AN COISRIGEADH SIOIL [88]

Theid mi mach a chur an t-sioil

An ainm an Ti a thug da fas,

Cuirim m' aghaidh anns a ghaoith,

Is tilgim baslach caon an gird.

Ma thuiteas silc air lic luim,

Cha bhi fuinn aige gu fas;

Mheud's a thuiteas anns an uir,

Bheir an druchd dha a bhi lan.

Di-aoine la nam buadh,

Thig dealt a nuas a chur failt

Air gach por a bha 'n an suain,

Bho na thainig fuachd gun bhaigh;

Friamhaichidh gach por's an uir,

Mar a mhiannaich Righ nan dul,

Thig an fochann leis an druchd,

Gheobh e beatha bho 'n ghaoith chiuin.

Thig mi mu 'n cuairt le m' cheum,

Theid mi deiseil leis a ghrein,

An ainm Airil's nan aingeal naodh,

An ainm Ghabril's nan ostal caomh.

Athair is Mac is Spiorad Naomh,

Bhi toir fas is toradh maoth

Do gach cail a ta 'n am raon,

Gon tar an latha caon.

La Fheill Micheil, la nam buadh,

Cuiridh mi mo chorran cuart

Bun an arbhair mar bu dual,

Togam an ceud bheum gu luath;

Cuirim e tri char mu 'n cuart

Mo cheann, 's mo rann ga luadh,

Mo chulaibh ris an airde tuath;

'S mo ghnuis ri grein ghil nam buadh.

Tilgim am beum fada bhuam,

Duinim mo dha shuil da uair,

Ma thuiteas e na aon dual

Bithidh mo chruachan biochar buan;

Cha tig Cailleach ri an-uair

Dh' iarraidh bonnach boise bhuainn,

Duair thig gaillionn garbh na gruaim

Cha bhi gainne oirnn no cruas.