Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Caius Sallustius Crispus
Epistulae ad Caesarem

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


absol-forsi | forti-primi | priva-xiii

     Epistula, Caput
1001 1, VII | minueris: aliter neque privata res, neque publica, neque 1002 1, XI | iudiciis publicis, alii privatis suis atque amicorum negotiis 1003 1, XII | summa consilii, idque tibi probandum verum esse: si hoc itinere 1004 1, II | ingenium meum amplius aequo probaretur sed inter labores militiae, 1005 1, VII | iudicium fit. Iudices a paucis probari, regnum est; ex pecunia 1006 1, VII | bona vilia sunt, fides, probitas, pudor, pudicitia: nam ad 1007 2, VII | publico detineatur: iuventus probitati et industriae, non sumptibus, 1008 2, II | adducti homines, quibus omnia probro ac luxuria polluta erant, 1009 1, III | extollunt; non facinus, non probrum aut flagitium obstat, quo 1010 1, XII | Interea forte ea tardius procedunt: suus cuique animus ex conscientia 1011 1, VIII| dolum caveris, alia omnia in proclivi erunt. Nam hi, si virtute 1012 | procul 1013 1, II | labores militiae, interque proelia, victorias, imperium, statui 1014 1, X | fortibus consiliis, quam bonis proeliis, patrata sunt. Quippe apud 1015 2, IV | deterrumi mortales ventri, atque profundae lubidini sumtus quaererent; 1016 2, VI | lubidines, ab iuventute prohibeas. ~ Ea vera clementia erit, 1017 1, VII | iudiciorum poenituit: ubi promiscue dives, et pauper, ut cuique 1018 2, VIII| satis apertum os, aut lingua promta videtur, quae meditata pectore 1019 1, VII | Caius Gracchus in tribunatu promulgaverat; ut ex confusis quinque 1020 1, XIII| nomine, ex maxumo imperio, prope iam ab occasu restitueris, 1021 1, VII | virtute anteire alius alium properabit. ~ 1022 1, X | civitates, nationes, usque eo prosperum imperium habuisse, dum apud 1023 1, IV | etiam atque etiam animo prospiciendum est, quonam modo rem stabilias 1024 2, VII | magna merces est. ~ Igitur provideas oportet uti plebes, largitionibus 1025 2, VIII| venalia erunt. ~ Ad hoc providendum est, quonam modo Italia 1026 2, VIII| quonam modo Italia atque provinciae tutiores sint: id quod factu 1027 2, II | post alius alium, quasi prudentiorem, sequuti. ~ Per idem tempus 1028 1, XIII| ages, ea res tibi reique publicae prospere eveniat.  ~ 1029 1, XI | tempestatibus, alii iudiciis publicis, alii privatis suis atque 1030 1, VII | vilia sunt, fides, probitas, pudor, pudicitia: nam ad virtutem 1031 2, V | et magnitudinem animi, pudorem, atque modestiam pro socordia 1032 2, IV | sinum, fuga mulierum et puerorum, vastatio domorum, ante 1033 2, V | aliis rogantibus denegare, pulcherrumum putent; eam virtutem, et 1034 2, I | consulunt: et eo se munitiores putant, quo illi, quibus imperitant, 1035 1, XII | primae classis mittenda putem, quae descriptio, qui numerus 1036 2, V | rogantibus denegare, pulcherrumum putent; eam virtutem, et magnitudinem 1037 1, IV | vera atque utilia factu putes. ~ 1038 1, IV | ceterisque eiusdem factionis, quadraginta senatores, multi praeterea 1039 | quaecumque 1040 1, XIII| utilia factu visa sunt, quaeque tibi usui fore credidi, 1041 2, IV | profundae lubidini sumtus quaererent; atque essent obprobria 1042 2, V | tui