Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Caius Sallustius Crispus
Epistulae ad Caesarem

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


absol-forsi | forti-primi | priva-xiii

     Epistula, Caput
501 1, XIII| Caesar, nos te genuimos fortissumi viri, in optuma urbe decus, 502 1, IX | ignotis, memorem? Marci Bibuli fortitudo atque animi vis in consulatum 503 2, I | Fabrum esse suae quemque fortunae:" atque in te maxume, qui 504 2, I | obtinebat, regna, atque imperia, fortunam dono dare, item alia, quae 505 2, IV | veterrumos omnium, advorsum fratres parentesque ac liberos armis 506 2, VII | rebus alii timent, maxume fretus est, negotii magnitudine: 507 2, VII | largitionibus et publico frumento corrupta, habeat negotia 508 2, VIII| nullum stipendium faciet. Et frumentum id, quod antea praemium 509 2, I | quibus imperitant, nequiores fuere. ~ At contra id eniti decet; 510 2, IV | parentum, aut liberorum sinum, fuga mulierum et puerorum, vastatio 511 1, IX | vana, manus cruentae, pedes fugaces; quae honeste nominari nequeant, 512 1, VI | quum indignabuntur omnia, funditus misceri, antiquis civibus 513 2, IV | Quam illa occulta civium funera, et repentinae caedes in 514 1, XII | quin insomniis exercitus, furibundus, atque amens alienata mente 515 1, VI | tempestates hominum nobilium futurae sint; quum indignabuntur 516 1, XII | numerus in quoque genere futurus sit. ~ Eam hi omnia generatim 517 1, XII | ne clarissumus imperator, gallica gente subacta, populi romani 518 2, VII | obmissis pecuniae et corporis gaudiis, animo indulgens, non adsentando, 519 2, VI | delicta perpessus, praesens gaudium cum mox futuro malo concesseris. ~ 520 1, IV | parentes exacta aetate, non gemitus virorum, luctus mulierum, 521 1, IV | quum interea importunissuma genera hominum tot miserorum civium 522 1, XII | futurus sit. ~ Eam hi omnia generatim describere, haud difficile 523 1, XII | descriptio, qui numerus in quoque genere futurus sit. ~ Eam hi omnia 524 1, XII | clarissumus imperator, gallica gente subacta, populi romani summum 525 1, VII | liberis, postremo humanae genti, pepereris, si studium pecuniae 526 1, XIII| dicerent: "O Caesar, nos te genuimos fortissumi viri, in optuma 527 2, VI | sapientes pacis caussa bellum gerunt, laborem spe otii sustentant: 528 2, IV | tum dubia victoria, sese gesserit; quoque modo in belli administratione 529 2, I | Bellum aliorum pace mollius gessisti: ad hoc victores pradam 530 2, VIII| reipublicae necessaria, tibique gloriosa ratus sum, quam paucissumis 531 1, VII | absurde placet lex, quam Caius Gracchus in tribunatu promulgaverat; 532 1, IX | Parantur haec disciplina Graecorum; sed virtus, vigilantia, 533 1, IX | vigilantia, labos, apud Graecos nulla sunt. Quippe, quum 534 1, X | consilia valuerunt: ubicumque gratia, timor, voluptas, ea corrupere, 535 1, XIII| fuerit, patriae, parentibus gratificandi; postero tempore, republica 536 2, VII | praebendo, perversam gratiam gratificans; sed in labore, patientia, 537 1, VIII| ea demseris, nemo omnium gratuito malus est. Ceterum avaritia 538 1, II | disturbavit, plebem romanam ex gravi servitute in libertatem 539 2, I | patitur. ~ Sed tibi hoc gravius est, quam ante te omnibus, 540 2, VII | publico frumento corrupta, habeat negotia sua, quibus ab malo 541 1, VII | Postremo, ubi divitiae clarae habentur, ibi omnia bona vilia sunt, 542 1, XII | Libertatem gloria cariorem habeo, atque ego te oro, hortorque, 543 1, I | opulentia posset, cognitam haberem. Itaque mihi multa cum animo 544 1, X | usque eo prosperum imperium habuisse, dum apud eos vera consilia 545 | hanc 546 2, I | victi cives sunt. Inter has difficultates evadendum 547 1, IX | vis in consulatum erupit: hebes lingua, magis malus quam 548 2, VIII| obpressere, nequicquam eo postea hebeti atque claudo, pro exercito 549 1, IV | metu retinere maluit. At hercule nunc cum Catone, Lucio Domitio, 550 2, IV | pecoris modo, conscissam? Heu! Quam illa occulta civium 551 2, II | tibi fuit, imperator, cum homine claro, magnis opibus, avido 552 1, VI | intellexerunt, per unum hominem maxumum beneficium multis 553 1, VII | advorsum obprimere, strenuo homini haud difficile est: occulta 554 1, V | armis, aut militia, nullius honestae rei egens, satis sibi, satisque 555 1, XIII| divitias; postremo omnia honestamenta pacis et praemia belli. 556 1, XIII| praeterea bonas artes, honestas divitias; postremo omnia 557 1, IX | cruentae, pedes fugaces; quae honeste nominari nequeant, inhonestissuma? 