DUAN CALLAIG [65]

Nist o thaine sinn dh' an duthaich

Dh' urachadh dhuibh na Callaig,

Cha ruig uine dhuinn bhi 'g innse,

Bha i ann ri linn ar seanar.

A direadh ri tobht an taighe,

A teurnadh aig an dorus,

Mo dhuan a ghabhail modhail,

Mar b' eol domh aig a Challaig.

Caisein Callaig 'na mo phocaid,

Is mor an ceo thig as an fhear ud,

Chan 'eil aon a gheobh de aile,

Nach bi gu brath de fallain.

Gheobh fear an taighe 'na dhorn e,

Cuiridh e shron anns an teallach;

Theid e deiseil air na paisdean,

Is seachd araid bean an taighe.

Gheobh a bhean e, is i's t-fhiach e,

Lamh a riarachadh na Callaig,

Lamh a bhairig cais is im duinn,

Lamh gun spiocaireachd, gun ghainne.

Bho 'n ta tart air tighinn 'an duthaich,

Is nach bi duil againn ri annas,

Rud beag a shugh an t-samhraidh,

B' annsa leinn e leis an aran.

Mur bheil sin againn ri fhaotainn,

Ma dh' fhaodas tu, na cure maill oirnn;

Mise gille Mhic De air Chollaig,

Eirich fein is fosgail dorus.

Callain seo! Callain seo!