SCENA SESTA

Tonin e Ruzante

TONIN Orbé, i me daner è trağ, ah?

RUZANTE A’ me vegnía pensanto adesso… L’è pur stò un bel tuore, al sangue del cancaro! Mè sí, an vu el ve gh’aerae arciapò. L’iera ben vestío, mo’ l’aéa na çiera maleta con aí an vu; una gamba cossí, una bereta cossí rasa via, con una spa’ int’una gamba, pruopio con aí vu. Chassí ch’a’ si’ stò vu, per farme na noela…

TONIN Mi, ah?

RUZANTE Mo’ che sè-gi? Chassí ch’a’ si’ stò vu, ch’a’ stè cossí, ch’a’ parí uno stizo coverto in lo viso. Mo’ aldí, s’a’ si’ stò vu, no fè ch’a’ me despiere…

TONIN O ch’a’ ’l credi, o ch’a’ no ’l credi, o ch’a’ ’m fo vista?

RUZANTE Mo’ sí, vossé-vu ch’a’ v’aesse fata na noela? A’ son tuto cativo? Se Dio m’ai’, a’ no sarae cavare i dente fuora d’int’un ravo; e sí a’ vossé che mi, mi…? Sí, a’ no me l’arae mè pensò in vita d’agni. Mè sí, a’ vossé ben ch’a’ foesse cativo. A’ ve diré zò che m’intravegne: a’ fiè an mi con fiè la buona femena, che crêa d’aver in man el borsato, e sí gh’aéa lomé i picagi. A’ fiè cossí an mi, che qui dêa romagnir de fuora, a’ i metí entro. Mo’ a’ no falerae miga pí mè de viso…

TONIN Basta! U to par me fa stà…

RUZANTE Me par n’in sa gnan gnente, ala fé!

TONIN Al sango de des! Ol no fo ma’ vilà…

RUZANTE Al sangue del cancaro! A’ seon vilani perché a’ no aon roba. No dî de vilani, ch’a’ se sbuseron la pele pí ca no fo mè criviegi.

TONIN A’ no vòi fà custiò.

RUZANTE S’a’ no volí far custion, no dî de vilani, che inchina in Franza e in Tralia a’ responderae a tut’om.

TONIN Basta, a’ no vòi fà custiò. S’a’ i t’è stà tolti, pacezia.

RUZANTE Mooh, dî cossí? «Pacientiorum», disse Capo. E no dî de vilani, ché, con disse questú, se m’asegierí, a’ coreré; e se me zaperí adosso, a’ ve pisseré in gi uogi!

TONIN Basta, a’ ’m recomandi!

RUZANTE Moa, moa… Ah, ah, ah!

TONIN Se ’l no fuss quel ch’a’ vòi di’, al sango del cancar, a’ t’i faref butà fo’ d’i očč, poltrò!

RUZANTE Pota, el ghe tremava el mentisuolo. A’ faghe pur ben sto mestiero, al sangue del cancaro! S’a’ me gh’a’ meto, a’ menaré via tre o quatro.

A’ no vuò gnan anare a cà. A’ vuò anar… ch’a’ he vezúa na puta, che la vuò menar via, o per forza, o con disse questú…