558 2, IV | flagitiis commacularetur honorum laus. ~ Neque enim te praeterire 559 2, IV | erant! Ad quae te illi idem hortantur: et scilicet id certatum 560 1, XII | habeo, atque ego te oro, hortorque, ne clarissumus imperator, 561 1, V | amittendae cura orietur. Hos ego censeo, permixtos cum 562 1, VII | VII. Hostem advorsum obprimere, strenuo 563 1, IV | bona adolescentes, sicuti hostiae, mactati sunt: quum interea 564 | huic 565 1, VII | tibi, liberis, postremo humanae genti, pepereris, si studium 566 1, VIII| domos vastat: divina cum humanis permiscet: neque exercitus, 567 1, V | nobilis ignobilem anteibat: humillumus quisque in armis, aut militia, 568 1, III | ut hostibus tela in manus iaceret; quibus ille rebus rempublicam 569 1, IX | est, de illis potissumum iactura fit, quia pretii minumi 570 1, V | congruens, parum mihi quidem idonea videtur ad capessendum rempublicam. 571 1, X | socordia atque ignavia invasit, ignari laboris, hostium, militiae, 572 1, X | quorum animos socordia atque ignavia invasit, ignari laboris, 573 1, XI | bonis et malis, strenuis et ignavis, optabilis est. Verum eam 574 1, IV | cuius contumeliam homines ignavissumi vita sua commutare volunt?   575 1, V | factisque fortibus nobilis ignobilem anteibat: humillumus quisque 576 1, IX | quid ego plura, quasi de ignotis, memorem? Marci Bibuli fortitudo 577 | illam 578 | illos 579 2, VI | quam lubidini consules, illosque nosque et socios in pace 580 | illuc 581 1, III | dissensio civilis tot tamque illustres familias ab stirpe avertit? 582 1, X | in sua civitate amplior illustriorque locus, quam aliis est, ei 583 1, V | multitudo primum malis moribus imbuta, deinde in artes, vitasque 584 2, II | impendebat. Sed ob easdem caussas immane dictu est, quanti et quam 585 1, IV | virorum, luctus mulierum, immanem eorum animum inflexit, qui, 586 1, VIII| Ceterum avaritia bellua fera, immanis, intoleranda est: quo intendit, 587 2, VI | clementia erit, consuluisse, ne immerito cives patria expellerentur; 588 1, X | ea corrupere, post paullo imminutae opes, deinde ademtum imperium, 589 1, III | animus tam praeceps tamque immoderatus fuit? ~ 590 1, XIII| perscripsi. Ceterum deos immortalis obtestor, uti, quocumque 591 1, V | et plebes bonis negotiis impedita malum publicum facere desinet. ~ 592 2, II | erat; tanta vis creditorum impendebat. Sed ob easdem caussas immane 593 1, I | consilium dare regi aut imperatori, postremo cuiquam mortali, 594 1, XI | quibus antea crudelissume imperitabant. ~ 595 1, V | erat, et cunctis gentibus imperitabat, dilapsus est: et, pro communi 596 2, I | putant, quo illi, quibus imperitant, nequiores fuere. ~ At contra 597 2, I | strenuus sis, uti quam optumis imperites. Nam pessumus quisque asperrume 598 1, II | est, uti te ab inimicorum impetu vindices, quoque modo contra 599 1, XI | atque amicorum negotiis implicati, haud sane reipublicae consiliis 600 1, VI | civibus hanc servitutem imponi, regnum denique ex libera 601 1, IV | mactati sunt: quum interea importunissuma genera hominum tot miserorum 602 1, X | imperium, postremo servitus imposita est. ~ Equidem ego sic apud 603 1, VI | Sed non inscius, neque imprudens sum, quum ea res agetur, 604 2, VIII| exercito uti volunt: nam imprudentia pleraque et se praecipitant. 605 2, VIII| adhuc, militia iniusta, aut inaequalis sit: quum alii triginta, 606 1, V | agris, inertia, atque inopia incertas domos habere subegit; coepere 607 2, V | sumtuum statueris: quoniam is incessit mos, ut homines adolescentuli, 608 1, X | pepererunt, ubi paullum inclinata respublica agitari coepit, 609 1, VI | facinus in se admittere, qui incommodo reipublicae gratiam sibi 610 2, I | lubidinem data; neque cuiquam incorrupta permanserant. Sed res docuit, 611 2, IV | Pompeium victoriamque Sullanam increpabantur, oblivio intercepit? Domitium, 612 2, I | industria haberi decet, ne incuria deformentur, aut corruant 613 1, II | beneficia populi retineas, indigna virtute tua cogites. Sin 614 1, VI | nobilium futurae sint; quum indignabuntur omnia, funditus misceri, 615 2, I | cupiuntur: quia et apud indignos saepe erant, quasi per lubidinem 616 2, VII | corporis gaudiis, animo indulgens, non adsentando, neque concupita 617 2, VII | detineatur: iuventus probitati et industriae, non sumptibus, neque divitiis 618 1, II | praetura inimicorum arma inermis disiecit, domi militiaeque 619 1, VI | quisque conscius, malo atque infido animo esse, de Marco Livio 620 2, I | deformentur, aut corruant infirmata. Nemo enim alteri imperium 621 1, IV | mulierum, immanem eorum animum inflexit, qui, acerbius in dies male 622 1, IX | magis malus quam callidus ingenio. Quid ille audeat, cui consulatus 623 1, X | X. Postquam mihi aetas ingeniumque adolevit, haud ferme armis, 624 1, VI | ubi unius munere multitudo ingens in civitatem pervenerit. 