Libro,  Notte

 1    I,    4|        avea nom Zambô, l’alter Bertaz, el terz Santí; e Zambô,
 2    I,    4|       come mazzôr fradèl, vers Bertaz e Santí, fradèi menôr, e
 3    I,    4|        passerèf la carestia. — Bertaz e Santí, fradèi menôr, ch’
 4    I,    4|    responderém. — I do fradèl, Bertaz e Santí, a’ i era nasít
 5    I,    4|     scelerat de vintidô carat, Bertaz e Santí a’ i era de vintises;
 6    I,    4|      la matina dol dí seguent, Bertaz, de orden e comissió de
 7    I,    4|      Zambô, che credeva osellá Bertaz e Santí, intisa la risposta,
 8    I,    4|      adonca Zambô la opiniò de Bertaz e de Santí, ol fé ü farsèt
 9    I,    4|         ol morí d’alegreza; ma Bertaz e Santí n’af gran consolaziô.~
10    I,    4|     Zambô, no pasá dés dí, che Bertaz e Santí, fradèi de ser Zambô,
11    I,    4|       mostrá la botiga. Vedend Bertaz e Santí la bela botiga de
12    I,    4|       ch’a’ i comandas. Respós Bertaz che volentera l’arèf parlá
13    I,    4|  botiga, e tantost ch’eia vist Bertaz e Santí, subit ghe de una
14    I,    4|     ch’a’ i no fos so cognadi. Bertaz, vedüda la fomna, dis: —
15    I,    4| Made-sí! — Dis in quella fiada Bertaz: — Madona, toché-m la ma,
16    I,    4|      ma a l’ü e a l’alter, dis Bertaz: — O cara la me cognada,
17    I,    4|        apena tre dí, che stand Bertaz e Santí in razonament co
18    I,    4|      dol bastô a la so usanza. Bertaz e Santí, che stava sot ol
19    I,    4|        avèl da i porc, i pòver Bertaz e Santí cagá l’anima d’angossa.~
20    I,    4|        nol Tever; e ixí Zambô, Bertaz e Santí malament finí la