absol-forsi | forti-primi | priva-xiii
Epistula, Caput
1001 1, VII | minueris: aliter neque privata res, neque publica, neque
1002 1, XI | iudiciis publicis, alii privatis suis atque amicorum negotiis
1003 1, XII | summa consilii, idque tibi probandum verum esse: si hoc itinere
1004 1, II | ingenium meum amplius aequo probaretur sed inter labores militiae,
1005 1, VII | iudicium fit. Iudices a paucis probari, regnum est; ex pecunia
1006 1, VII | bona vilia sunt, fides, probitas, pudor, pudicitia: nam ad
1007 2, VII | publico detineatur: iuventus probitati et industriae, non sumptibus,
1008 2, II | adducti homines, quibus omnia probro ac luxuria polluta erant,
1009 1, III | extollunt; non facinus, non probrum aut flagitium obstat, quo
1010 1, XII | Interea forte ea tardius procedunt: suus cuique animus ex conscientia
1011 1, VIII| dolum caveris, alia omnia in proclivi erunt. Nam hi, si virtute
1012 | procul
1013 1, II | labores militiae, interque proelia, victorias, imperium, statui
1014 1, X | fortibus consiliis, quam bonis proeliis, patrata sunt. Quippe apud
1015 2, IV | deterrumi mortales ventri, atque profundae lubidini sumtus quaererent;
1016 2, VI | lubidines, ab iuventute prohibeas. ~ Ea vera clementia erit,
1017 1, VII | iudiciorum poenituit: ubi promiscue dives, et pauper, ut cuique
1018 2, VIII| satis apertum os, aut lingua promta videtur, quae meditata pectore
1019 1, VII | Caius Gracchus in tribunatu promulgaverat; ut ex confusis quinque
1020 1, XIII| nomine, ex maxumo imperio, prope iam ab occasu restitueris,
1021 1, VII | virtute anteire alius alium properabit. ~
1022 1, X | civitates, nationes, usque eo prosperum imperium habuisse, dum apud
1023 1, IV | etiam atque etiam animo prospiciendum est, quonam modo rem stabilias
1024 2, VII | magna merces est. ~ Igitur provideas oportet uti plebes, largitionibus
1025 2, VIII| venalia erunt. ~ Ad hoc providendum est, quonam modo Italia
1026 2, VIII| quonam modo Italia atque provinciae tutiores sint: id quod factu
1027 2, II | post alius alium, quasi prudentiorem, sequuti. ~ Per idem tempus
1028 1, XIII| ages, ea res tibi reique publicae prospere eveniat. ~
1029 1, XI | tempestatibus, alii iudiciis publicis, alii privatis suis atque
1030 1, VII | vilia sunt, fides, probitas, pudor, pudicitia: nam ad virtutem
1031 2, V | et magnitudinem animi, pudorem, atque modestiam pro socordia
1032 2, IV | sinum, fuga mulierum et puerorum, vastatio domorum, ante
1033 2, V | aliis rogantibus denegare, pulcherrumum putent; eam virtutem, et
1034 2, I | consulunt: et eo se munitiores putant, quo illi, quibus imperitant,
1035 1, XII | primae classis mittenda putem, quae descriptio, qui numerus
1036 2, V | rogantibus denegare, pulcherrumum putent; eam virtutem, et magnitudinem
1037 1, IV | vera atque utilia factu putes. ~
1038 1, IV | ceterisque eiusdem factionis, quadraginta senatores, multi praeterea
1039 | quaecumque
1040 1, XIII| utilia factu visa sunt, quaeque tibi usui fore credidi,
1041 2, IV | profundae lubidini sumtus quaererent; atque essent obprobria
1042 2, V | tui agitatis; primum id, quaeso, considera, quale id sit,
1043 1, VI | res agetur, quae saevitia, quaeve tempestates hominum nobilium
1044 | quale
1045 2, IV | enim te praeterire puto, quali quisque eorum more aut modestia,
1046 2, I | dicat. Ac mihi sic videtur: qualicumque modo tu victoriam composueris,
1047 | quamvis
1048 2, II | caussas immane dictu est, quanti et quam multi mortales,
1049 1, I | rempublicam domi, militiaeque, quantumque armis, viris, opulentia
1050 2, III | diuturna, arbitror; neque quemquam a multis metuendum esse,
1051 2, I | ait, « Fabrum esse suae quemque fortunae:" atque in te maxume,
1052 1, II | fecit, uti ne inimici quidem queri quidquam audeant, nisi de
1053 2, V | conglobatae, movere aut contundere queunt hoc imperium. Firmanda igitur
1054 | quidquam
1055 2, VIII| nullam noctem sine scorto quiescere, mos est; ubi animum, quem
1056 2, II | in castra tua; et aperte quietis mortem, rapinas, postremo
1057 1, I | callidus satisque prudens sit. Quinetiam saepe prava magis, quam
1058 1, VII | promulgaverat; ut ex confusis quinque classibus sorte centuriae
1059 1, VII | via est; ad pecuniam, qua quique lubet, nititur; et malis,
1060 | quoad
1061 1, VIII| exercitus, neque moenia obstant, quominus vi sua penetret: fama, pudicitia,
1062 1, XI | in certamine dubium est, quorsum accidat, id per inertiam
1063 2, V | ita eveniet, si sumtuum et rapinarum licentiam demseris; non
1064 2, II | et aperte quietis mortem, rapinas, postremo omnia, quae corruptus
1065 1, III | quod commodum est, trahunt, rapiunt: postremo, tanquam urbe
1066 2, VIII| necessaria, tibique gloriosa ratus sum, quam paucissumis absolvi.
