Favola
1 065| desperassion!…~Quela volta lì de ulivo benedìo ghin ga
2 283| tusiti parché quela roba lì, la gera roba che la se
3 283| tusi e noialtri se lassava lì de zugar, qual che ’l fusse
4 283| sùcaro par finir se dava, lì, co la lengua tuta par fora,
5 276| gente, che la se catava lì. Tuti quei che i faséa la
6 244| ìsola Caria 1. In quel’ìsola lì tuti i vivéa felissi e contenti
7 039| bestiola la scagotava, la nava lì su l’istesso posto indove
8 019| sorgente de i Pieri’. Da lì la se ritirava 3 deventando
9 019| salisadèla de i sassi mori e da lì scominsiava la propietà
10 284| toso in on posto foraman e lì, a tradimento, el lo ga
11 030| Tuti (anca mi) se portava lì le so brassà. Simà le do
12 071| volte l'ano e in quele volte lì se diséa la messa, se ressitava
13 071| vosse che stiani quel posto lì el fusse stà on simitero
14 071| ani e tornà da quele parti lì, a só restà co tanto de
15 071| cara ceseta. Desso ghe xe lì altre robe e, anca sa a
16 071| progresso’ se la se lassava lì, a contar on tòco de storia
17 080| momento che, par quela volta lì, xe stà la gola a far da
18 084| che ’l stava senpre torno lì a becolar sti grani, che
19 084| robe da i canpi par quei dì lì se doprava le vache parché
20 246| vignù on gropo in gola e da lì xe ussìo sto fil de fià: “
21 015| in marèi. In quela manera lì ne la note el fen no ’l
22 285| paure e de spavento el stava lì fermo come morto. La capa
23 285| scóndar ste robe sóto pope e, lì, el se sconde anca lu. Órpetìna,
24 088| qualcheduna de quele situassion lì, nassesse anca l’arcobalen
25 088| fòrze perse. ~Quele robe lì, par noialtri tusi de lora,
26 112| e la pi bela. In quei dì lì, tuti i magnava a bobana 2
27 112| fresco, infati, el se tegnéa lì, par tuta la note, ben al
28 147| i Pieri e cussì xe rivà lì altra gente, che la gavéa
29 287| bela e gran costrussion e lì, fra canti e batiman, i
30 287| tuti i lo spintonava via da lì bravàndolo! ~Pòrodisgrassià
31 127| riferimento par dar a quel posto lì on so nome preciso. Le do
32 127| par finir. In quel tenpo lì, a gavéo manco de oto ani
33 021| scominsiava a métarlo propio lì, ne la parte pi in drento,
34 021| pian e la gera dita andio e lì caminava l’omo che ’l guernava
35 021| che faséa fredo se raunava lì la gente par far el filò.
36 021| pian in lesiera pendensa e lì stava i animai. Sta feta
37 021| el foràjo. Da quela parte lì, ghe gera de le fenestrele
38 113| la casa de i Savegnago e lì a só nà. Quel dì, a só rivà
39 113| Malfermo. Na volta rivà lì, a go sentìo on tintinìo
40 Appe| magnà, scoltà, sonà ecc. \-/ lì, dì, sì, cussì ecc. \-/
|