Parole latine usate dai Romani22.
Abbemus: Abbiamo.
Abbeterno: Ab eterno.
Agnusdeo: Reliquia di cera impastata con terra
bagnata dal sangue de’ Martiri.
Alleluia: Aleluja.
Ammènne: Amen.
Aspèrgese: Aspèrges.
Buccolica: Da bocca.
Capomunni: Caput mundi.
Crielèisònne: Kyrie eleison.
Culibusmunni: Culibus mundi: in capo al mondo,
lontanissimo.
Cumquibbo: Cum-quibus, il danaro.
Dïasilla: Dies-illa.
Ecce-Homo-a: Dicesi anche è un ecce-oma,
parlando di donna.
Enfitemisi, Infitemise : Enfiteusi.
Estelocanna: Est-locanda, scritto sui locali
d’affittare.
Este-Este: Dicesi del vino buono: este-este!
Facche et refacche : Fac et refac: render la
pariglia.
Fiàtte: Fiat.
Fregante-crimise: Flagrante-crimini.
Grolia in cerssiddèo: Gloria in excelsis Deo.
Quo dìchise dìchise: Quel che ho detto ho detto.
In àrticolo mortis: In articulo mortis.
In àrtise: In artis.
In prìmise: In primis.
Ippisi-fatto: Ipso-facto.
Jura, de jura: Di diritto: De jure.
Jeso, Jesusmaria!: Gesù, ecc.
Libberamus domminè: Libera nos Domine.
Murtossanno: Ad multos annos.
Nun piusurtra: Non plus ultra.
Nunchettinòra: Et nunc et in hora, ecc.
Nun pòzzumus: Dal famoso Non possumus di Pio
IX rimasto celebre.
Ora-provè: Ora pro eo.
Ora-promè: Idem.
Ora-cèrta: Horâ certâ.
Pandecèlo: Panem de coelo.
Pèdibbus (A): Ad pedes.
Perquirato: Perquiratur.
Pràgase: Plagas.
Pròsite: Prosit.
Protoquamquero-a: Proto-quamquam.
Quonia (Ar): Al Quoniam.
Santificèta-o: Santificetur, uomo pio.
Sanatòto: Sana-totum.
Schizzo-fatto: Ipso facto.
Seguenzia santi vangèli: Star a digiuno: Sequentia
Sancti, ecc.
Sicutt’era t’in principio nun che ppeggio: Sicut erat
in, ecc.
Sambruto: Ex-abrupto.
Semprigrazia: Exempli gratia.
Ùrbise et
òrbise: Urbis et Orbis.
Verbum caro: Il deretano.
Viampàcise: Ce scappa er viampàcise, vale: ci
scappano le busse. Viam pacis.
|