1067 2, IV | arbitrio iniuria fierent; neque receptam, sed captam a te rempublicam;
1068 2, III | ad eum ex multis formido recidat: eam vitam bellum aeternum
1069 1, XI | inertiam in se, quasi victi, recipiunt. ~ Igitur duabus rebus confirmari
1070 2, I | pessumus quisque asperrume rectorem patitur. ~ Sed tibi hoc
1071 1, VII | subcumbit. Saepe iam audivi, qui reges, quae civitates, et nationes,
1072 1, III | tamen iidem illi factiosi regunt, dant, adimunt, quae lubet:
1073 1, XIII| quocumque modo ages, ea res tibi reique publicae prospere eveniat. ~
1074 1, XI | illis maiorum virtus partam reliquerit gloriam, dignitatem, clientelas;
1075 1, IX | praeceptis imperium haberi posse? Reliqui de factione sunt inertissumi
1076 1, III | quidem legibus, in servitute reliquit. Iudicia tametsi, sicut
1077 2, VIII| dictum et adiutum fuerit. Reliquum est optare, uti, quae tibi
1078 1, VIII| VIII. Haec magna remedia contra divitias statuo.
1079 1, IX | sicut mihi videor, de plebe renovanda, corrigendaque disserui,
1080 2, IV | occulta civium funera, et repentinae caedes in parentum, aut
1081 2, VII | semper bona, atque mala reperiebam omnesque victores divitas
1082 2, VIII| simulant: verum enim ad reprehendenda aliena facta, aut dicta,
1083 1, XI | quaecumque libuit probare, reprehendere, decernere, ea, uti lubido
1084 2, VII | saepe ego cum animo meo reputans, quibus quisque rebus clarissumi
1085 2, II | vident, defluxere: pauci restitere; quibus maius otium in castris,
1086 1, XIII| sed uti libertatem eversam restituas: qua re patrata, profecto
1087 1, III | conturbavit, eisdem tibi restituendum est. Primum omnium, summam
1088 1, XIII| imperio, prope iam ab occasu restitueris, quis te clarior, quis maior,
1089 1, II | servitute in libertatem restituit, in praetura inimicorum
1090 1, XIII| postero tempore, republica restituta, super omnis mortales gloria
1091 2, VIII| subiectum haud poenitet, magis reticuisse pigeret. Nam sive hac, seu
1092 1, II | consulem beneficia populi retineas, indigna virtute tua cogites.
