De missie ‘ad gentes’

74. Jezus Christus heeft aan zijn Kerk de zending toevertrouwd om het evangelie te verkondigen aan alle volkeren: "Ga, en maak alle volkeren tot leerling; doop hen in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest, en leer hun alles onderhouden wat Ik jullie geboden heb" (Mt 28,19-20). Men mag nooit vergeten dat de evangelisatie-opdracht die de Kerk heeft ontvangen, voor alle mensen bestemd is, zoals dit steeds gebleken is in de geschiedenis van het pelgrimerende volk van God in Amerika. Evangelisatie is dringend noodzakelijk als men ziet hoeveel mensen op dit continent nog de naam van Jezus niet kennen, de enige aan de mensen geschonken naam waardoor zij gered kunnen worden (vgl. Hnd 4,12). Helaas is deze naam bij een groot deel van de mensheid en in veel sectoren van de Amerikaanse samenleving onbekend. Men hoeft slechts te denken aan de nog niet gechristianiseerde inheemse volken of aan de aanwezigheid van niet-christelijke godsdiensten zoals islam, boeddhisme, of hindoeïsme, vooral onder de uit Azië afkomstige immigranten.

Dit verplicht de Kerk in Amerika aandacht te hebben voor de missie ad gentes. ²⁸⁸ Het programma voor een nieuwe evangelisatie op het continent, waarop heel wat pastorale plannen zijn gericht, mag zich er niet toe beperken om het geloof van hen die uit sleur gelovig zijn, nieuw leven in te blazen, maar moet er ook naar streven Christus te verkondigen op plaatsen waar Hij onbekend is.

Bovendien moeten de particuliere Kerken hun apostolische ijver uitstrekken tot buiten de grenzen van het continent. Ze mogen de grote rijkdommen van hun christelijk erfgoed niet voor zichzelf houden. Ze moeten het brengen naar de hele wereld en meedelen aan hen die het nog niet kennen. Het betreft miljoenen mannen en vrouwen die door het geloof te ontberen in uiterste armoede verkeren. Bij het zien van deze armoede zou het een vergissing zijn als men geen missionaire activiteit buiten het continent zou willen ontplooien, onder voorwendsel dat er nog zoveel te doen valt in Amerika of dat men moet wachten tot de Kerk in Amerika tot volle bloei is gekomen, een situatie die in wezen als een utopie moet worden beschouwd.

In de hoop dat het Amerikaans continent, overeenkomstig haar christelijke vitaliteit, aan de grootse opdracht van de missie ad gentes deel zal nemen, sluit ik mij aan bij de concrete voorstellen die de Synodevaders hebben ingediend, om namelijk "een grotere samenwerking te bevorderen tussen de zusterkerken; missionarissen (priesters, reli-gieuzen en lekengelovigen) uitzenden binnen en buiten het continent; missie- instituten versterken of oprichten; de missionaire dimensie bevorderen van het godgewijde en beschouwende leven; een sterker impuls geven aan missie-ijver, missietraining en missieorganisatie".²⁸⁹ Ik ben er zeker van dat de pastorale ijver van de bisschoppen en van de zonen en dochters van de Kerk in geheel Amerika concrete plannen zal weten te vinden om ook op internationaal niveau deze missionaire voornemens met veel vuur en verbeeldingskracht ten uitvoer te brengen.