48. Met deze fundamentele relatie is onafscheidelijk verbonden de kerk, ¹⁵⁵ die Christus bemint, zuivert, voedt en verzorgt (vgl. Ef 5,25-29). De diaken zou zijn gelijkvormigheid aan Christus niet trouw kunnen beleven zonder deel te hebben aan zijn liefde voor de kerk, "waaraan hij wel een diepe aanhankelijkheid moet koesteren omdat zij door God gezonden en ingesteld is".¹⁵⁶

De wijdingsrite maakt de band die tussen de bisschop en de diaken wordt ingesteld duidelijk: alleen de bisschop legt de handen op aan de uitverkorene terwijl hij over hem de uitgieting van de heilige Geest afsmeekt. Daarom blijft elke diaken in zijn eigen dienstambt terugverwezen aan de hierarchische gemeenschap met de bisschop. ¹⁵⁷

De diakenwijding maakt bovendien een ander kerkelijk aspect duidelijk: ze deelt een deelhebben mee als bedienaar aan de diaconie van Christus waarmee het Godsvolk, geleid door de opvolger van Petrus en door de andere bisschoppen in gemeenschap met hem, en in samenwerking met de priesters, het werk van de verlossing van de mensen blijft dienen. Daarom is de diaken geroepen om zijn geest en zijn dienstwerk te voeden met een brandende en toegewijde liefde voor de kerk en met een oprechte wil tot gemeenschap met de heilige Vader, met de eigen bisschop en met de priesters van het bisdom.