Carlo Goldoni
Le massere

ATTO QUARTO

SCENA SECONDA

Precedente

Successivo

Link alle concordanze:  Normali In evidenza

I link alle concordanze si evidenziano comunque al passaggio

SCENA SECONDA

 

Costanza alla finestra, e detti.

 

COSTANZA:

Titta, chi è quella maschera?

SERVITORE:

No so... La vaga via. (Piano a Dorotea.)

DOROTEA:

Son intrigada adesso.

COSTANZA:

No se sa chi la sia?

Chi domandela?

SERVITORE:

Adesso. Cossa gh'oggio da dir? (Piano a Dorotea.)

DOROTEA:

Che la domando ela. (Al Servitore.)

SERVITORE:

La la vol reverir. (A Costanza.)

COSTANZA:

Me domandela mi, o vorla mio mario?

DOROTEA:

No le domanda i omeni le donne da par mio.

COSTANZA:

Ela la xe?

DOROTEA:

Son mi.

COSTANZA:

Cara ela, la perdona.

Me domandela mi?

DOROTEA:

Se pol vegnir?

COSTANZA:

Patrona.

Che la resta servida. Compagnèla de su.

(Cossa vol dir? da mi no la xe stada più). (Entra.)

SERVITORE:

Brava, m'ha piasso assae. El zergo l'ho capio.

DOROTEA:

Cossa vorressi dir?

SERVITORE:

M'intendo mi. (Entra.)

DOROTEA:

Che fio! (Entra.)

 

 


Precedente

Successivo

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA1) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License