625 1, X | hostium, non advorsa res, ingentem eorum animum subegit, quin, 626 2, V | animus ferox, prava via ingressus, ubi consueta non subpetunt, 627 1, IX | honeste nominari nequeant, inhonestissuma? Unius tamen Marci Catonis 628 1, VII | regnum est; ex pecunia legi, inhonestum. Quare omnes primae classis 629 1, VIII| tametsi omnes aequi, atque iniqui memorent, tamen tibi cum 630 2, II | Per idem tempus maledictis iniquorum occupandae reipublicae in 631 2, IV | utrius vestrum arbitrio iniuria fierent; neque receptam, 632 2, VIII| Item ne, ut adhuc, militia iniusta, aut inaequalis sit: quum 633 1, III | dant, adimunt, quae lubet: innocentes circumveniunt; suos ad honorem 634 1, VII | amiserint, quae per virtutem inopes ceperant. Id adeo haud mirandum 635 1, VI | VI. Sed non inscius, neque imprudens sum, quum 636 1, XI | cetera multitudo, pleraque insititia sit); sententia eorum a 637 1, III | socordia dominationem oblatam insolentes agitant. Nam, quae seditio, 638 1, XII | curam animi sedaverit, quin insomniis exercitus, furibundus, atque 639 1, IV | tantae voluptati est (tametsi insperantibus accidit) dominatio, quanto 640 2, II | belli, quasi sacro atque inspoliato fano debitores usi. ~ 641 2, V | demseris; non ad vetera instituta revocans, quae, iam pridem 642 1, X | militiae, domi factione instructi, per superbiam cunctis gentibus 643 1, IV | hostium partes suas muniri intellegebat; tamen, paucis interfectis, 644 1, VI | fide cariora erant, ubi intellexerunt, per unum hominem maxumum 645 2, IV | Sullanam increpabantur, oblivio intercepit? Domitium, Carbonem, Brutum, 646 2, V | existumo: quoniam orta omnia intereunt, qua tempestate urbi romanae 647 1, IV | intellegebat; tamen, paucis interfectis, ceteros beneficio quam 648 2, IV | supplices per summum scelus interfectos: plebem romanam in villa 649 1, II | inter labores militiae, interque proelia, victorias, imperium, 650 1, VIII| avaritia bellua fera, immanis, intoleranda est: quo intendit, oppida, 651 1, II | quae profecto aut tu vera invenies, aut certe haud procul a 652 2, VII | clarissumi viri magnitudinem invenissent; quae res populos, nationesve, 653 1, XII | populi romani summum atque invictum imperium tabescere vetustate, 654 1, VIII| magis aemuli bonorum, quam invidi essent: quia desidia, et 655 1, XIII| interdum fortuna, saepe invidia fatigat: ubi anima naturae 656 1, XII | mortalium vitam divino numine invisi; neque bonum, neque malum 657 2, VI | poenas, aut acerba iudicia invocat, quibus civitas vastatur 658 | ipse 659 | ipsius 660 | ipso 661 | ipsum 662 1, IV | alios civitate eversum irent. ~ Nam quid ego de te dicam, 663 2, V | sumtuum statueris: quoniam is incessit mos, ut homines 664 | ista 665 2, VIII| providendum est, quonam modo Italia atque provinciae tutiores 666 1, XII | probandum verum esse: si hoc itinere uti decreveris, cetera in 667 2, VIII| disserere. Plerique mortales ad iudicandum satis ingenii habent, aut 668 1, VII | sed numero plures, quam iudicant. Neque Rhodios, neque alias 669 1, VII | Quare omnes primae classis iudicare placet, sed numero plures, 670 1, VII | quisquam magis, aut minus iudicaverit; sicut neque praetor, neque 671 1, VII | facile populi iudicium fit. Iudices a paucis probari, regnum 672 2, II | multitudo volgi, more magis quam iudicio, post alius alium, quasi 673 1, VII | civitates unquam suorum iudiciorum poenituit: ubi promiscue 674 1, VII | magistratu facile populi iudicium fit. Iudices a paucis probari, 675 2, IV | neque in praelio belli iure, sed post ea supplices per 676 1, V | opes deminutae sunt, et ius populi amplificatum. Sed 677 2, III | civiliter deponas, illa ut quam iustissuma et diuturna sit; de te ipso 678 2, VII | malo publico detineatur: iuventus probitati et industriae, 679 2, VI | malasque lubidines, ab iuventute prohibeas. ~ Ea vera clementia 680 2, VI | Sin eadem studia artesque iuventuti erunt, hae ista egregia 681 1, IX | IX. Sed, quid ego plura, quasi 682 1, XII | difficile factu fuit; sed prius laborandum visum est de summa consilii, 683 2, VII | gratiam gratificans; sed in labore, patientia, bonisque praeceptis, 684 2, VI | pacis caussa bellum gerunt, laborem spe otii sustentant: nisi 685 1, II | aequo probaretur sed inter labores militiae, interque proelia, 686 1, X | ignavia invasit, ignari laboris, hostium, militiae, domi 687 1, IX | sed virtus, vigilantia, labos, apud Graecos nulla sunt. 688 