agitatis; primum id, quaeso, considera, quale id sit, 1043 1, VI | res agetur, quae saevitia, quaeve tempestates hominum nobilium 1044 | quale 1045 2, IV | enim te praeterire puto, quali quisque eorum more aut modestia, 1046 2, I | dicat. Ac mihi sic videtur: qualicumque modo tu victoriam composueris, 1047 | quamvis 1048 2, II | caussas immane dictu est, quanti et quam multi mortales, 1049 1, I | rempublicam domi, militiaeque, quantumque armis, viris, opulentia 1050 2, III | diuturna, arbitror; neque quemquam a multis metuendum esse, 1051 2, I | ait, « Fabrum esse suae quemque fortunae:" atque in te maxume, 1052 1, II | fecit, uti ne inimici quidem queri quidquam audeant, nisi de 1053 2, V | conglobatae, movere aut contundere queunt hoc imperium. Firmanda igitur 1054 | quidquam 1055 2, VIII| nullam noctem sine scorto quiescere, mos est; ubi animum, quem 1056 2, II | in castra tua; et aperte quietis mortem, rapinas, postremo 1057 1, I | callidus satisque prudens sit. Quinetiam saepe prava magis, quam 1058 1, VII | promulgaverat; ut ex confusis quinque classibus sorte centuriae 1059 1, VII | via est; ad pecuniam, qua quique lubet, nititur; et malis, 1060 | quoad 1061 1, VIII| exercitus, neque moenia obstant, quominus vi sua penetret: fama, pudicitia, 1062 1, XI | in certamine dubium est, quorsum accidat, id per inertiam 1063 2, V | ita eveniet, si sumtuum et rapinarum licentiam demseris; non 1064 2, II | et aperte quietis mortem, rapinas, postremo omnia, quae corruptus 1065 1, III | quod commodum est, trahunt, rapiunt: postremo, tanquam urbe 1066 2, VIII| necessaria, tibique gloriosa ratus sum, quam paucissumis absolvi. 1067 2, IV | arbitrio iniuria fierent; neque receptam, sed captam a te rempublicam; 1068 2, III | ad eum ex multis formido recidat: eam vitam bellum aeternum 1069 1, XI | inertiam in se, quasi victi, recipiunt. ~ Igitur duabus rebus confirmari 1070 2, I | pessumus quisque asperrume rectorem patitur. ~ Sed tibi hoc 1071 1, VII | subcumbit. Saepe iam audivi, qui reges, quae civitates, et nationes, 1072 1, III | tamen iidem illi factiosi regunt, dant, adimunt, quae lubet: 1073 1, XIII| quocumque modo ages, ea res tibi reique publicae prospere eveniat.  ~ 1074 1, XI | illis maiorum virtus partam reliquerit gloriam, dignitatem, clientelas; 1075 1, IX | praeceptis imperium haberi posse? Reliqui de factione sunt inertissumi 1076 1, III | quidem legibus, in servitute reliquit. Iudicia tametsi, sicut 1077 2, VIII| dictum et adiutum fuerit. Reliquum est optare, uti, quae tibi 1078 1, VIII| VIII. Haec magna remedia contra divitias statuo. 1079 1, IX | sicut mihi videor, de plebe renovanda, corrigendaque disserui, 1080 2, IV | occulta civium funera, et repentinae caedes in parentum, aut 1081 2, VII | semper bona, atque mala reperiebam omnesque victores divitas 1082 2, VIII| simulant: verum enim ad reprehendenda aliena facta, aut dicta, 1083 1, XI | quaecumque libuit probare, reprehendere, decernere, ea, uti lubido 1084 2, VII | saepe ego cum animo meo reputans, quibus quisque rebus clarissumi 1085 2, II | vident, defluxere: pauci restitere; quibus maius otium in castris, 1086 1, XIII| sed uti libertatem eversam restituas: qua re patrata, profecto 1087 1, III | conturbavit, eisdem tibi restituendum est. Primum omnium, summam 1088 1, XIII| imperio, prope iam ab occasu restitueris, quis te clarior, quis maior, 1089 1, II | servitute in libertatem restituit, in praetura inimicorum 1090 1, XIII| postero tempore, republica restituta, super omnis mortales gloria 1091 2, VIII| subiectum haud poenitet, magis reticuisse pigeret. Nam sive hac, seu 1092 1, II | consulem beneficia populi retineas, indigna virtute tua cogites. 