Epistula, Caput

 1     1, I   |       eveniunt: quia plerasque res fortuna ex lubidine sua
 2     1, I   |       per deos immortales illa res clarior est, quod et prius
 3     1, V   |    coloniis constituas: ita et res militaris opulentior erit,
 4     1, VI  |   neque imprudens sum, quum ea res agetur, quae saevitia, quaeve
 5     1, VII |     aut sustuleris, aut, quoad res feret, minueris: aliter
 6     1, VII | minueris: aliter neque privata res, neque publica, neque domi,
 7     1, VIII|      statuo. Nam perinde omnes res laudantur, atque adpetuntur,
 8     1, X   |       vis hostium, non advorsa res, ingentem eorum animum subegit,
 9     1, XII |       esse; nam ubicumque tibi res prospere cedet, ibi mihi
10     1, XIII|        quocumque modo ages, ea res tibi reique publicae prospere
11     2, I   |   incorrupta permanserant. Sed res docuit, id verum esse, quod
12     2, I   |    magna mediocrique sapientia res huc vocat: quam quisque
13     2, V   |     cives; movet composita, et res novas veteribus adquirit. ~
14     2, V   |     posterum, uti suas quisque res curemus. Ea vera, atque
15     2, VI  |     ego scio, quam aspera haec res in principio futura sit,
16     2, VII |        componenda sunt; quippe res parvas tantum ingenium adtingere
17     2, VII | magnitudinem invenissent; quae res populos, nationesve, magnis