1093 1, V | quippe quum illis libertatis retinendae, tum his servitutis amittendae
1094 1, IV | ceteros beneficio quam metu retinere maluit. At hercule nunc
1095 1, X | ceperant, simul cum anima retineret. Atque ea magis fortibus
1096 2, VI | cives patria expellerentur; retinuisse ab stultitia et falsis voluptatibus;
1097 2, VI | vinci, an vicisse, quid retulit? ~ Quare capesse per deos,
1098 2, VIII| stipendiis emeritis domos reverterint. ~ Quae reipublicae necessaria,
1099 2, V | non ad vetera instituta revocans, quae, iam pridem corruptis
1100 1, VII | adduxeris; quoniam quidem revocata plebes erit, in ea re maxume
1101 1, VII | plures, quam iudicant. Neque Rhodios, neque alias civitates unquam
1102 2, III | arbitror; neque barbaro ritu caede caedem, et sanguine
1103 2, V | nihil lubidini, atque aliis rogantibus denegare, pulcherrumum putent;
1104 2, VI | tua fama simul cum urbe Roma brevi concidet. Postremo
1105 2, II | maius otium in castris, quam Romae, futurum erat; tanta vis
1106 2, V | intereunt, qua tempestate urbi romanae fatum excidii adventarit,
1107 2, II | omne tempus belli, quasi sacro atque inspoliato fano debitores
1108 1, V | maxuma in plebe. Itaque saepius in civitate secessio fuit;
1109 2, IV | partam a te victoriam omnia saeva atque crudelia erant! Ad
1110 1, VI | quum ea res agetur, quae saevitia, quaeve tempestates hominum
1111 2, VI | futuros credebant: quorum si saluti potius, quam lubidini consules,
1112 1, X | reipublicae. Nam ceteris, salva urbe, tantummodo libertas
1113 1, IX | supervacua onera esse: ubi salvi pervenere, usui sunt; si
1114 | sane
1115 2, III | caede caedem, et sanguine sanguinem expiandum. ~
1116 2, VI | brevi concidet. Postremo sapientes pacis caussa bellum gerunt,
1117 1, IV | miserorum civium sanguine satiari nequiverunt: non orbi liberi,
1118 2, IV | ea supplices per summum scelus interfectos: plebem romanam
1119 2, IV | in belli administratione scorta aut convivia exercuerint
1120 2, VIII| onerare, nullam noctem sine scorto quiescere, mos est; ubi
1121 1, II | sunt, de republica tibi scripsi, quia mihi consilium et
1122 1, V | Itaque saepius in civitate secessio fuit; semperque nobilitatis
1123 | SECUNDA
1124 1, XIII| iam, aut fato huic imperio secus accidat; cui dubium est,
1125 1, XII | neque dies, curam animi sedaverit, quin insomniis exercitus,
1126 1, III | insolentes agitant. Nam, quae seditio, ac dissensio civilis tot
1127 2, VIII| exornare, et omnia potius, quam semet, visendum efficere; id est,
1128 1, V | civitate secessio fuit; semperque nobilitatis opes deminutae
1129 1, IV | eiusdem factionis, quadraginta senatores, multi praeterea cum spe
1130 1, III | vectigalibus, sumtibus, iudiciis, senatoribus paucis tradidit; plebem
1131 1, XI | Homines nobiles cum paucis senatoris quos additamenta factionis
1132 1, IX | corrigendaque disserui, de senatu, quae tibi agenda videntur,
1133 1, X | agitat. Igitur ubi plebes senatui, sicuti corpus animo, obedit,
1134 1, XI | duabus rebus confirmari posse senatum puto: si numero auctus per
1135 1, XI | senatorum aucto, per tabellam sententiae dicentur; hae illi superbiam
1136 1, XI | numero auctus per tabellam sententiam feret. Tabella obtentui
1137 1, XII | praemia bonos, malosque sequi. Interea forte ea tardius
1138 2, VIII| quem dominari decebat, servitio obpressere, nequicquam eo
1139 1, III | victoriam, more suo, per servitium exerceret; sed homines inertissumi,
1140 1, X | ademtum imperium, postremo servitus imposita est. ~ Equidem
1141 1, V | libertatis retinendae, tum his servitutis amittendae cura orietur.
1142 | seu
1143 2, VIII| villam exstruere, eamque signis, aulaeis, aliisque operibus
1144 2, V | curemus. Ea vera, atque simplex via est, magistratum populo,
1145 2, VIII| satis ingenii habent, aut simulant: verum enim ad reprehendenda
1146 1, X | ut eorum, qui dominantur, simultas ac arrogantia fert, ita
1147 2, VIII| adprobent, beneque evenire sinant. ~ ~
1148 2, IV | parentum, aut liberorum sinum, fuga mulierum et puerorum,
1149 1, III | vis, virtusque in lingua sita est, forte, atque alterius
1150 | sive
1151 1, VI | id vero dubitare adgredi, socordiae, atque ignaviae duco. Marco
1152 2, VI | rempublicam, et omnia aspera, uti soles, pervade. Namque aut tu
1153 1, VI | metu, ne per tantam gratiam solus rerum potiretur, contra
1154 1, VII | confusis quinque classibus sorte centuriae vocarentur. Ita
1155 1, V | novis civibus, magna me spes tenet, fore, ut omnes expergiscantur
1156 1, VIII| parentibus cunctos mortales spoliat. Verum, si pecuniae decus
1157 1, IV | prospiciendum est, quonam modo rem stabilias communiasque. Mihi quidem
1158 1, X | consilio antea dubia respublica stabiliebatur, obpressi, ex aliena lubidine
1159 2, VI | voluptatibus; pacem, concordiamque stabilivisse: non, si flagitiis obsecutus,
1160 1, IX | nobiles; in quibus, sicut in statua, praeter nomen, nihil est
1161 2, V | familiarem finem sumtuum statueris: quoniam is incessit mos,
1162 1, II | proelia, victorias, imperium, statui admonendum te de negotiis
1163 2, VIII| alii triginta, pars nullum stipendium faciet. Et frumentum id,
1164 1, III | tamque illustres familias ab stirpe avertit? Aut quorum unquam
1165 1, XI | Libertas iuxta bonis et malis, strenuis et ignavis, optabilis est.
