Uitdagingen voor het christelijk gezin

46. "Toen God de eerste mens en de eerste vrouw vormde en hun opdroeg ‘wees vruchtbaar en word talrijk’ (Gn 1,28) stichtte Hij voorgoed het gezin. In dit heiligdom wordt het leven geboren en als een geschenk van God ontvangen. Het Woord van God, getrouw in het gezin gelezen, bouwt dit geleidelijk op tot een ‘kleine kerk van het gezin’ en maakt het vruchtbaar in menselijke en christelijke deugden; daar bevindt zich de bron van roepingen. Door gebed gevoede Mariaverering zal het gezin samenhouden en het, zoals Jezus’ leerlingen vóór Pinksteren (vgl. Hnd 1,14), bewaren in een houding van gebed samen met Maria." ¹⁷⁴ Er zijn talrijke klippen waarop in de meeste landen van Amerika de hechtheid van het gezin als instituut dreigt stuk te lopen, en deze vormen even zovele uitdagingen voor de christenen. We noemen onder meer het groeiend aantal echtscheidingen, de verspreiding van abortus en in-fanticide, en het algemeen gebruik van voorbehoedmiddelen. Gezien deze situatie moeten we herhalen dat "het fundament van het menselijk leven de huwelijksband is tussen man en vrouw, voor christenen een sacramentele band".¹⁷⁵

Het is daarom dringend noodzakelijk aangaande het christelijk ideaal van echtelijke eenheid en gezinsleven een grote catechetische campagne te beginnen, waarin ook de spiritualiteit behandeld wordt van het vader- en moederschap. Meer aandacht moet worden besteed aan de rol van de mannen als echtgenoot en vader, en ook aan de verantwoordelijkheid die ze met hun vrouw delen voor hun huwelijk, hun gezin en de opvoeding van de kinderen. De jonge mensen moeten serieus op het huwelijk worden voorbereid, en hun moet duidelijk de katholieke leer over dit sacrament op theologisch, antropologisch en geestelijk gebied worden voorgehouden. Op een continent als Amerika dat gekenmerkt wordt door een grote bevolkingsaanwas mag het nooit aan pastorale initiatieven met betrekking tot de gezinnen ontbreken.

Om werkelijk de "kleine kerk van het gezin"¹⁷⁶ te zijn moet het christelijk gezin de plaats zijn waar de ouders het geloof overdragen, aangezien zij "voor hun kinderen door hun woord en hun voorbeeld de eerste geloofsverkondigers dienen te zijn".¹⁷⁷ In de gezinnen mag het regelmatig gebed, dat de echtgenoten met elkaar en met hun kinderen verenigt, niet ontbreken. Zo moet men graag gebruik maken van gelegenheden voor gemeenschappelijk geestelijk leven, zoals deelname aan de eucharistie op zon- en feestdagen, het ontvangen van het sacrament van de verzoening, dagelijks gebed in het gezin, concrete daden van naastenliefde. De trouw in het huwelijk en de eenheid van het gezin zullen erdoor versterkt worden. Wanneer kinderen in een dergelijk kader opgroeien, zullen ze gemakkelijk hun roeping kunnen vinden in dienst van de gemeenschap en de Kerk; met name zal het hun bij het zien van het voorbeeld van hun ouders duidelijk worden dat het gezinsleven een weg is om de universele uitnodiging tot heiligheid concreet gestalte te geven. ¹⁷⁸