Libro,  Notte

 1    I,    4|     fis, a ’l ghe pars d’aví fag’mal; ma per che la gola
 2    I,    4|   segond. Vedend Zambô d’avi fag’tal desorden, no ’l savia
 3    I,    4| mangia’ mi do. — Mo com’hé-t fag’, fiol me? — dis ser Peder. —
 4    I,    4|    dis ser Peder. — Ma ho mi fag’ixí, — respós Zambô; — e
 5    I,    4|       Vedend ser Peder un sí fag’lavòr, dis a Zambô: — O
 6    I,    4|      vedend Zambô che’l sera fag’soficient nol mestér e che
 7    I,    4|      parendo-g ch’ol fos ben fag’, se fé le nozi: e madona
 8    I,    4|   bastô la comenzá tamussá e fag’una peliza de tanti bastonadi,
 9    I,    4|  rendi dol benefici che t’ho fag’, ché, de me vil famèi che
10    I,    4|     famèi che t’eri, t’ho mi fag’parô non solament de la
11    I,    4|    che l’avès in sí poc temp fag’tanta bela roba. Stand ixí
12    I,    4|   disiva: — Cert ti-m dé aví fag qual cosa. Avrest mai per
13    I,    4|       ol gittò nol Tever; e, fag’ol servisi, ol torná da