Libro,  Notte

1    I,    4|     pieni de moschi: con fé, za fu temp, Zambô, fiol de
2    I,    4|     che ’l n’aviva trovat de za. E ixí com l’aviva pensat,
3    I,    4| convegní aví pacenza. Essend za trapassat ol cald e sovrazont
4    I,    4|       l fos quel che l’aviva za portá nol Tever, e ch’a ’
5    I,    4| domandon Salmazza; e invelò, za gran tempo fa, ghe soleva
6    I,    4|   buratava la farina.~L’iera za damò apareciò de levarse
7    I,    4|      levar in pe’ che l’iera za mo stufo, disse alla Tia: —