Onder leiding van de heilige Geest naar een nieuwe stijl van leven

29. Het voorstel te komen tot een nieuwe stijl van leven heeft niet alleen betrekking op de geestelijke herders, maar ook op alle christenen die in Amerika wonen. Ze worden uitgenodigd om zich te verdiepen in de waarachtige christelijke spiritualiteit en zich die eigen te maken. "Onder de term spiritualiteit verstaat men immers een stijl of vorm van leven volgens de christelijke eisen. Spiritualiteit is een ‘leven in Christus’ en ‘in de Geest’, dat in geloof wordt aanvaard, in liefde zich uitdrukt, en bezield door hoop vorm krijgt in het dagelijks gebeuren van de kerkelijke gemeenschap." ⁷⁷ In deze zin wordt onder spiritualiteit, die het doel is waarheen bekering leidt, niet "een deel van het leven verstaan, maar heel het leven onder leiding van de heilige Geest".⁷⁸ Onder de elementen van de spiritualiteit die iedere christen zich eigen moet maken neemt het gebed een bijzondere plaats in. Het gebed leidt "de christen tot het verwerven van een beschouwende kijk op de werkelijkheid, waardoor hij God op ieder moment en in alle dingen zal kunnen herkennen, Hem beschouwen in iedere persoon, zijn wil zoeken in alles wat gebeurt".⁷⁹

Persoonlijk zowel als liturgisch gebed is plicht voor iedere christen. "Jezus Christus, het evangelie van de Vader, waarschuwt ons dat we zonder Hem niets vermogen (vgl. Joh 15,5). Voordat Hij iets ging doen, trok Hij zelf zich op de beslissende momenten van zijn leven terug op een eenzame plaats om zich te wijden aan gebed en beschouwing, en Hij vroeg zijn apostelen hetzelfde te doen." ⁸⁰ Tegen al zijn leerlingen zonder uitzondering zegt Hij: "Als je bidt, ga dan je binnenkamer in, doe de deur dicht, bid tot je Vader, die in het verborgene is" (Mt 6,6). Dit intense leven van gebed moet aangepast worden aan de mogelijkheden en situaties van iedere christen, zodat eenieder in de uiteenlopende omstandigheden van zijn leven kan putten "uit de bron van zijn ontmoeting met Christus om doordrenkt te worden van één Geest (vgl. 1Kor 12,13)". ⁸¹ In deze zin is contemplatie geen privilege dat maar aan weinigen is voorbehouden; integendeel, in de parochies, gelovige gemeenschappen en bewegingen moet een open spiritualiteit bevorderd worden die gericht is op het beschouwen van de grondwaarheden van het geloof: de geheimen van de Drie-eenheid, de menswording van het Woord, de verlossing van de mens, en de andere grote daden van God. ⁸²

Mannen en vrouwen die zich uitsluitend wijden aan het beschouwend leven, vervullen een fundamentele opdracht in de Kerk in Amerika. Om met de woorden van het Tweede Vaticaans Concilie te spreken: "zij vormen een sieraad van de Kerk en een bron van hemelse genaden".⁸³ Daarom moeten de kloosters die over het gehele continent verspreid liggen "een speciale genegenheid genieten van de geestelijke herders, en dezen moeten er ten volle van overtuigd zijn dat mensen die een contemplatief leven leiden, een overvloed van genade verwerven door het gebed, de boetedoeningen en de beschouwing waaraan zij hun leven wijden. De contemplatieve kloosterlingen moeten beseffen dat zij deel uitmaken van de zending van de Kerk in deze tijd, en dat zij door het getuigenis van hun leven bijdragen tot het geestelijk welzijn van de gelovigen, en hen helpen om Gods gelaat te zoeken in het leven van alledag." ⁸⁴

De spiritualiteit van de christen wordt allereerst gevoed door regelmatig sacramenteel leven, want de sacramenten zijn wortel en onuitputtelijke bron van Gods genade die noodzakelijk is om de gelovige op zijn aardse pelgrimstocht bij te staan. Dit sacramenteel leven moet meer en meer in het leven van de Kerk in Amerika worden versterkt, en het moet worden aangevuld door hetgeen de volkse vroomheid te bieden heeft; deze zal op haar beurt door het regelmatig ontvangen van de sacramenten verrijkt en voor het gevaar tot routine te vervallen behoed worden. Bovendien moet worden opgemerkt dat er volstrekt geen tegenstelling is tussen deze spiritualiteit en de sociale verantwoordelijkheden van de christen. Integendeel, door de weg van het gebed te bewandelen wordt de gelovige zich meer bewust van de eisen van het evangelie en van zijn eigen verplichtingen tegenover anderen, en hij ontvangt de kracht van de genade die hij nodig heeft om in het goede te kunnen volharden. Voor de groei in het geestelijk leven heeft de christen er baat bij als hij door middel van de vanouds in de Kerk gebruikelijke geestelijke leiding, de raad inwint van gewijde ambtsdragers of andere mensen die op dit terrein deskundig zijn. De Synodevaders vonden het nodig dit zo belangrijke werk bij de priesters aan te bevelen. ⁸⁵