1093 1, V | quippe quum illis libertatis retinendae, tum his servitutis amittendae 1094 1, IV | ceteros beneficio quam metu retinere maluit. At hercule nunc 1095 1, X | ceperant, simul cum anima retineret. Atque ea magis fortibus 1096 2, VI | cives patria expellerentur; retinuisse ab stultitia et falsis voluptatibus; 1097 2, VI | vinci, an vicisse, quid retulit? ~ Quare capesse per deos, 1098 2, VIII| stipendiis emeritis domos reverterint. ~ Quae reipublicae necessaria, 1099 2, V | non ad vetera instituta revocans, quae, iam pridem corruptis 1100 1, VII | adduxeris; quoniam quidem revocata plebes erit, in ea re maxume 1101 1, VII | plures, quam iudicant. Neque Rhodios, neque alias civitates unquam 1102 2, III | arbitror; neque barbaro ritu caede caedem, et sanguine 1103 2, V | nihil lubidini, atque aliis rogantibus denegare, pulcherrumum putent; 1104 2, VI | tua fama simul cum urbe Roma brevi concidet. Postremo 1105 2, II | maius otium in castris, quam Romae, futurum erat; tanta vis 1106 2, V | intereunt, qua tempestate urbi romanae fatum excidii adventarit, 1107 2, II | omne tempus belli, quasi sacro atque inspoliato fano debitores 1108 1, V | maxuma in plebe. Itaque saepius in civitate secessio fuit; 1109 2, IV | partam a te victoriam omnia saeva atque crudelia erant! Ad 1110 1, VI | quum ea res agetur, quae saevitia, quaeve tempestates hominum 1111 2, VI | futuros credebant: quorum si saluti potius, quam lubidini consules, 1112 1, X | reipublicae. Nam ceteris, salva urbe, tantummodo libertas 1113 1, IX | supervacua onera esse: ubi salvi pervenere, usui sunt; si 1114 | sane 1115 2, III | caede caedem, et sanguine sanguinem expiandum. ~ 1116 2, VI | brevi concidet. Postremo sapientes pacis caussa bellum gerunt, 1117 1, IV | miserorum civium sanguine satiari nequiverunt: non orbi liberi, 1118 2, IV | ea supplices per summum scelus interfectos: plebem romanam 1119 2, IV | in belli administratione scorta aut convivia exercuerint 1120 2, VIII| onerare, nullam noctem sine scorto quiescere, mos est; ubi 1121 1, II | sunt, de republica tibi scripsi, quia mihi consilium et 1122 1, V | Itaque saepius in civitate secessio fuit; semperque nobilitatis 1123 | SECUNDA 1124 1, XIII| iam, aut fato huic imperio secus accidat; cui dubium est, 1125 1, XII | neque dies, curam animi sedaverit, quin insomniis exercitus, 1126 1, III | insolentes agitant. Nam, quae seditio, ac dissensio civilis tot 1127 2, VIII| exornare, et omnia potius, quam semet, visendum efficere; id est, 1128 1, V | civitate secessio fuit; semperque nobilitatis opes deminutae 1129 1, IV | eiusdem factionis, quadraginta senatores, multi praeterea cum spe 1130 1, III | vectigalibus, sumtibus, iudiciis, senatoribus paucis tradidit; plebem 1131 1, XI | Homines nobiles cum paucis senatoris quos additamenta