2, III | imperium temperavere, his laeta  et candida omnia visa, 689 1, III | quod tibi obesset,  ita lapsus est, ut hostibus tela in 690 2, VII | provideas oportet uti plebes, largitionibus et publico frumento corrupta, 691 2, III | advorsus, neque ab tergo, aut lateribus tutus sis; semper in periculo, 692 1, VIII| statuo. Nam perinde omnes res laudantur, atque adpetuntur, ut earum 693 2, I | laudando facta tua, quam tu laude digna faciundo. Ceterum 694 2, IV | flagitiis commacularetur honorum laus. ~ Neque enim te praeterire 695 1, IV | Sulla, cui omnia in victoria lege belli licuerunt, tametsi 696 1, X | Atque ego in ea vita, multa legendo atque audiendo ita comperi, 697 1, V | quia nullius potentia super leges erat; neque divitiis, aut 698 1, VII | regnum est; ex pecunia legi, inhonestum. Quare omnes 699 1, VII | mihi quidem absurde placet lex, quam Caius Gracchus in 700 1, V | amplificatum. Sed plebes eo libere agitabat, quia nullius potentia 701 1, IV | satiari nequiverunt: non orbi liberi, non parentes exacta aetate, 702 2, VI | se in victoria licentius liberiusque, quam arctius, futuros credebant: 703 1, XI | obtentui erit, quo magis animo libero facere audeat: in multitudine, 704 2, IV | caedes in parentum, aut liberorum sinum, fuga mulierum et 705 2, IV | advorsum fratres parentesque ac liberos armis contendere; ut ex 706 1, XI | factionis habent, quaecumque libuit probare, reprehendere, decernere, 707 1, III | urbe capta, lubidine ac licentia sua, pro legibus utuntur. ~ 708 2, V | si sumtuum et rapinarum licentiam demseris; non ad vetera 709 2, VI | praesertim iis qui se in victoria licentius liberiusque, quam arctius, 710 | licet 711 1, IV | omnia in victoria lege belli licuerunt, tametsi supplicio hostium 712 1, X | familiarem defensat: omnibus locis adest, festinat; quanto 713 1, X | civitate amplior illustriorque locus, quam aliis est, ei magnam 714 1, IX | Catonis ingenium versutum, loquax, callidum haud contemno. 715 1, XIII| atque parentes possent loqui, scilicet haec tibi dicerent: " 716 2, II | omnia, quae corruptus animus lubebat, minitari. Ex quis magna 717 2, I | indignos saepe erant, quasi per lubidinem data; neque cuiquam incorrupta 718 2, VI | uti pravas artes, malasque lubidines, ab iuventute prohibeas. ~ 719 1, IX | maxumo dedecori fuit? An Lucii Domitii magna vis est, cuius 720 1, IV | hercule nunc cum Catone, Lucio Domitio, ceterisque eiusdem 721 1, IV | aetate, non gemitus virorum, luctus mulierum, immanem eorum 722 2, V | pridem corruptis moribus, ludibrio sunt; sed si suam cuique 723 2, II | quibus omnia probro ac luxuria polluta erant, concurrere 724 1, IV | adolescentes, sicuti hostiae, mactati sunt: quum interea importunissuma 725 1, VII | dignitate creetur. Sed de magistratu facile populi iudicium fit. 726 1, III | flagitium obstat, quo minus magistratus capiant: quod commodum est, 727 1, X | locus, quam aliis est, ei magnam curam esse reipublicae. 728 1, I | in ea cognoscenda multam, magnamque curam habui: non ita, uti 729 1, IV | romani imperium maxumum ex magno fieri. Quo magis tibi etiam 730 1, XIII| restitueris, quis te clarior, quis maior, in terris fuerit? Quippe 731 1, I | mirabilem comperi, semper tibi maiorem in advorsis, quam in secundis 732 1, X | supervacanea est calliditas. Itaque maiores nostri, quum bellis asperrumis 733 2, III | natura hostibus nosque maioresque nostri saepe tribuere, ea 734 1, XI | difficile est (quippe quum illis maiorum virtus partam reliquerit 735 2, VI | corrigitur; sed uti pravas artes, malasque lubidines, ab iuventute 736 1, IV | inflexit, qui, acerbius in dies male faciundo ac dicundo, dignitate 737 2, II | sequuti. ~ Per idem tempus maledictis iniquorum occupandae reipublicae 738 2, V | quo consultas: ita, bonis malisque dimotis, patenti via ad 739 1, XII | diversa praemia bonos, malosque sequi. Interea forte ea 740 1, X | arrogantia fert, ita bonum, malumque publicum existumant. ~ 741 1, IX | additamenti. Lucius Postumius, et Marcus Favonius, mihi videntur 742 2, VII | et quia tibi terrae et maria simul omnia componenda sunt; 743 1, VII | animus magis, aut minus mature, postremo tamen subcumbit. 