Novella

 1   50|               VII. L'ESEMPI DI OCCH302.~ ~ ~ ~Ona volta, gh'
 2   50|        e ghvegnùu giò dodes occh salvategh e gh'han mangiàa
 3   50|      lor han semenaa e che sti occh han mangiàa su el gran e
 4   50|  pisonant, prima de mandà  i occh, n'han ciappàa vunna; e
 5   50| badessa l'avess minga savuu. I occh hin andàa propi de bon,
 6   50|      ha fàa la correzion a sti occh e la gh'ha ditt: - «Cossa
 7   50|       l'è voster el gran?» - I occh staven  a scoltà305. Dopo
 8   50|       ha dàa la benedizion e i occh hin andàa in alt, ma hin
 9   50|            Coss'avii fàa a sti occh? Disimm la veritàa, e guardèe
10   50|     entrèe vialter de mangià i occh? hin voster?» - E lor gh'
11  Ind|        Milano)~ ~§ L'Esempî di occh (Milano)~ ~* Il mulo caduto
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on touch / multitouch device
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2011. Content in this page is licensed under a Creative Commons License