De aanwezigheid van de Oosterse katholieken

17. Vanaf het begin van de evangelisatie tot op de dag van vandaag is immigratie een bijna vast patroon in Amerika’s geschiedenis. In de laatste tijd zien we dat als onderdeel van dit veelomvattend verschijnsel, zich in verschillende streken van Amerika talrijke leden hebben gevestigd van de Oosterse Katholieke Kerken die om uiteenlopende redenen hun vaderland hebben verlaten. Een eerste immigratiegolf was vooral uit West-Oekraïne afkomstig; daarna ook uit de landen van het Midden-Oosten. Het werd daarom een pastorale noodzaak een Oosterse katholieke hiërarchie op te richten voor deze gelovige immigranten en hun nazaten. De richtlijnen van het Tweede Vaticaans Concilie waarnaar de Synodevaders hebben verwezen, erkennen dat de Oosterse Kerken "het recht en de plicht hebben zich te besturen volgens eigen particuliere wetten", aangezien ze de opdracht hebben te getuigen van een zeer oude leerstellige, liturgische en monastieke traditie. Van de andere kant moeten die Kerken hun eigen wetten bewaren omdat ze "beter zijn aangepast aan de leefwijze van de gelovigen en meer geschikt lijken om het welzijn van de zielen te bevorderen".⁴⁶ De particuliere Kerken van het Oosten en het Westen moeten elkaar versterken ten behoeve van de universele kerkelijke gemeenschap, zodat deze met twee longen kan ademen, in de hoop dat ze het eens zal kunnen doen in de volmaakte communio tussen de R.-K. Kerk en de afgescheiden Oosterse Kerken. ⁴⁷ We kunnen ons er dan ook alleen maar over verheugen dat sinds kort de Oosterse Kerken zich hebben gevestigd in Amerika naast de van het begin af aan aanwezige Latijnse Kerk, want op die manier kan de katholiciteit van Christus’ Kerk duidelijker aan het licht treden. ⁴⁸