Hoofdstuk 22 HOE DE MONNIKEN BEHOREN TE SLAPEN

1   Allen slapen in een afzonderlijk bed.

2   Zij ontvangen volgens de beschikking van hun abt beddegoed, dat in overeenstemming is met de eisen van het monniksleven.

3   Als het mogelijk is, slapen allen in hetzelfde vertrek; wanneer echter hun aantal dit niet toelaat, slapen ze met tien of twintig tezamen in gezelschap van de ouderlingen, die met de zorg over hen belast zijn.

4   In dat vertrek moet er voortdurend tot aan de ochtend een lamp branden.

5   Zij slapen gekleed en omgord met een gordel of koord, maar zo, dat zij hun messen niet bij zich hebben als zij slapen, om te voorkomen dat zij er zich in hun slaap mee verwonden.

6   Zo zullen de monniken altijd gereed zijn, en zodra het teken gegeven wordt, staan ze zonder weifelen op en haasten zich naar het werk Gods, waarbij zij trachten elkaar voor te zijn, maar altijd met inachtneming van de waardigheid en bescheidenheid.

7   De jonge broeders slapen niet naast elkaar maar tussen de ouderen in.

8   Als zij opstaan om naar het werk Gods te gaan, moeten de broeders elkaar bescheiden aansporen om uitvluchten van langslapers te voorkomen.