Diaconie van de liturgie

28. De wijdingsrite maakt nog een aspect van het dienstwerk van de diaken duidelijk: de dienst aan het altaar. ⁷²

De diaken ontvangt het wijdingssacrament om in hierarchische gemeenschap met de bisschop en de priesters in het gewaad van bedienaar dienstbaar te zijn aan de heiliging van de christelijke gemeenschap. Aan het dienstwerk van de bisschop en, daaraan ondergeschikt, aan dat van de priesters verleent de diaken sacramentele hulp, innerlijk, organisch en onverwarbaar.

Omdat zijn diakenschap aan het altaar uit het wijdingssacrament voortkomt is het duidelijk dat dit wezenlijk verschilt van elke liturgische bediening die de herders aan niet-gewijde gelovigen kunnen toevertrouwen. De liturgische bediening van de diaken verschilt ook van de priesterlijke gewijde bediening. ⁷³

Daaruit volgt dat de diaken bij het opdragen van het eucharistisch offer niet in staat is dit mysterie te voltrekken, maar, van de ene kant, effectief het gelovige volk vertegenwoordigt en het op eigen wijze helpt het aanbieden van het eigen leven met het offer van Christus te verenigen, en van de andere kant in naam van Christus zelf de kerk helpt deel te krijgen aan de vruchten van zijn offer.

Omdat "de liturgie het hoogtepunt is waarnaar de kerk in al haar handelen streeft en tevens de bron waaruit al haar kracht voortvloeit",⁷⁴ is dit voorrecht van de diakenwijding ook bron van een sacramentele genade die erop gericht is om geheel deze bediening vruchtbaar te maken; aan een dergelijke genade moet ook worden beantwoord met een nauwgezette en diepgaande theologische en liturgische voorbereiding om waardig aan de viering van de sacramenten en sacramentalien te kunnen deelnemen.