Epistula, Caput

 1     1, I   |       sit. Quinetiam saepe prava magis, quam bona consilia prospere
 2     1, IV  |      maxumum ex magno fieri. Quo magis tibi etiam atque etiam animo
 3     1, VII |        satis pollet; quin animus magis, aut minus mature, postremo
 4     1, VII |        bonus deteriorem divitiis magis clarum, magisque acceptum
 5     1, VII |           sed ubi gloria honorem magis in dies, virtutem opulentia
 6     1, VII |        honore ex copiis quisquam magis, aut minus iudicaverit;
 7     1, VIII|          virtute satis valerent, magis aemuli bonorum, quam invidi
 8     1, IX  | consulatum erupit: hebes lingua, magis malus quam callidus ingenio.
 9     1, X   |        anima retineret. Atque ea magis fortibus consiliis, quam
10     1, XI  |       Tabella obtentui erit, quo magis animo libero facere audeat:
11     1, XI  |   consiliis adfuerunt: neque eos magis occupatio, quam superba
12     1, XII |         fama eveniet. Se me illa magis cupido exercet, uti quocumque
13     1, XIII| obtrectationibus, ipsa se virtus magis magisque extollit." ~ Quae
14     2, II  |     Cetera multitudo volgi, more magis quam iudicio, post alius
15     2, III |         cuncta imperia crudelia, magis acerba, quam diuturna, arbitror;
16     2, VI  |          quibus civitas vastatur magis quam corrigitur; sed uti
17     2, VIII|         subiectum haud poenitet, magis reticuisse pigeret. Nam