Epistula, Caput

 1     1, I   |       cuiquam mortali, cuius opes in excelso sunt: quippe quum
 2     1, I   |      rempublicam capessere: atque in ea cognoscenda multam, magnamque
 3     1, I   |     fortuna tua decrevi, sed quia in te, praeter ceteras, artem
 4     1, I   |      comperi, semper tibi maiorem in advorsis, quam in secundis
 5     1, I   |         maiorem in advorsis, quam in secundis rebus animum esse.
 6     1, II  |            Namque tibi si id modo in pectore consilii est, uti
 7     1, II  |          virtute tua cogites. Sin in te ille animus est, qui
 8     1, II  |        romanam ex gravi servitute in libertatem restituit, in
 9     1, II  |          in libertatem restituit, in praetura inimicorum arma
10     1, III |      lapsus est, ut hostibus tela in manus iaceret; quibus ille
11     1, III |         ne aequis quidem legibus, in servitute reliquit. Iudicia
12     1, III |       quorum omnis vis, virtusque in lingua sita est, forte,
13     1, IV  |           Lucius Sulla, cui omnia in victoria lege belli licuerunt,
14     1, IV  |           inflexit, qui, acerbius in dies male faciundo ac dicundo,
15     1, V   |                                V. In duas partes ego civitatem
16     1, V   |         sicut a maioribus accepi, in Patres, et plebem. Antea
17     1, V   |          Patres, et plebem. Antea in Patribus summa auctoritas
18     1, V   | auctoritas erat, vis multo maxuma in plebe. Itaque saepius in
19     1, V   |          in plebe. Itaque saepius in civitate secessio fuit;
20     1, V   |      anteibat: humillumus quisque in armis, aut militia, nullius
21     1, V   |      malis moribus imbuta, deinde in artes, vitasque varias dispalata,
22     1, V   |     permixtos cum veteribus novos in coloniis constituas: ita
23     1, VI  |           munere multitudo ingens in civitatem pervenerit. Equidem
24     1, VI  |        meum statuo, malum facinus in se admittere, qui incommodo
25     1, VI  |      Druso semper consilium fuit, in tribunatu summa ope niti
26     1, VI  |       nobilitate: neque ullam rem in principio agere intendit,
27     1, VII |       facere, neque vitare, bonis in promtu est. Igitur, ubi
28     1, VII |       promtu est. Igitur, ubi eos in civitatem adduxeris; quoniam
29     1, VII |      quidem revocata plebes erit, in ea re maxume animum excercitato,
30     1, VII |           prime aestuat, multaque in pectore volvit: sed ubi
31     1, VII |          ubi gloria honorem magis in dies, virtutem opulentia
32     1, VII |      bonis rebus ea creatur. Ergo in primis auctoritatem pecuniae
33     1, VII |          lex, quam Caius Gracchus in tribunatu promulgaverat;
34     1, VIII|         dolum caveris, alia omnia in proclivi erunt. Nam hi,
35     1, IX  |         fortitudo atque animi vis in consulatum erupit: hebes
36     1, IX  |         sunt inertissumi nobiles; in quibus, sicut in statua,
37     1, IX  |         nobiles; in quibus, sicut in statua, praeter nomen, nihil
38     1, X   |        corpus exercui, sed animum in litteris agitavi; quod natura
39     1, X   |           natura firmius erat, id in laboribus habui. Atque ego
40     1, X   |        laboribus habui. Atque ego in ea vita, multa legendo atque
41     1, X   |     animum meum statuo: cuicumque in sua civitate amplior illustriorque
42     1, X   |           adest, festinat; quanto in secundis rebus florentior
43     1, X   |      rebus florentior fuit, tanto in advorsis asperius, magisque
44     1, XI  |        stultissumi mortales. Quod in certamine dubium est, quorsum
45     1, XI  |          accidat, id per inertiam in se, quasi victi, recipiunt. ~
46     1, XI  |       animo libero facere audeat: in multitudine, et praesidii
47     1, XII |        fieri placeat; quoque modo in multa et varia officia distribuantur;
48     1, XII |           descriptio, qui numerus in quoque genere futurus sit. ~
49     1, XII |    itinere uti decreveris, cetera in promtu erunt. Volo ego consilium
50     1, XIII|         genuimos fortissumi viri, in optuma urbe decus, praesidiumque
51     1, XIII|        tradidimus, patriam maxuma in terris; domum familiamque
52     1, XIII|         terris; domum familiamque in patria clarissumam; praeterea
53     1, XIII|           te clarior, quis maior, in terris fuerit? Quippe si
54     2, I   |       docuit, id verum esse, quod in carminibus Appius ait, «
55     2, I   |          quemque fortunae:" atque in te maxume, qui tantum alios
56     2, I   |         evadendum est tibi: atque in posterum firmanda respublica
57     2, II  |  iniquorum occupandae reipublicae in spem adducti homines, quibus
58     2, II  |         polluta erant, concurrere in castra tua; et aperte quietis
59     2, II  |     restitere; quibus maius otium in castris, quam Romae, futurum
60     2, III |       lateribus tutus sis; semper in periculo, aut metu agites.
61     2, III |          victoriae tuae, nimisque in victos bona voluntate praedicent?
62     2, IV  |       quae paullo ante hoc bellum in Cn. Pompeium victoriamque
63     2, IV  |           item non armatos, neque in praelio belli iure, sed
64     2, IV  |       interfectos: plebem romanam in villa publica, pecoris modo,
65     2, IV  |      funera, et repentinae caedes in parentum, aut liberorum
66     2, IV  |        sese gesserit; quoque modo in belli administratione scorta
67     2, V   |        subpetunt, fertur accensus in socios modo, modo in cives;
68     2, V   |     accensus in socios modo, modo in cives; movet composita,
69     2, V   |        Quare tollendus foenerator in posterum, uti suas quisque
70     2, V   |     gerere; et magnitudinem animi in addendo, non demendo reipublicae,
71     2, VI  |        scio, quam aspera haec res in principio futura sit, praesertim
72     2, VI  |        sit, praesertim iis qui se in victoria licentius liberiusque,
73     2, VI  |         illosque nosque et socios in pace firma constitues. Sin
74     2, VII |          gratiam gratificans; sed in labore, patientia, bonisque