Libro,  Notte

 1    I,    4|      sí a ’i se somegiava sí l’ü l’alter, ch’a’ no l’iera
 2    I,    4|       iera possibol conoscer l’ü fò da l’alter, com sarevef
 3    I,    4|     penduleti sgonfi de dré. L’ü de questi avea nom Zambô,
 4    I,    4|       Santí, a’ i era nasít in ü portat, e si a’ i se confeva
 5    I,    4|       Bertaz e de Santí, ol fé ü farsèt de certi pochi strazi
 6    I,    4|      con dol pa e dol formai e ü botazol de vi, e in pe’
 7    I,    4|   desgraziat, vols che volzend ü tal stroment, a ’l se rompis
 8    I,    4|        speçierii, e fo vedü da ü speçial, che pestava mandoi
 9    I,    4| speçial, che pestava mandoi in ü mortér per fa di marzapá,
10    I,    4|     che s’avedí dol tug’, tols ü bastò in ma, e sí ghe-n
11    I,    4|      la gola, e branca in ma l’ü de quei fis e comenzá strucá-l
12    I,    4|     parô, a’l s’imbaté a trová ü marcadant ch’aviva nom messer
13    I,    4|    voliva che ’l ghe la fès, l’ü e l’alter intrá in tanta
14    I,    4|       segond la so usanza, con ü bastô la comenzá tamussá
15    I,    4|       ch’a’ no sém cognosüdi l’ü da l’alter, e chi ne vedès
16    I,    4|      che l’avi tocat la ma a l’ü e a l’alter, dis Bertaz: —
17    I,    4|    porzèi. La povereta, vedend ü tal lavôr, l’entrá d’afan
18    I,    4|        per bôna ventura pasava ü de sti pizegamort; e sí
19    I,    4|        fé intender che l’aviva ü mort in ca e che ’l vignès
20    I,    4|        per inanz Felicèta tolt ü de i corp mort de sot dol
21    I,    4|   torná da la dona che ghe dés ü fiori: che tag’ghe vegniva