Libro,  Notte

 1    I,    4|         fradèi menôr, e sí ghe dis: — A’l sarèf lü bôna spisa,
 2    I,    4|        e tristi de Zambô, a’ i dis a Zambô so fradèl: — Zambô,
 3    I,    4|     zambotand fra sí medém, ol dis: — Ma costör a’ i è lôr
 4    I,    4|     pié de vogia de mangiá, ol dis de sí; e vendüdi certi pochi
 5    I,    4|     ghe dé i tri fis, e sí ghe dis: — Zambô, tuó sti tri fis,
 6    I,    4|       Zambô, ubidient al parô, dis: — Volentera, parô; — e
 7    I,    4| guardava e reguardava i fis; e dis a la gola: — Che deb’io
 8    I,    4|       e in zó per ca; e sí ghe dis: — Che ve-t fazend, Zambô
 9    I,    4|      com’hé-t fag’, fiol me? — dis ser Peder. — Ma ho mi fag’
10    I,    4|     ser Peder un sí fag’lavòr, dis a Zambô: — O fiol me, dí
11    I,    4|        era squarzadi e roti; e dis a ser Zambô, so marit, ch’
12    I,    4|     morbeda sot l’alter marit, dis che la no n’era usada de
13    I,    4|        se dosdegná fortement e dis che la la voliva in ogni
14    I,    4| convegniva stá assé zornadi; e dis a madona Felicèta: — Felicèta,
15    I,    4|       Bertaz, vedüda la fomna, dis: — Madona, sé-f vu la mogiér
16    I,    4|     ghe respondí: — Made-sí! — Dis in quella fiada Bertaz: —
17    I,    4|       la ma a l’ü e a l’alter, dis Bertaz: — O cara la me cognada,
18    I,    4|        l stét sovra de sí dapò dis: — Che cosa hé-t, ch’a ’
19    I,    4|        corp in spala, e sí ghe dis gh’a ’l tornas ch’a’ la ’
20    I,    4|        per aví ol so pagament, dis madona Felicèta, — Hé-t
21    I,    4|           L’hé-t gita déter? — dis la dona. E lü ghe respòs: —
22    I,    4|        déter? E de che sort! — Dis in quella fiada madona Felicèta: —