Libro,  Notte

 1    I,    I|        E che avete voi di bello com perato? — disse il compagnone. —
 2    I,    4|        túg’ tri malament moris, com a’ intenderí, s’a’ me impresterí
 3    I,    4|     conoscer l’ü fò da l’alter, com sarevef a dí tre penduleti
 4    I,    4|         e cognoscend che te sí, com l’è vira, ol mazzôr fradèl,
 5    I,    4|       aviva trovat de za. E ixí com l’aviva pensat, ixí ol fé.
 6    I,    4|  inviament, scrisse al so pader com l’iera a Roma e della gran
 7    I,    4|      tant madona Felicèta, che, com la sentiva che ser Zambô
 8    I,    4|         o se moviva, la tremava com la fòia al vent, e se’s
 9    I,    4|       mi do fradèl, tug’do gobi com a’ sogn a mi; e sí a’ i
10    I,    4|    soliva andá a la piaza a fá, com fa i bô marcadant, di facendi;
11    I,    4|       avia conzat a pè dol avèl com stava l’alter; e tornat
12    I,    4|        dona. E lü ghe respòs: — Com, se l’ho mi trat déter?
13    I,    4|      fiada madona Felicèta: — E com l’hé-t gitá déter nol Tever?
14    I,    4|      retornada ne la so libertá com a’ l’era per inanz. —~
15    I,    4| povereta mi!, e si a’ no sé mai com a’ fare nianche, perché
16    I,    4|      inchina a Pasqua. Né a’ sé com a’ faronte me co tante caresti
17    I,    4|        e cativela co ’l malano, com l’ave sentú vegnir el so