1166 1, VII | Hostem advorsum obprimere, strenuo homini haud difficile est:
1167 2, I | quum ipse bonus, atque strenuus sis, uti quam optumis imperites.
1168 1, VIII| eos atque torpedo invasit; strepunt, obtrectant, alienam famam
1169 2, VII | sumptibus, neque divitiis studeat. Id ita eveniet, si pecuniae,
1170 2, VI | firma constitues. Sin eadem studia artesque iuventuti erunt,
1171 1, XI | plerique metu deserunt, stultissumi mortales. Quod in certamine
1172 2, VI | expellerentur; retinuisse ab stultitia et falsis voluptatibus;
1173 1, VIII| desidia, et inertia, et stupor eos atque torpedo invasit;
1174 1, XII | imperator, gallica gente subacta, populi romani summum atque
1175 1, VII | minus mature, postremo tamen subcumbit. Saepe iam audivi, qui reges,
1176 2, VIII| pectore evolvat. Quibus me subiectum haud poenitet, magis reticuisse
1177 1, IV | communiasque. Mihi quidem quae mens subpetit, eloqui non dubitabo: ceterum
1178 2, V | ingressus, ubi consueta non subpetunt, fertur accensus in socios
1179 | suis
1180 1, IV | IV. Lucius Sulla, cui omnia in victoria lege
1181 2, IV | Cn. Pompeium victoriamque Sullanam increpabantur, oblivio intercepit?
1182 2, VII | probitati et industriae, non sumptibus, neque divitiis studeat.
1183 1, III | moderandi, de vectigalibus, sumtibus, iudiciis, senatoribus paucis
1184 2, IV | atque profundae lubidini sumtus quaererent; atque essent
1185 | suo
1186 | suorum
1187 | suos
1188 1, XI | eos magis occupatio, quam superba imperia distinuere. Homines
1189 1, V | erat; neque divitiis, aut superbia, sed bona fama factisque
1190 1, X | consilio valere decet, populo supervacanea est calliditas. Itaque maiores
1191 1, IX | videntur quasi magnae navis supervacua onera esse: ubi salvi pervenere,
1192 2, IV | belli iure, sed post ea supplices per summum scelus interfectos:
1193 1, IV | belli licuerunt, tametsi supplicio hostium partes suas muniri
1194 2, VI | gerunt, laborem spe otii sustentant: nisi illam firmam efficis,
1195 1, VII | si studium pecuniae aut sustuleris, aut, quoad res feret, minueris:
1196 | suum
1197 1, XII | forte ea tardius procedunt: suus cuique animus ex conscientia
1198 1, XI | tabellam sententiam feret. Tabella obtentui erit, quo magis
1199 1, XII | atque invictum imperium tabescere vetustate, ac per summam
1200 | tales
1201 | tanquam
1202 1, IV | Scilicet neque illis tantae voluptati est (tametsi insperantibus
1203 1, VI | existumaverunt. Itaque metu, ne per tantam gratiam solus rerum potiretur,
1204 1, X | secundis rebus florentior fuit, tanto in advorsis asperius, magisque
1205 1, X | Nam ceteris, salva urbe, tantummodo libertas tuta est; qui per
1206 1, XII | sequi. Interea forte ea tardius procedunt: suus cuique animus
1207 1, XIII| XIII. Quod si tecum patria, atque parentes possent
1208 1, III | lapsus est, ut hostibus tela in manus iaceret; quibus
1209 1, I | gloria accederit. Idque non temere, aut fortuna tua decrevi,
1210 2, III | benignitate et clementia imperium temperavere, his laeta et candida omnia
1211 1, VI | agetur, quae saevitia, quaeve tempestates hominum nobilium futurae
1212 1, XI | amplior est. Nam fere his tempestatibus, alii iudiciis publicis,
1213 1, V | novis civibus, magna me spes tenet, fore, ut omnes expergiscantur
1214 2, III | neque advorsus, neque ab tergo, aut lateribus tutus sis;
1215 2, VII | magnitudine: et quia tibi terrae et maria simul omnia componenda
