De betreffenden

65. Vanuit het gezichtspunt van de diaken als eerst verantwoordelijke en degene die het moet doen, is de permanente vorming daarom voor alles een onophoudelijk bekeringsproces dat gericht is op het diakenzijn als zodanig, dat wil zeggen op heel zijn door het sacrament gewijde en in dienst van de kerk gestelde persoon, en dat daarvan de mogelijkheden tot ontwikkeling brengt teneinde hem in de volheid van de ontvangen ambtelijke gaven te doen leven, in elke periode en levenssituatie en in de verschillende verantwoordelijkheden die hem door de bisschop worden verleend. ¹⁹⁹

De zorg van de kerk voor de permanente vorming van de diakens zou daarom onwerkzaam zijn zonder de inzet van ieder van hen. Maar deze vorming kan niet worden beperkt tot slechts deelname aan de cursussen, studiedagen e.d. maar vereist dat elke diaken in het besef van de noodzaak ervan, haar met belangstelling en met een zekere geest van gezond initiatief cultiveert. De diaken moet zorgen dat hij volgens kerkelijke criteria gekozen boeken leest, hij moet tijdschriftpublicaties waarin trouw aan het kerkelijk leergezag is gebleken, volgen en de dagelijkse meditatie niet overslaan. Zich steeds meer vormen om steeds beter en intensiever te dienen is een belangrijk deel van de van hem gevraagde dienstbaarheid.