volgens hun intrede toekomt.

8   Wanneer bijvoorbeeld iemand op het tweede uur van de dag in het klooster is aangekomen, moet hij weten dat hij jonger is dan degene die op het eerste uur gekomen is, welke leeftijd of waardigheid hij overigens ook mocht hebben.

9   Kinderen evenwel staan in alles onder toezicht van allen.

10            De jongeren moeten dus hun ouderen eren, de ouderen hun jongeren liefhebben.

11            Als ze elkaar aanspreken mag niemand een ander enkel maar bij zijn naam noemen,

12            maar de ouderen noemen hun jongeren "broeder" en de jongeren hun ouderen "nonnus", wat "eerwaarde" betekent.

13            De abt, die als vertegenwoordiger van Christus beschouwd wordt, wordt "Heer" en "Abt" genoemd, niet omdat hij hierop zelf aanspraak zou kunnen maken, maar uit eerbied en liefde voor Christus.

14            Zelf moet hij zich dit goed bewust zijn en zich zó gedragen, dat hij zulk een eer waardig is.

15            Steeds als de broeders elkaar ontmoeten vraagt de jongste aan de oudste de zegen.

16            Wanneer een oudere langskomt, staat de jongere op en biedt hem zijn plaats aan: en de jongere gaat niet opnieuw zitten, vooraleer zijn oudere het hem zegt.

17            Aldus wordt in toepassing gebracht wat geschreven staat: "Overtreft elkaar in eerbetoon".

18            Kleine kinderen en jonge monniken moeten in het koor en aan tafel in goede orde hun vaste plaats innemen.

19            Maar buiten en overal elders wordt er op hen gelet en staan zij onder toezicht, totdat zij tot de jaren van verstand gekomen zijn.