60. De kerk erkent met dankbaarheid het door God aan sommigen van haar leden verleende geschenk van het celibaat en zij heeft dit zowel in het Oosten als in het Westen met het gewijde dienstambt verbonden, waarmee het steeds bijzonder spoort. ¹⁸⁵ De kerk weet ook dat dit uit liefde tot het rijk Gods (vgl. Mt 19,12) aanvaard en geleefd charisma de gehele persoon van de diaken op Christus richt, die, in de maagdelijkheid, zichzelf toewijdde aan de dienst van de Vader en om de mensen naar de volheid van het rijk te leiden. God beminnen en de broeders en zusters dienen in deze keuze van totaliteit begunstigt de persoonsontwikkeling van de diaken in plaats van daarmee in tegenspraak te zijn, omdat de ware volmaaktheid van ieder mens de liefde is. Want in het celibaat kenmerkt de liefde zich als teken van totale toewijding aan Christus met een ongedeeld hart en meer vrije toewijding aan de dienst van God en van de mensen, ¹⁸⁶ juist omdat de keuze voor het celibaat niet een afkeuring van het huwelijk is noch een vlucht uit de wereld, maar vooral een geprivilegieerde wijze om de mensen en de wereld te dienen.

De mensen van onze tijd, die vaak ondergaan in de dagelijkse dingen, zijn bijzonder gevoelig voor de getuigenis van hen die een levend getuigenis zijn van de eeuwige. Derhalve zullen diakens zorgen getuigenis te geven aan hun broeders en zusters door de trouw aan hun ongehuwde levensstaat en prikkelen zij hen om die waarden te zoeken die de roeping van de mens tot wat hen overstijgt zichtbaar maken. "Het celibaat 'omwille van het rijk der hemelen' is niet slechts een eschatologisch teken, maar heeft ook grote sociale betekenis in dit leven voor de dienst aan het volk van God." ¹⁸⁷

Om gedurende het gehele leven dit van God voor het welzijn van de gehele kerk ontvangen geschenk beter te bewaren moeten de diakens niet buitensporig op hun eigen krachten vertrouwen, maar moeten steeds de geest van nederige voorzichtigheid en waakzaamheid hebben in het besef dat "de geest wel van goede wil is, maar het vlees zwak" (Mt 26,41); daarom moeten zij trouw zijn aan het gebedsleven en aan hun verplichtingen van ambtswege.

Ze moeten zich verstandig gedragen tegenover personen die door een vertrouwelijke omgang hun onthouding in gevaar kunnen brengen of ook een schandaal kunnen veroorzaken. ¹⁸⁸

Ten slotte moeten zij zich ervan bewust zijn dat de huidige samenleving verplicht tot een kritisch gebruik van de sociale communicatiemiddelen.