Persoonlijke ontmoetingen en ontmoetingen in groepsverband

9. Sommige ontmoetingen met Jezus waarover in het evangelie wordt gesproken, hebben een strikt persoonlijk karakter, zoals wanneer Hij iemand uitnodigt Hem op bijzondere wijze te volgen (vgl. Mt 4,19; 9,9; Mc 10,21; Lc 9,59). In die gevallen laat Jezus zijn toehoorders delen in zijn intimiteit: "Rabbi (dat betekent: meester), waar houdt U uw verblijf?" … "Kom mee en je zult het zien" (Joh 1,38-39).

In andere omstandigheden daarentegen zijn de ontmoetingen gemeenschappelijk van aard. Dat geldt met name voor de ontmoetingen met de apostelen die van fundamentele betekenis zijn voor de grondvesting van de Kerk. Op die wijze ontvangen de apostelen, door Jezus uitgekozen uit de wijdere kring van zijn leerlingen (vgl. Mc 3,13-19; Lc 6,12-16), een bijzondere vorming, en krijgen ze meer vertrouwelijk onderricht. Tot de grote menigte spreekt Jezus in parabels, maar Hij legt ze uit aan de Twaalf: "jullie is het gegeven de geheimen van het koninkrijk der hemelen te verstaan, maar hun niet" (Mt 13,11). De apostelen worden geroepen om de Blijde Boodschap te verkondigen en een speciale zending te vervullen tot opbouw van de Kerk door de genade van de sacramenten. Daartoe ontvangen zij de macht die ze nodig hebben: Jezus schenkt hun de macht om zonden te vergeven, zich beroepend op dezelfde macht die de Vader Hem in de hemel en op aarde in volheid heeft geschonken (vgl. Mt 28,18). Als eersten zullen zij de gave van de heilige Geest ontvangen (vgl. Hnd 2,1-4); en deze gave zal vervolgens geschonken worden aan allen die dankzij de initiatie-sacramenten ingelijfd zullen worden in de gemeenschap der gelovigen (vgl. Hnd 2,38).