factionis 1132 1, IX | corrigendaque disserui, de senatu, quae tibi agenda videntur, 1133 1, X | agitat. Igitur ubi plebes senatui, sicuti corpus animo, obedit, 1134 1, XI | duabus rebus confirmari posse senatum puto: si numero auctus per 1135 1, XI | senatorum aucto, per tabellam sententiae dicentur; hae illi superbiam 1136 1, XI | numero auctus per tabellam sententiam feret. Tabella obtentui 1137 1, XII | praemia bonos, malosque sequi. Interea forte ea tardius 1138 2, VIII| quem dominari decebat, servitio obpressere, nequicquam eo 1139 1, III | victoriam, more suo, per servitium exerceret; sed homines inertissumi, 1140 1, X | ademtum imperium, postremo servitus imposita est. ~ Equidem 1141 1, V | libertatis retinendae, tum his servitutis amittendae cura orietur. 1142 | seu 1143 2, VIII| villam exstruere, eamque signis, aulaeis, aliisque operibus 1144 2, V | curemus. Ea vera, atque simplex via est, magistratum populo, 1145 2, VIII| satis ingenii habent, aut simulant: verum enim ad reprehendenda 1146 1, X | ut eorum, qui dominantur, simultas ac arrogantia fert, ita 1147 2, VIII| adprobent, beneque evenire sinant. ~ ~ 1148 2, IV | parentum, aut liberorum sinum, fuga mulierum et puerorum, 1149 1, III | vis, virtusque in lingua sita est, forte, atque alterius 1150 | sive 1151 1, VI | id vero dubitare adgredi, socordiae, atque ignaviae duco. Marco 1152 2, VI | rempublicam, et omnia aspera, uti soles, pervade. Namque aut tu 1153 1, VI | metu, ne per tantam gratiam solus rerum potiretur, contra 1154 1, VII | confusis quinque classibus sorte centuriae vocarentur. Ita 1155 1, V | novis civibus, magna me spes tenet, fore, ut omnes expergiscantur 1156 1, VIII| parentibus cunctos mortales spoliat. Verum, si pecuniae decus 1157 1, IV | prospiciendum est, quonam modo rem stabilias communiasque. Mihi quidem 1158 1, X | consilio antea dubia respublica stabiliebatur, obpressi, ex aliena lubidine 1159 2, VI | voluptatibus; pacem, concordiamque stabilivisse: non, si flagitiis obsecutus, 1160 1, IX | nobiles; in quibus, sicut in statua, praeter nomen, nihil est 1161 2, V | familiarem finem sumtuum statueris: quoniam is incessit mos, 1162 1, II | proelia, victorias, imperium, statui admonendum te de negotiis 1163 2, VIII| alii triginta, pars nullum stipendium faciet. Et frumentum id, 1164 1, III | tamque illustres familias ab stirpe avertit? Aut quorum unquam 1165 1, XI | Libertas iuxta bonis et malis, strenuis et ignavis, optabilis est. 1166 1, VII | Hostem advorsum obprimere, strenuo homini haud difficile est: 1167 2, I | quum ipse bonus, atque strenuus sis, uti quam optumis imperites. 1168 1, VIII| eos atque torpedo invasit; strepunt, obtrectant, alienam famam 1169 2, VII | sumptibus, neque divitiis studeat. Id ita eveniet, si pecuniae, 1170 2, VI | firma constitues. Sin eadem studia artesque iuventuti erunt, 1171 1, XI | plerique metu deserunt, stultissumi mortales. Quod in certamine 1172 2, VI | expellerentur; retinuisse ab stultitia et falsis voluptatibus; 1173 1, VIII| desidia, et inertia, et stupor eos atque torpedo invasit; 1174 1, XII | imperator, gallica gente subacta, populi romani summum atque 1175 1, VII | minus mature, postremo tamen subcumbit. Saepe iam audivi, qui reges, 1176 2, VIII| pectore evolvat. Quibus me subiectum haud poenitet, magis reticuisse 1177 1, IV | communiasque. Mihi quidem quae mens subpetit, eloqui non dubitabo: ceterum 1178 2, V | ingressus, ubi consueta non subpetunt, fertur accensus in socios 1179 | suis 1180 1, IV | IV. Lucius Sulla, cui omnia in victoria lege 1181 2, IV | Cn. Pompeium victoriamque Sullanam increpabantur, oblivio intercepit? 