1216 1, XIII| praesidiumque nobis, hostibus terrorem: quae multis laboribus et
1217 2, VIII| reipublicae necessaria, tibique gloriosa ratus sum, quam
1218 2, VII | animus, quibus rebus alii timent, maxume fretus est, negotii
1219 1, X | valuerunt: ubicumque gratia, timor, voluptas, ea corrupere,
1220 2, V | veteribus adquirit. ~ Quare tollendus foenerator in posterum,
1221 1, VIII| inertia, et stupor eos atque torpedo invasit; strepunt, obtrectant,
1222 1, XIII| nascenti cum anima simul tradidimus, patriam maxuma in terris;
1223 1, III | iudiciis, senatoribus paucis tradidit; plebem romanam, cuius antea
1224 1, III | antea, tribus ordinibus tradita sunt; tamen iidem illi factiosi
1225 1, III | capiant: quod commodum est, trahunt, rapiunt: postremo, tanquam
1226 2, II | adfinitas, aut alia necessitudo, traxit. Nam particeps dominationis
1227 2, III | maioresque nostri saepe tribuere, ea civibus danda arbitror;
1228 1, III | Iudicia tametsi, sicut antea, tribus ordinibus tradita sunt;
1229 2, VIII| inaequalis sit: quum alii triginta, pars nullum stipendium
1230 1, XIII| mortales gloria agnita, tuaque unius mors vita clarior
1231 2, V | De pace firmanda quoniam tuque et omnes tui agitatis; primum
1232 1, X | urbe, tantummodo libertas tuta est; qui per virtutem sibi
1233 2, VIII| Italia atque provinciae tutiores sint: id quod factu haud
1234 2, III | ab tergo, aut lateribus tutus sis; semper in periculo,
1235 1, VI | niti pro nobilitate: neque ullam rem in principio agere intendit,
1236 1, VII | artes bonae, neque ingenium ullum satis pollet; quin animus
1237 | unam
1238 | unum
1239 1, II | admonendum te de negotiis urbanis. Namque tibi si id modo
1240 1, XIII| fortibus aequalis est: si vero urbem amplissumo nomine, ex maxumo
1241 2, V | intereunt, qua tempestate urbi romanae fatum excidii adventarit,
1242 2, II | inspoliato fano debitores usi. ~
1243 | usque
1244 2, VII | maxuma omnium pernicies est, usum atque decus demseris. ~
1245 2, IV | scilicet id certatum esse, utrius vestrum arbitrio iniuria
1246 1, III | licentia sua, pro legibus utuntur. ~ Ac me quidem mediocris
1247 1, IX | a flagitio aut facinore vacat: lingua vana, manus cruentae,
1248 1, X | exsequitur, Patres consilio valere decet, populo supervacanea
1249 1, VIII| Nam hi, si virtute satis valerent, magis aemuli bonorum, quam
1250 1, X | dum apud eos vera consilia valuerunt: ubicumque gratia, timor,
1251 1, IX | aut facinore vacat: lingua vana, manus cruentae, pedes fugaces;
1252 1, XII | quoque modo in multa et varia officia distribuantur; et
1253 1, V | deinde in artes, vitasque varias dispalata, nullo modo inter
1254 2, VIII| obscurum est. Nam iidem omnia vastant, suas deserendo domos, et
1255 1, VIII| agros fana, atque domos vastat: divina cum humanis permiscet:
1256 2, IV | fuga mulierum et puerorum, vastatio domorum, ante partam a te
1257 2, VI | invocat, quibus civitas vastatur magis quam corrigitur; sed
1258 1, XIII| quin per orbem terrarum vastitas, bella, caedes, oriantur?
1259 1, III | potestatem moderandi, de vectigalibus, sumtibus, iudiciis, senatoribus
1260 1, V | libertatem suam cum republica venalem habere. Ita paullatim populus,
1261 2, VIII| neque alia vulgo cupiunda venalia erunt. ~ Ad hoc providendum
1262 2, VIII| Porro ii, quibus bis die ventrem onerare, nullam noctem sine
1263 2, IV | malis deterrumi mortales ventri, atque profundae lubidini
1264 1, IX | tamen Marci Catonis ingenium versutum, loquax, callidum haud contemno.