744 1, XII | consilium meum prudens, maxumeque usui esse; nam ubicumque 745 1, VII | ut cuique fors tulit, de maxumis rebus iuxta, ac de minumis 746 | meam 747 2, VI | pervade. Namque aut tu mederi potes, aut obmittenda est 748 2, I | artibus. ~ Ergo omnes magna mediocrique sapientia res huc vocat: 749 1, III | utuntur. ~ Ac me quidem mediocris dolor angeret, si virtute 750 1, VIII| factione nobilitatis haud mediocriter certandum est: cuius si 751 2, VIII| lingua promta videtur, quae meditata pectore evolvat. Quibus 752 2, VIII| pigeret. Nam sive hac, seu meliore alia via perges, a me quidem 753 2, II | II. Sed iam, quo melius faciliusque constituas, 754 1, IX | magna vis est, cuius nullum membrum a flagitio aut facinore 755 1, IX | plura, quasi de ignotis, memorem? Marci Bibuli fortitudo 756 1, VIII| omnes aequi, atque iniqui memorent, tamen tibi cum factione 757 1, IV | communiasque. Mihi quidem quae mens subpetit, eloqui non dubitabo: 758 1, XII | furibundus, atque amens alienata mente feraris. Namque mihi pro 759 2, VII | nequit: magnae curae magna merces est. ~ Igitur provideas 760 2, III | neque quemquam a multis metuendum esse, quin ad eum ex multis 761 1, V | coloniis constituas: ita et res militaris opulentior erit, et plebes 762 2, II | corruptus animus lubebat, minitari. Ex quis magna pars, ubi 763 1, VII | sustuleris, aut, quoad res feret, minueris: aliter neque privata res, 764 1, IX | iactura fit, quia pretii minumi sunt. Nunc, quoniam, sicut 765 1, VII | maxumis rebus iuxta, ac de minumis disceptat. Sed de magistratibus 766 1, I | ceteras, artem unam egregie mirabilem comperi, semper tibi maiorem 767 1, VII | inopes ceperant. Id adeo haud mirandum est: nam ubi bonus deteriorem 768 1, VI | indignabuntur omnia, funditus misceri, antiquis civibus hanc servitutem 769 1, IV | importunissuma genera hominum tot miserorum civium sanguine satiari 770 1, XII | quoniam iudicia primae classis mittenda putem, quae descriptio, 771 1, III | omnium, summam potestatem moderandi, de vectigalibus, sumtibus, 772 1, X | superbiam cunctis gentibus moderantur. Itaque Patres, quorum consilio 773 2, IV | quali quisque eorum more aut modestia, etiam tum dubia victoria, 774 2, V | magnitudinem animi, pudorem, atque modestiam pro socordia aestument. 775 1, I | agitanti consilium fuit, famam, modestiamque meam post tuam dignitatem 776 1, VIII| neque exercitus, neque moenia obstant, quominus vi sua 777 1, IV | accidit) dominatio, quanto moerori tua dignitas: quin optatius 778 2, I | componere. Bellum aliorum pace mollius gessisti: ad hoc victores 779 2, II | paucis, quae me animus monet, accipe. Bellum tibi fuit, 780 1, XIII| terris fuerit? Quippe si morbo iam, aut fato huic imperio 781 1, VII | excercitato, uti colantur boni mores, concordia inter veteres 782 1, XIII| gloria agnita, tuaque unius mors vita clarior erit. Nam vivos 783 1, I | imperatori, postremo cuiquam mortali, cuius opes in excelso sunt: 784 1, VI | maxumum beneficium multis mortalibus dare, videlicet et sibi 785 1, XII | pro vero constat, omnium mortalium vitam divino numine invisi; 786 2, II | castra tua; et aperte quietis mortem, rapinas, postremo omnia, 787 2, V | cunctae gentes conglobatae, movere aut contundere queunt hoc 788 2, V | socios modo, modo in cives; movet composita, et res novas 789 2, VI | perpessus, praesens gaudium cum mox futuro malo concesseris. ~ 790 1, I | atque in ea cognoscenda multam, magnamque curam habui: 791 1, VII | acceptum videt, prime aestuat, multaque in pectore volvit: sed ubi 792 1, X | respublica agitari coepit, multipliciter animus curis, atque laboribus 793 1, XI | libero facere audeat: in multitudine, et praesidii plus, et usus 794 2, I | sed, quod multo maius, multoque asperius est, bonis pacis 795 1, VI | civitate futurum, ubi unius munere multitudo ingens in civitatem 796 2, VIII| praemium ignaviae fuit, per municipia et colonias, illis dare 797 1, I | laudando atque admirando munificentiam tuam, quam tu faciendo quae 798 1, IV | supplicio hostium partes suas muniri intellegebat; tamen, paucis 799 2, I | perverse consulunt: et eo se munitiores putant, quo illi, quibus 800 1, XIII| periculis ceperamus, ea tibi nascenti cum anima simul tradidimus, 801 2, VII | invenissent; quae res populos, nationesve, magnis auctoribus auxissent; 802 2, V | defessos et exsangues regi, aut nationi praedae futuros: aliter 803 2, III | Scilicet quod ea, quae externis nationibus, natura hostibus nosque 804 1, XIII| invidia fatigat: ubi anima naturae cessit, demtis obtrectationibus, 805 1, IX | mihi videntur quasi magnae navis supervacua onera esse: ubi 806 2, VIII| reverterint. ~ Quae reipublicae necessaria, tibique gloriosa ratus 807 2, II | quos adfinitas, aut alia necessitudo, traxit. Nam particeps dominationis 808 2, VII | frumento corrupta, habeat negotia sua, quibus ab malo publico 809 2, VII | timent, maxume fretus est, negotii magnitudine: et quia tibi 810 1, IX | fugaces; quae honeste nominari nequeant, inhonestissuma? Unius