1182 2, VII | probitati et industriae, non sumptibus, neque divitiis studeat. 1183 1, III | moderandi, de vectigalibus, sumtibus, iudiciis, senatoribus paucis 1184 2, IV | atque profundae lubidini sumtus quaererent; atque essent 1185 | suo 1186 | suorum 1187 | suos 1188 1, XI | eos magis occupatio, quam superba imperia distinuere. Homines 1189 1, V | erat; neque divitiis, aut superbia, sed bona fama factisque 1190 1, X | consilio valere decet, populo supervacanea est calliditas. Itaque maiores 1191 1, IX | videntur quasi magnae navis supervacua onera esse: ubi salvi pervenere, 1192 2, IV | belli iure, sed post ea supplices per summum scelus interfectos: 1193 1, IV | belli licuerunt, tametsi supplicio hostium partes suas muniri 1194 2, VI | gerunt, laborem spe otii sustentant: nisi illam firmam efficis, 1195 1, VII | si studium pecuniae aut sustuleris, aut, quoad res feret, minueris: 1196 | suum 1197 1, XII | forte ea tardius procedunt: suus cuique animus ex conscientia 1198 1, XI | tabellam sententiam feret. Tabella obtentui erit, quo magis 1199 1, XII | atque invictum imperium tabescere vetustate, ac per summam 1200 | tales 1201 | tanquam 1202 1, IV | Scilicet neque illis tantae voluptati est (tametsi insperantibus 1203 1, VI | existumaverunt. Itaque metu, ne per tantam gratiam solus rerum potiretur, 1204 1, X | secundis rebus florentior fuit, tanto in advorsis asperius, magisque 1205 1, X | Nam ceteris, salva urbe, tantummodo libertas tuta est; qui per 1206 1, XII | sequi. Interea forte ea tardius procedunt: suus cuique animus 1207 1, XIII| XIII. Quod si tecum patria, atque parentes possent 1208 1, III | lapsus est, ut hostibus tela in manus iaceret; quibus 1209 1, I | gloria accederit. Idque non temere, aut fortuna tua decrevi, 1210 2, III | benignitate et clementia imperium temperavere, his laeta  et candida omnia 1211 1, VI | agetur, quae saevitia, quaeve tempestates hominum nobilium futurae 1212 1, XI | amplior est. Nam fere his tempestatibus, alii iudiciis publicis, 1213 1, V | novis civibus, magna me spes tenet, fore, ut omnes expergiscantur 1214 2, III | neque advorsus, neque ab tergo, aut lateribus tutus sis; 1215 2, VII | magnitudine: et quia tibi terrae et maria simul omnia componenda 1216 1, XIII| praesidiumque nobis, hostibus terrorem: quae multis laboribus et 1217 2, VIII| reipublicae necessaria, tibique gloriosa ratus sum, quam 1218 2, VII | animus, quibus rebus alii timent, maxume fretus est, negotii 1219 1, X | valuerunt: ubicumque gratia, timor, voluptas, ea corrupere, 1220 2, V | veteribus adquirit. ~ Quare tollendus foenerator in posterum, 1221 1, VIII| inertia, et stupor eos atque torpedo invasit; strepunt, obtrectant, 1222 1, XIII| nascenti cum anima simul tradidimus, patriam maxuma in terris; 1223 1, III | iudiciis, senatoribus paucis tradidit; plebem romanam, cuius antea 