1265 | vestrum
1266 2, V | licentiam demseris; non ad vetera instituta revocans, quae,
1267 1, VII | boni mores, concordia inter veteres et novos coalescat. Sed
1268 2, IV | stipendiis confectis, optumos et veterrumos omnium, advorsum fratres
1269 1, XII | invictum imperium tabescere vetustate, ac per summam discordiam
1270 2, VI | firmam efficis, vinci, an vicisse, quid retulit? ~ Quare capesse
1271 2, III | III. Igitur, quoniam tibi victori de bello atque pace agitandum
1272 2, IV | hoc bellum in Cn. Pompeium victoriamque Sullanam increpabantur,
1273 1, II | militiae, interque proelia, victorias, imperium, statui admonendum
1274 | videlicet
1275 2, II | civibus, sicut hostibus, uti vident, defluxere: pauci restitere;
1276 1, IX | Nunc, quoniam, sicut mihi videor, de plebe renovanda, corrigendaque
1277 1, VII | clarum, magisque acceptum videt, prime aestuat, multaque
1278 1, IX | disciplina Graecorum; sed virtus, vigilantia, labos, apud Graecos nulla
1279 1, VII | habentur, ibi omnia bona vilia sunt, fides, probitas, pudor,
1280 2, IV | interfectos: plebem romanam in villa publica, pecoris modo, conscissam?
1281 2, VIII| VIII. Nam domum aut villam exstruere, eamque signis,
1282 1, VIII| avaritiae facile bonis moribus vincetur. ~ Atque haec ita sese habere,
1283 2, VI | nisi illam firmam efficis, vinci, an vicisse, quid retulit? ~
1284 1, VII | dies, virtutem opulentia vincit, animus ad voluptatem a
1285 1, II | te ab inimicorum impetu vindices, quoque modo contra advorsum
1286 2, VIII| perges, a me quidem pro virili parte dictum et adiutum
1287 1, IV | exacta aetate, non gemitus virorum, luctus mulierum, immanem
1288 1, III | inertissumi, quorum omnis vis, virtusque in lingua sita est, forte,
1289 1, XIII| profecto per gentes omnes fama virtutuis tuae volitabit. Namque hac
1290 2, VIII| omnia potius, quam semet, visendum efficere; id est, non divitias
1291 1, XII | fuit; sed prius laborandum visum est de summa consilii, idque
1292 1, VII | pericula neque facere, neque vitare, bonis in promtu est. Igitur,
1293 1, V | imbuta, deinde in artes, vitasque varias dispalata, nullo
1294 1, XIII| mors vita clarior erit. Nam vivos interdum fortuna, saepe
1295 2, VIII| dicta, ardet omnibus animus; vix satis apertum os, aut lingua
1296 1, VII | classibus sorte centuriae vocarentur. Ita coaequati dignitate,
1297 2, I | mediocrique sapientia res huc vocat: quam quisque optuma potest,
1298 2, I | Nemo enim alteri imperium volens concedit: et, quamvis bonus
1299 2, II | foret. Cetera multitudo volgi, more magis quam iudicio,
1300 1, XIII| omnes fama virtutuis tuae volitabit. Namque hac tempestate,
1301 1, XII | cetera in promtu erunt. Volo ego consilium meum prudens,
1302 2, III | nimisque in victos bona voluntate praedicent? Scilicet quod
1303 1, X | ubicumque gratia, timor, voluptas, ea corrupere, post paullo
1304 1, VII | opulentia vincit, animus ad voluptatem a vero deficit. Quippe gloria
1305 2, IV | ne per otium quidem tales voluptates sine dedecore attigerit.
1306 1, IV | Scilicet neque illis tantae voluptati est (tametsi insperantibus
1307 2, VI | retinuisse ab stultitia et falsis voluptatibus; pacem, concordiamque stabilivisse:
1308 1, VII | aestuat, multaque in pectore volvit: sed ubi gloria honorem
1309 2, VIII| magistratibus, neque alia vulgo cupiunda venalia erunt. ~
1310 1, X | X. Postquam mihi aetas ingeniumque
1311 1, XI | XI. Quod si aut libertas, aequa
1312 1, XII | XII. Forsitan, imperator, perfectis
1313 1, XIII| XIII. Quod si tecum patria, atque
|