tamen 811 2, VIII| decebat, servitio obpressere, nequicquam eo postea hebeti atque claudo, 812 2, I | illi, quibus imperitant, nequiores fuere. ~ At contra id eniti 813 2, VII | tantum ingenium adtingere nequit: magnae curae magna merces 814 1, IV | civium sanguine satiari nequiverunt: non orbi liberi, non parentes 815 1, XII | malum facinus cuiusquam pro nihilo haberi: sed ex natura, diversa 816 2, III | corruptorem victoriae tuae, nimisque in victos bona voluntate 817 1, VI | in tribunatu summa ope niti pro nobilitate: neque ullam 818 1, VII | pecuniam, qua quique lubet, nititur; et malis, et bonis rebus 819 1, VI | rerum potiretur, contra eum nixi, sua ipsius consilia disturbaverunt. 820 1, V | fama factisque fortibus nobilis ignobilem anteibat: humillumus 821 1, XI | respublica, et minus potens nobilitas esset. Sed quoniam coaequari 822 1, VI | tribunatu summa ope niti pro nobilitate: neque ullam rem in principio 823 1, VI | quaeve tempestates hominum nobilium futurae sint; quum indignabuntur 824 | nobis 825 2, VIII| ventrem onerare, nullam noctem sine scorto quiescere, mos 826 1, IX | sicut in statua, praeter nomen, nihil est additamenti. 827 1, IX | pedes fugaces; quae honeste nominari nequeant, inhonestissuma? 828 1, XIII| si vero urbem amplissumo nomine, ex maxumo imperio, prope 829 2, IV | aut convivia exercuerint nonnulli; quorum aetas ne per otium 830 | nos 831 2, V | movet composita, et res novas veteribus adquirit. ~ Quare 832 1, V | rempublicam. Ceterum, additis novis civibus, magna me spes tenet, 833 1, XII | si id accidat, neque tibi nox, neque dies, curam animi 834 | nulla 835 2, VIII| bis die ventrem onerare, nullam noctem sine scorto quiescere, 836 | nullo 837 1, XII | litteris desideres, quem numerum senatorum fieri placeat; 838 1, XII | putem, quae descriptio, qui numerus in quoque genere futurus 839 1, XII | omnium mortalium vitam divino numine invisi; neque bonum, neque 840 1, X | viris, pecunia amissa, nunquam defessi sunt armati de imperio 841 | O 842 | ob 843 2, VIII| et per iniuriam alienas obcupando. Item ne, ut adhuc, militia 844 1, X | senatui, sicuti corpus animo, obedit, eiusque consulta exsequitur, 845 1, XI | suam dimittent, ubi iis obediundum erit, quibus antea crudelissume 846 1, III | eo maluit, quam quod tibi obesset,  ita lapsus est, ut hostibus 847 1, III | alterius socordia dominationem oblatam insolentes agitant. Nam, 848 2, IV | Sullanam increpabantur, oblivio intercepit? Domitium, Carbonem, 849 2, VII | adtingere potest, nisi, obmissis pecuniae et corporis gaudiis, 850 2, VI | aut tu mederi potes, aut obmittenda est cura omnibus. Neque 851 2, VIII| dominari decebat, servitio obpressere, nequicquam eo postea hebeti 852 1, X | respublica stabiliebatur, obpressi, ex aliena lubidine huc 853 1, VII | VII. Hostem advorsum obprimere, strenuo homini haud difficile 854 2, IV | quaererent; atque essent obprobria victoriae, quorum flagitiis 855 1, XI | aequa omnium, aut sententia obscurior esset, maioribus opibus 856 2, VIII| sint: id quod factu haud obscurum est. Nam iidem omnia vastant, 857 2, VI | stabilivisse: non, si flagitiis obsecutus, delicta perpessus, praesens 858 1, VIII| exercitus, neque moenia obstant, quominus vi sua penetret: 859 1, III | non probrum aut flagitium obstat, quo minus magistratus capiant: 860 1, XI | sententiam feret. Tabella obtentui erit, quo magis animo libero 861 1, XIII| Ceterum deos immortalis obtestor, uti, quocumque modo ages, 862 2, I | I. Pro vero antea obtinebat, regna, atque imperia, fortunam 863 1, VIII| torpedo invasit; strepunt, obtrectant, alienam famam bonam suum 864 1, XIII| anima naturae cessit, demtis obtrectationibus, ipsa se virtus magis magisque 865 1, XIII| maxumo imperio, prope iam ab occasu restitueris, quis te clarior, 866 1, XI | eorum a metu libera. Ita occulte sibi quisque alterius potentia 867 2, II | tempus maledictis iniquorum occupandae reipublicae in spem adducti 868 1, XI | adfuerunt: neque eos magis occupatio, quam superba imperia distinuere. 