1224 1, III | antea, tribus ordinibus tradita sunt; tamen iidem illi factiosi 1225 1, III | capiant: quod commodum est, trahunt, rapiunt: postremo, tanquam 1226 2, II | adfinitas, aut alia necessitudo, traxit. Nam particeps dominationis 1227 2, III | maioresque nostri saepe tribuere, ea civibus danda arbitror; 1228 1, III | Iudicia tametsi, sicut antea, tribus ordinibus tradita sunt; 1229 2, VIII| inaequalis sit: quum alii triginta, pars nullum stipendium 1230 1, XIII| mortales gloria agnita, tuaque unius mors vita clarior 1231 2, V | De pace firmanda quoniam tuque et omnes tui agitatis; primum 1232 1, X | urbe, tantummodo libertas tuta est; qui per virtutem sibi 1233 2, VIII| Italia atque provinciae tutiores sint: id quod factu haud 1234 2, III | ab tergo, aut lateribus tutus sis; semper in periculo, 1235 1, VI | niti pro nobilitate: neque ullam rem in principio agere intendit, 1236 1, VII | artes bonae, neque ingenium ullum satis pollet; quin animus 1237 | unam 1238 | unum 1239 1, II | admonendum te de negotiis urbanis.  Namque tibi si id modo 1240 1, XIII| fortibus aequalis est: si vero urbem amplissumo nomine, ex maxumo 1241 2, V | intereunt, qua tempestate urbi romanae fatum excidii adventarit, 1242 2, II | inspoliato fano debitores usi. ~ 1243 | usque 1244 2, VII | maxuma omnium pernicies est, usum atque decus demseris. ~ 1245 2, IV | scilicet id certatum esse, utrius vestrum arbitrio iniuria 1246 1, III | licentia sua, pro legibus utuntur. ~ Ac me quidem mediocris 1247 1, IX | a flagitio aut facinore vacat: lingua vana, manus cruentae, 1248 1, X | exsequitur, Patres consilio valere decet, populo supervacanea 1249 1, VIII| Nam hi, si virtute satis valerent, magis aemuli bonorum, quam 1250 1, X | dum apud eos vera consilia valuerunt: ubicumque gratia, timor, 1251 1, IX | aut facinore vacat: lingua vana, manus cruentae, pedes fugaces; 1252 1, XII | quoque modo in multa et varia officia distribuantur; et 1253 1, V | deinde in artes, vitasque varias dispalata, nullo modo inter 1254 2, VIII| obscurum est. Nam iidem omnia vastant, suas deserendo domos, et 1255 1, VIII| agros fana, atque domos vastat: divina cum humanis permiscet: 1256 2, IV | fuga mulierum et puerorum, vastatio domorum, ante partam a te 1257 2, VI | invocat, quibus civitas vastatur magis quam corrigitur; sed 1258 1, XIII| quin per orbem terrarum vastitas, bella, caedes, oriantur? 1259 1, III | potestatem moderandi, de vectigalibus, sumtibus, iudiciis, senatoribus 1260 1, V | libertatem suam cum republica venalem habere. Ita paullatim populus, 1261 2, VIII| neque alia vulgo cupiunda venalia erunt. ~ Ad hoc providendum 1262 2, VIII| Porro ii, quibus bis die ventrem onerare, nullam noctem sine 1263 2, IV | malis deterrumi mortales ventri, atque profundae lubidini 1264 1, IX | tamen Marci Catonis ingenium versutum, loquax, callidum haud contemno. 