De ontmoeting met Christus tijdens het bestaan van de Kerk

10. De Kerk is de plaats waar de mensen in de ontmoeting met Jezus de liefde kunnen ontdekken van de Vader, want wie Jezus heeft gezien heeft de Vader gezien (vgl. Joh 14,9). Na zijn Hemelvaart blijft Jezus handelen door de kracht van de heilige Geest, de Helper (vgl. Joh 16,7) die de gelovigen omvormt door hun het nieuwe leven te schenken. Zo worden zij in staat gesteld om lief te hebben met Gods eigen liefde die "in ons hart is uitgestort door de heilige Geest die ons werd geschonken" (Rom 5,5). Gods genade stelt daarnaast de christenen in staat om te werken aan de omvorming van de wereld met als oogmerk er een beschaving te vestigen die op zo juiste wijze door mijn voorganger Paulus VI werd aangeduid als "de beschaving van de liefde".¹⁵

Immers, "door met uitzondering van de zonde onze menselijke natuur aan te nemen (vgl. Heb 4,15) maakt het Woord van God zichtbaar hoe de Vader aan de mens wil openbaren op welke wijze deze zijn of haar roeping ten volle kan verwerkelijken. … Zo verzoent Jezus de mens niet alleen met God maar ook met zichzelf en openbaart Hij hem zijn ware aard." ¹⁶ Met deze woorden hebben de Synodevaders, uitgaande van het Tweede Vaticaans Concilie, opnieuw onder woorden gebracht dat Jezus de weg is tot volledige zelfverwezenlijking die bestaat in de uiteindelijke en eeuwigdurende ontmoeting met God. "Ik ben de weg, en de waarheid en het leven. Alleen door Mij heeft men toegang tot de Vader" (Joh 14,6). God heeft ons "tevoren bestemd om gelijkvormig te zijn aan het beeld van zijn Zoon, opdat deze de eerstgeborene zou zijn onder vele broeders" (Rom 8,29). Jezus Christus is het uiteindelijke antwoord op de vraag naar de betekenis van het leven en op de wezenlijke vragen waarmee zoveel mannen en vrouwen in het Amerikaans continent worstelen.