Elementen van communio met de andere kerken en kerkelijke gemeenschappen

49. Tussen de katholieke Kerk en de andere kerken en kerkelijke gemeenschappen bestaat er een streven naar communio, geworteld in het doopsel dat in ieder daarvan wordt toegediend. ¹⁸⁵ Dit streven wordt gevoed door gebed, dialoog en gezamenlijk optreden. De Synodevaders hebben willen uitspreken dat zij in het bijzonder verlangden "mee te werken aan de reeds begonnen dialoog met de orthodoxe kerk, waarmee wij talrijke elementen van geloof, sacramenteel leven en vroomheid gemeen hebben".¹⁸⁶ Er is een groot aantal concrete proposities van de Synodale Vergadering met betrekking tot de niet-katholieke christelijke kerken en kerkelijke gemeenschappen. Allereerst werd voorgesteld "dat de katholieke christenen, pastores en gelovigen, de ontmoeting met de christenen uit de verschillende confessies zouden bevorderen door, als reactie op de noodkreet van de armen, in naam van het evangelie samen te werken, door de gerechtigheid te bevorderen, gezamenlijk om de eenheid te bidden, deel te nemen aan het Woord van God en aan de beleving van het geloof in de levende Christus".¹⁸⁷ Om de oecumenische dialoog te vergemakkelijken zijn ook, voor zover nuttig en passend, bijeenkomsten aan te bevelen van deskundigen uit de verschillende kerken en kerkelijke gemeenschappen. De oecumene moet onderwerp zijn van bezinning, en de diverse katholieke Bisschoppenconferenties van het continent moeten aan elkaar laten weten wat hun ervaringen ermee zijn.

Hoewel het Tweede Vaticaans Concilie over alle gedoopten en allen die in Christus geloven spreekt als over "broeders en zusters in de Heer",¹⁸⁸ moet er een duidelijk onderscheid gemaakt worden tussen christelijk gemeenschappen waarmee oecumenische relaties kunnen worden aangegaan, en sekten, culten en andere pseudo-religieuze bewegingen.