Libro, Notte
1 I, 4| moiér, ch’aviva nom madona Felicèta, che l’era mort ol marit,
2 I, 4| li facendi. Vedend madona Felicèta che Zambô se portava bé,
3 I, 4| se fé le nozi: e madona Felicèta fo mogiér de ser Zambô,
4 I, 4| Zambô fo marit de madona Felicèta.~Vedendo-s ser Zambô levat
5 I, 4| Venne ol temp ch’a madona Felicèta che besognava un par de
6 I, 4| repezá e a taconá. Madona Felicèta, ch’era usada morbeda sot
7 I, 4| fé andá d’inturen. Madona Felicèta, sentendo-s dá de i bòti
8 I, 4| sovrazont ol fred, madona Felicèta domanda a ser Zambô una
9 I, 4| usava tanti pompi. Madona Felicèta, sentendo tai paròi, se
10 I, 4| no-g la voliva fá. E madona Felicèta instigandòl che la voliva
11 I, 4| per morta. Vedend madona Felicèta l’anim de ser Zambô inversiat
12 I, 4| Zambô, sentend che madona Felicèta cresciva e moltiplicava
13 I, 4| era vegnuda a tant madona Felicèta, che, com la sentiva che
14 I, 4| zornadi; e dis a madona Felicèta: — Felicèta, te fo a saví
15 I, 4| dis a madona Felicèta: — Felicèta, te fo a saví c’ho mi do
16 I, 4| moiér; e fata ciamá madona Felicèta, la vegní in botiga, e tantost
17 I, 4| e vos cognadi. — Madona Felicèta, che se recordava de i paròi
18 I, 4| molesini pregheri madona Felicèta se moví a compassiô e si
19 I, 4| ca; e avend sentüt madona Felicèta che l’era vegnüt ol marit,
20 I, 4| ser Zambô de ca, madona Felicèta andá al avèl per vedí de
21 I, 4| Essend andá per sort madona Felicèta a la finestra per vedí de
22 I, 4| consuét.~Aviva per inanz Felicèta tolt ü de i corp mort de
23 I, 4| via ol corp mort, madona Felicèta, ch’era scaltrida, aviva
24 I, 4| ol pizegamort da madona Felicèta per aví ol so pagament,
25 I, 4| so pagament, dis madona Felicèta, — Hé-t portat ol corp mort
26 I, 4| Dis in quella fiada madona Felicèta: — E com l’hé-t gitá déter
27 I, 4| ol picegamort da madona Felicèta per aví ol pagament, ol
28 I, 4| finí la vita sova. E madona Felicèta, intendüda la novela, a’
|