869 1, XII | quoque modo in multa et varia officia distribuantur; et quoniam 870 | omne 871 2, VII | bona, atque mala reperiebam omnesque victores divitas contemsisse, 872 1, IX | magnae navis supervacua onera esse: ubi salvi pervenere, 873 2, VIII| quibus bis die ventrem onerare, nullam noctem sine scorto 874 1, VI | fuit, in tribunatu summa ope niti pro nobilitate: neque 875 2, VIII| signis, aulaeis, aliisque operibus exornare, et omnia potius, 876 2, VII | est. ~ Igitur provideas oportet uti plebes, largitionibus 877 1, VIII| intoleranda est: quo intendit, oppida, agros fana, atque domos 878 1, XI | malis, strenuis et ignavis, optabilis est. Verum eam plerique 879 2, VIII| adiutum fuerit. Reliquum est optare, uti, quae tibi placuerint, 880 1, IV | moerori tua dignitas: quin optatius habent, ex tua calamitate 881 2, I | atque strenuus sis, uti quam optumis imperites. Nam pessumus 882 2, IV | exercitus, stipendiis confectis, optumos et veterrumos omnium, advorsum 883 2, III | quia compositurus es, quod optumum factu est, existuma. Equidem 884 1, VII | civitates, et nationes, per opulentiam magna imperia amiserint, 885 1, V | constituas: ita et res militaris opulentior erit, et plebes bonis negotiis 886 1, XIII| cui dubium est, quin per orbem terrarum vastitas, bella, 887 1, IV | satiari nequiverunt: non orbi liberi, non parentes exacta 888 1, III | tametsi, sicut antea, tribus ordinibus tradita sunt; tamen iidem 889 1, XIII| vastitas, bella, caedes, oriantur? Quod si tibi bona lubido 890 1, V | servitutis amittendae cura orietur. Hos ego censeo, permixtos 891 1, XII | cariorem habeo, atque ego te oro, hortorque, ne clarissumus 892 2, V | Ego sic existumo: quoniam orta omnia intereunt, qua tempestate 893 2, VIII| animus; vix satis apertum os, aut lingua promta videtur, 894 2, V | non demendo reipublicae, ostendere. ~ 895 2, VI | bellum gerunt, laborem spe otii sustentant: nisi illam firmam 896 2, VI | et falsis voluptatibus; pacem, concordiamque stabilivisse: 897 1, X | consulebant; factio contra hostes parabatur; corpus atque ingenium, 898 1, VI | amici et multa praesidia paranda sunt. ~ 899 1, IX | callidum haud contemno. Parantur haec disciplina Graecorum; 900 2, IV | omnium, advorsum fratres parentesque ac liberos armis contendere; 901 2, IV | et repentinae caedes in parentum, aut liberorum sinum, fuga 902 2, VIII| Verum haec et omnia mala pariter cum honore pecuniae desinent, 903 2, VIII| a me quidem pro virili parte dictum et adiutum fuerit. 904 2, II | necessitudo, traxit. Nam particeps dominationis neque fuit 905 1, V | modo inter se congruens, parum mihi quidem idonea videtur 906 2, VII | componenda sunt; quippe res parvas tantum ingenium adtingere 907 2, V | bonis malisque dimotis, patenti via ad verum perges. Ego 908 2, II | fuit quisquam; neque, si pati potuisset, orbis terrarum 909 1, XII | summam discordiam dilabi, patiaris. ~ Profecto, si id accidat, 910 2, VII | gratificans; sed in labore, patientia, bonisque praeceptis, et 911 2, I | quisque asperrume rectorem patitur. ~ Sed tibi hoc gravius 912 1, XIII| anima simul tradidimus, patriam maxuma in terris; domum 913 1, V | Patres, et plebem. Antea in Patribus summa auctoritas erat, vis 914 2, VIII| absolvi. Non peius videtur pauca nunc de facto meo disserere. 915 1, X | honorem pepererunt, ubi paullum inclinata respublica agitari 916 1, VII | ubi promiscue dives, et pauper, ut cuique fors tulit, de 917 2, IV | romanam in villa publica, pecoris modo, conscissam? Heu! Quam 918 1, VII | una, et ardua via est; ad pecuniam, qua quique lubet, nititur; 919 1, IX | lingua vana, manus cruentae, pedes fugaces; quae honeste nominari 920 2, VIII| paucissumis absolvi. Non peius videtur pauca nunc de facto 921 1, VIII| obstant, quominus vi sua penetret: fama, pudicitia, liberis, 922 1, VII | postremo humanae genti, pepereris, si studium pecuniae aut 923 1, X | divitias, decus, honorem pepererunt, ubi paullum inclinata respublica 924 1, V | sibi quisque servitutem peperit. Haec igitur multitudo primum 925 1, XII | XII. Forsitan, imperator, perfectis litteris desideres, quem 926 1, VII | haud difficile est: occulta pericula neque facere, neque vitare, 927 1, XIII| quae multis laboribus et periculis ceperamus, ea tibi nascenti 928 2, III | lateribus tutus sis; semper in periculo, aut metu agites. Contra 929 1, VIII| contra divitias statuo. Nam perinde omnes res laudantur, atque 930 2, I | neque cuiquam incorrupta permanserant. Sed res docuit, id verum 931 1, VIII| vastat: divina cum humanis permiscet: neque exercitus, neque 932 1, V | orietur. Hos ego censeo, permixtos cum veteribus novos in coloniis 933 2, VII | pecuniae, quae maxuma omnium pernicies est, usum atque decus demseris. ~ 934 2, VI | flagitiis obsecutus, delicta perpessus, praesens gaudium cum mox 935 1, XIII| quam paucissumis potui, perscripsi. Ceterum deos immortalis 936 2, VI | omnia aspera, uti soles, pervade. Namque aut tu mederi potes, 937 1, IX | supervacua onera esse: ubi salvi pervenere, usui sunt; si quid advorsi 938 1, VI | multitudo ingens in civitatem pervenerit. Equidem ego sic apud animum 939 2, VII | neque concupita