Favola
1 065| scravasson de giosse grosse xe vegnù zó la tenpesta, a seco,
2 276| de na gran piassa, ghe xe vegnù na ispirassion, quela de
3 244| de lena e in puchi ani xe vegnù sù na costrussion cussì
4 237| parché, na volta che ’l fusse vegnù a mancar, el Tesèo el nasesse
5 284| col passar del tenpo se xe vegnù a saver de sto fato bruto
6 246| conto e na stajon la gera vegnù drio l'altra. Foje e fiuri
7 127| torno ancor pimèjo, la xe vegnù tacà a na me recia e la
8 289| che la fortuna la me xe vegnù incontra! Desso bison ca
9 289| corvo, al qual ghe gera vegnù la pele de oca par tuti
10 113| foja e la me ga dito: “Sito vegnù a sercar uvi?” “Si”. “La
11 113| visèla. El sestin el xe vegnù quasi inpienà. “Me racomando
12 167| voléo saver come ca gero vegnù al mondo, me mama la me
13 167| la me confidà ca a gero vegnù al mondo portà da na sicogna
14 167| mondo portà da na sicogna vegnù da tanto, ma tanto distante
15 167| oncó, sto me amico el xe vegnù catarme e el me xe parso
16 Appe| preferisce l’apostrofo. E.: el xe vegnù a catarme n’altra volta =
17 Appe| l’apostrofo. Es.: El xe vegnù a catarme n’altra volta. =
|