De bisschoppen als bouwers van communio

36. Omdat communio teken is van leven moet ze in de Kerk voortdurend groeien. Wanneer dus de bisschoppen bedenken dat ze ieder "afzonderlijk het zichtbaar beginsel en fundament van de eenheid in hun particuliere Kerken zijn"¹¹⁶ kan het niet anders of zij zullen zich gedrongen voelen de communio in hun eigen diocesen te bevorderen opdat het werk van de nieuwe evangelisatie in Amerika meer effect sorteert. Bevorderlijk voor deze communio zijn de organen die Vaticanum II heeft voorzien om het werk van de diocesane bisschop te ondersteunen, en die de wetgeving van na het concilie meer in bijzonderheden heeft geregeld. ¹¹⁷ "Het is de taak van de bisschop, in samenwerking met de priesters, diakens, godgewijde mensen en leken … een samenhangend pastoraal plan op te stellen, een systematisch plan waaraan allen deel hebben, dat alle leden van de Kerk bereikt en dat hun missionair bewustzijn wekt." ¹¹⁸

Iedere ordinarius zonder uitzondering zal priesters en gelovigen ervan dienen te doordringen dat het diocees de zichtbare uitdrukkingsvorm is van de kerkelijke communio, die tot stand komt aan de tafel van woord en eucharistie rond de bisschop in verbondenheid met het Bisschoppencollege onder het hoofd daarvan, de Romeinse hogepriester. Als particuliere Kerk heeft het diocees tot taak alle leden van het volk van God te brengen tot steeds inniger contact met Jezus Christus, ¹¹⁹ met eerbiediging en bevordering van de veelvormige verscheidenheid, die geen hinderpaal vormt voor de eenheid maar daaraan haar karakter van communio verleent. ¹²⁰ De geest van participatie en medeverantwoordelijkheid in het functioneren van de diocesane organen zal natuurlijk bevorderd worden door diepgaander de aard van de particuliere Kerk te leren kennen. ¹²¹