praebendo, perversam gratiam gratificans; sed 940 2, I | plerique rerum potentes perverse consulunt: et eo se munitiores 941 2, I | quam optumis imperites. Nam pessumus quisque asperrume rectorem 942 1, V | subegit; coepere alienas opes petere, libertatem suam cum republica 943 1, XIII| te, neque malum facinus, petimus; sed uti libertatem eversam 944 2, I | ad hoc victores pradam petunt, victi cives sunt. Inter 945 2, VIII| poenitet, magis reticuisse pigeret. Nam sive hac, seu meliore 946 1, XII | numerum senatorum fieri placeat; quoque modo in multa et 947 2, VIII| est optare, uti, quae tibi placuerint, es dii immortales adprobent, 948 1, I | prospere eveniunt: quia plerasque res fortuna ex lubidine 949 1, IX | IX. Sed, quid ego plura, quasi de ignotis, memorem? 950 1, VII | iudicare placet, sed numero plures, quam iudicant. Neque Rhodios, 951 2, VI | quisquam te ad crudeles poenas, aut acerba iudicia invocat, 952 2, VIII| Quibus me subiectum haud poenitet, magis reticuisse pigeret. 953 1, VII | unquam suorum iudiciorum poenituit: ubi promiscue dives, et 954 1, VII | neque ingenium ullum satis pollet; quin animus magis, aut 955 2, II | omnia probro ac luxuria polluta erant, concurrere in castra 956 1, III | III. Sed quoniam Cn. Pompeius, aut animi pravitate, aut 957 2, VII | magnitudinem invenissent; quae res populos, nationesve, magnis auctoribus 958 1, V | venalem habere. Ita paullatim populus, qui dominus erat, et cunctis 959 2, VIII| ipsum illis flagitio esse. Porro ii, quibus bis die ventrem 960 1, XIII| tecum patria, atque parentes possent loqui, scilicet haec tibi 961 1, I | armis, viris, opulentia posset, cognitam haberem. Itaque 962 1, XIII| parentibus gratificandi; postero tempore, republica restituta, 963 | Postquam 964 1, IX | est additamenti. Lucius Postumius, et Marcus Favonius, mihi 965 1, XI | opibus respublica, et minus potens nobilitas esset. Sed quoniam 966 2, I | evenit, quia plerique rerum potentes perverse consulunt: et eo 967 2, VI | pervade. Namque aut tu mederi potes, aut obmittenda est cura 968 1, III | romanam, cuius antea summa potestas erat, ne aequis quidem legibus, 969 1, III | est. Primum omnium, summam potestatem moderandi, de vectigalibus, 970 1, VI | tantam gratiam solus rerum potiretur, contra eum nixi, sua ipsius 971 1, IX | advorsi coortum est, de illis potissumum iactura fit, quia pretii 972 1, XIII| credidi, quam paucissumis potui, perscripsi. Ceterum deos 973 2, II | quisquam; neque, si pati potuisset, orbis terrarum bello concussus 974 2, I | gessisti: ad hoc victores pradam petunt, victi cives sunt. 975 2, VII | adsentando, neque concupita praebendo, perversam gratiam gratificans; 976 1, XII | animus ex conscientia spem praebet. ~ 977 1, III | unquam victoria animus tam praeceps tamque immoderatus fuit? ~ 978 2, VIII| imprudentia pleraque et se praecipitant. Verum haec et omnia mala 979 2, V | exsangues regi, aut nationi praedae futuros: aliter non orbis 980 2, III | in victos bona voluntate praedicent? Scilicet quod ea, quae 981 2, IV | item non armatos, neque in praelio belli iure, sed post ea 982 1, VIII| rerum usus est: malitia praemiis excercetur. Ubi ea demseris, 983 2, VIII| frumentum id, quod antea praemium ignaviae fuit, per municipia 984 2, VI | obsecutus, delicta perpessus, praesens gaudium cum mox futuro malo 985 2, VI | in principio futura sit, praesertim iis qui se in victoria licentius 986 1, VI | fideque, amici et multa praesidia paranda sunt. ~ 987 1, XI | audeat: in multitudine, et praesidii plus, et usus amplior est. 988 1, XIII| viri, in optuma urbe decus, praesidiumque nobis, hostibus terrorem: 989 2, I | maxume, qui tantum alios praetergressus es, uti prius defessi sint 990 2, IV | honorum laus. ~ Neque enim te praeterire puto, quali quisque eorum 991 1, VII | iudicaverit; sicut neque praetor, neque consul, ex opulentia, 992 1, II | libertatem restituit, in praetura inimicorum arma inermis 993 2, VI | quam corrigitur; sed uti pravas artes, malasque lubidines, 994 1, III | Cn. Pompeius, aut animi pravitate, aut quia nihil eo maluit, 995 1, X | quum bellis asperrumis premerentur, equis, viris, pecunia amissa, 996 1, IX | potissumum iactura fit, quia pretii minumi sunt. Nunc, quoniam, 997 2, V | instituta revocans, quae, iam pridem corruptis moribus, ludibrio 998 1 | EPISTOLA PRIMA~ 999 1, VII | magisque acceptum videt, prime aestuat, multaque in pectore 1000 1, VII | rebus ea creatur. Ergo in primis auctoritatem pecuniae demito:


absol-forsi | forti-primi | priva-xiii

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License