In het kader van de nieuwe evangelisatie

6. Met het oog op het grote Jubileum van het jaar 2000 heb ik gewild dat er een Speciale Vergadering van de Bisschoppensynode gehouden zou worden voor ieder van de vijf werelddelen. Na de Vergadering voor Afrika (1994), Amerika (1997), Azië (1998), en nog maar kortgeleden voor Oceanië (1998), zal dit jaar met Gods hulp een nieuwe Speciale Vergadering worden gehouden voor Europa. Zo zal tijdens het Jubileumjaar een Gewone Algemene Vergadering gehouden kunnen worden die alles wat de verschillende continentale Vergaderingen aan kostbare stof hebben aangedragen, zal kunnen samenvatten en er conclusies uit kan trekken. Dat zal vergemakkelijkt worden door het feit dat in al die Synodes er soortgelijke zorgen en gemeenschappelijke aandachtspunten naar voren zijn gekomen. Wat dit betreft heb ik met verwijzing naar deze reeks van Synodale Vergaderingen erop gewezen dat "het centrale thema daarvan is de evangelisatie, en zelfs de nieuwe evangelisatie, waarvan de grondslagen zijn gelegd in de door Paulus VI geschreven apostolische Exhortatie Evangelii nuntiandi".⁶ Vandaar dat ik zowel in mijn eerste verklaring over de viering van de Speciale Synodevergadering als ook later, toen de Synode zelf werd aangekondigd nadat alle Bisschoppenconferenties van Amerika met deze gedachte hadden ingestemd, er uitdrukkelijk op heb gewezen dat de beraadslagingen zich dienden af te spelen "in het kader van de nieuwe evangelisatie",⁷ en de daarmee gepaard gaande vraagstukken moesten behandelen. ⁸

Deze bekommernis was temeer vanzelfsprekend omdat ik zelf het eerste ontwerp voor een nieuwe evangelisatie op Amerikaanse bodem had vastgesteld. Toen immers de Kerk in heel Amerika zich opmaakte voor de viering van de vijfhonderdste gedenkdag van de aanvang der evangelisatie van het continent, zei ik, mij te Port-au-Prince (Haïti) richtend tot de Raad van de Latijns-Amerikaanse Bisschoppen: "De viering van de vijfhonderd jaren van evangelisatie zal haar volle betekenis krijgen in zoverre ze voor u als bisschoppen samen met uw priesters en gelovigen een opdracht inhoudt, een opdracht niet tot herevangelisatie maar tot nieuwe evangelisatie, nieuw door ijver, methoden en vorm." ⁹ Vervolgens heb ik de hele Kerk gevraagd op deze aansporing in te gaan, hoewel het evangelisatieprogramma dat gericht is op de gehele wereld met heel haar grote verscheidenheid, verschillende concrete vormen moet aannemen, hoofdzakelijk vanwege twee duidelijk verschillende situaties: de situatie van landen die sterk geseculariseerd zijn, en de situatie van andere landen waarin nog "zeer levendige tradities van vroomheid en christelijke volksreligiositeit bewaard zijn gebleven".¹⁰ Het betreft ongetwijfeld twee situaties die in verschillende landen in meerdere of mindere mate voorkomen, of misschien beter gezegd in verschillende concrete milieus binnen de verschillende landen zelf van het Amerikaans continent.