1265 | vestrum 1266 2, V | licentiam demseris; non ad vetera instituta revocans, quae, 1267 1, VII | boni mores, concordia inter veteres et novos coalescat. Sed 1268 2, IV | stipendiis confectis, optumos et veterrumos omnium, advorsum fratres 1269 1, XII | invictum imperium tabescere vetustate, ac per summam discordiam 1270 2, VI | firmam efficis, vinci, an vicisse, quid retulit? ~ Quare capesse 1271 2, III | III. Igitur, quoniam tibi victori de bello atque pace agitandum 1272 2, IV | hoc bellum in Cn. Pompeium victoriamque Sullanam increpabantur, 1273 1, II | militiae, interque proelia, victorias, imperium, statui admonendum 1274 | videlicet 1275 2, II | civibus, sicut hostibus, uti vident, defluxere: pauci restitere; 1276 1, IX | Nunc, quoniam, sicut mihi videor, de plebe renovanda, corrigendaque 1277 1, VII | clarum, magisque acceptum videt, prime aestuat, multaque 1278 1, IX | disciplina Graecorum; sed virtus, vigilantia, labos, apud Graecos nulla 1279 1, VII | habentur, ibi omnia bona vilia sunt, fides, probitas, pudor, 1280 2, IV | interfectos: plebem romanam in villa publica, pecoris modo, conscissam? 1281 2, VIII| VIII. Nam domum aut villam exstruere, eamque signis, 1282 1, VIII| avaritiae facile bonis moribus vincetur. ~ Atque haec ita sese habere, 1283 2, VI | nisi illam firmam efficis, vinci, an vicisse, quid retulit? ~ 1284 1, VII | dies, virtutem opulentia vincit, animus ad voluptatem a 1285 1, II | te ab inimicorum impetu vindices, quoque modo contra advorsum 1286 2, VIII| perges, a me quidem pro virili parte dictum et adiutum 1287 1, IV | exacta aetate, non gemitus virorum, luctus mulierum, immanem 1288 1, III | inertissumi, quorum omnis vis, virtusque in lingua sita est, forte, 1289 1, XIII| profecto per gentes omnes fama virtutuis tuae volitabit. Namque hac 1290 2, VIII| omnia potius, quam semet, visendum efficere; id est, non divitias 1291 1, XII | fuit; sed prius laborandum visum est de summa consilii, idque 1292 1, VII | pericula neque facere, neque vitare, bonis in promtu est. Igitur, 1293 1, V | imbuta, deinde in artes, vitasque varias dispalata, nullo 1294 1, XIII| mors vita clarior erit. Nam vivos interdum fortuna, saepe 1295 2, VIII| dicta, ardet omnibus animus; vix satis apertum os, aut lingua 1296 1, VII | classibus sorte centuriae vocarentur. Ita coaequati dignitate, 1297 2, I | mediocrique sapientia res huc vocat: quam quisque optuma potest, 1298 2, I | Nemo enim alteri imperium volens concedit: et, quamvis bonus 1299 2, II | foret. Cetera multitudo volgi, more magis quam iudicio, 1300 1, XIII| omnes fama virtutuis tuae volitabit. Namque hac tempestate, 1301 1, XII | cetera in promtu erunt. Volo ego consilium meum prudens, 1302 2, III | nimisque in victos bona voluntate praedicent? Scilicet quod 1303 1, X | ubicumque gratia, timor, voluptas, ea corrupere, post paullo 1304 1, VII | opulentia vincit, animus ad voluptatem a vero deficit. Quippe gloria 1305 2, IV | ne per otium quidem tales voluptates sine dedecore attigerit. 1306 1, IV | Scilicet neque illis tantae voluptati est (tametsi insperantibus 1307 2, VI | retinuisse ab stultitia et falsis voluptatibus; pacem, concordiamque stabilivisse: 1308 1, VII | aestuat, multaque in pectore volvit: sed ubi gloria honorem 1309 2, VIII| magistratibus, neque alia vulgo cupiunda venalia erunt. ~ 1310 1, X | X. Postquam mihi aetas ingeniumque 1311 1, XI | XI. Quod si aut libertas, aequa 1312 1, XII | XII. Forsitan, imperator, perfectis 1313 1, XIII| XIII. Quod si tecum patria, atque


absol-forsi | forti-primi | priva-xiii

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License