IntraText Indice | Parole: Alfabetica - Frequenza - Rovesciate - Lunghezza - Statistiche | Aiuto | Biblioteca IntraText | Cerca |
Alfabetica [« »] torto 5 tortore 1 tos 1 tosa 115 tósa 1 tosane 2 tosanett 1 | Frequenza [« »] 117 tra 116 ah 116 stanza 115 tosa 114 avete 114 testa 114 vanno | Vittorio Imbriani La novellaja fiorentina Concordanze tosa |
grassetto = Testo principale Novella grigio = Testo di commento
1 3 | spezièe, che el gh'aveva ona tosa7. L'era vedov, el gh'aveva 2 3(7) | Tosa, fanciulla; pl. Tosànn. 3 3 | voreva tanto ben a sta soa tosa; e lee, l'andava a imparà 4 3 | de vedella de visin sta tosa, l'è andaa intes con quella 5 3 | fioeu del Re. E lee, la tosa, la ghe dis a so papà: - « 6 11 | era on Re. El gh'aveva ona tosa. L'era tanto bella che le 7 11 | su, el trœuva pu la soa tosa. Lee, l'ha miss on bell'- 8 11 | a ballà. Lee, sta povera tosa, la gh'aveva ona passion; 9 11 | Cossa te gh'het, la mia tosa, che te set così malinconica? 10 11 | Reginna le ved, la ved sta tosa inscì bella, missa inscì 11 11 | diseva che l'era ona povera tosa che l'era minga adattada 12 11 | sposala pur, se quella tosa lì, la dev vess quella che 13 11 | contenta; perchè l'è ona bona tosa, savia, educada.» - I so 14 12 | prestinèe, se el voreva dagh ona tosa in sposa per el so corbattin. 15 12 | el voreva dagh anmò ona tosa per sposa. E lu, el gh'ha 16 12 | danèe, e dènn la vostra tosa per sposa al corbattin.» - 17 12 | E lor, el prestinèe e la tosa, gh'han ditt de sì. Quand 18 13 | sant; el dis: - «No, la mia tosa.» - La va innanz e la trœuva 19 13 | perchè l'era ona bonna tosa; el ghe dis minga: - «La 20 13 | ghe dis minga: - «La mia tosa.» - Lee, la picca in d'on 21 13 | la ghe dis: - «Sì, la mia tosa. Sent, te podarisset famm 22 13 | sidellin?» - «No, la mia tosa.» - La va in de l'alter 23 21 | sit per faj perd.» - La tosa minor l'ha sentii; e l'ha 24 21 | in d'on sit distant. La tosa minor la stava de drèe e 25 21 | trovaa pu so pader. E la tosa minor la ghe dis: - «Lassèe 26 21 | in d'on alter sit. E la tosa minor l'ha sentìi, l'ha 27 21 | ancamò so pader. Allora la tosa minor la dis: - «Vegnì adrèe 28 23 | era per podè dagh la soa tosa. Lu, el gh'ha portàa tutt 29 23 | mazzi.» - Lee, sta povera tosa, la cercava de dormì del 30 23 | el ghe dis che la soa tosa (de lor) la sta ben89 , 31 23 | dùu, el fiœu del Re e la tosa96 del prestinèe, e de podè 32 23(96) | Tosa usavano anche i Provenzali. 33 23(96) | I Bolognesi e i Lombardi Tosa per fanciulla; o viene forse 34 23 | el pader, el ciappa sta tosa, le ringrazia tant. El fiœu, 35 23 | l'han faa morì. E lee, la tosa del prestinèe, l'è restada 36 24 | el mena via sta brutta tosa. El riva a cà; e so pader, 37 26(113)| plur. fanciulla, ragazza, tosa. Il diminutivo tosètta, 38 26 | pader l'è stàa là con la sòa tosa, l'ha fàa a la stessa manera, 39 26 | Lassala chì, che la toa tosa l'è in bon man e la patirà 40 26 | portaven el cafè142 a sta tosa, van denter; e veden, che 41 26 | campagna e gh'aveven ona tosa. E sta tosa l'andava fœura 42 26 | gh'aveven ona tosa. E sta tosa l'andava fœura de la porta; 43 26 | E on dì, cerchen la tosa de chì, cerchen de lì, poden 44 26 | Ier è vegnùu chì la mia tosa, denter chì in sto giardin. 45 26 | torna a dì: - «Damm la mia tosa; se no, mi te mazzi.» - 46 26 | rôs, e ven fœura la soa tosa de lee. E lee allora la 47 29 | gioven, ch'el ghe dava la soa tosa per sposa. L'ha vengiuda 48 29 | Sont chì per sposà la soa tosa.» - E lu, el gh'ha ditt 49 29 | arrestaj insomma. Lee, la tosa, la sent a vegnì sta troppa 50 29 | disen: - «Avii vedùu la tosa del Re, cont so marì a passà?» - 51 29 | Hòo ditt, s'avìi vedùu la tosa del Re à passà cont so marì?» - 52 29 | dimandem, s'han vist a passà la tosa del Re cont el so marì; 53 29 | hin stàa quasi visin, la tosa del Re, la mett in terra 54 29 | dimanden: - «Han vedùu la tosa del Re, a passà cont so 55 29 | dimandà ancamò, s'han vedúu la tosa del Re passà cont el so 56 29 | dimandem, s'han vist la tosa del Re passà con so marì; 57 29 | hin stàa quasi visin, la tosa del Re la mett in terra 58 29 | dimanden, s'han vedùu la tosa del Re passà cont so marii. 59 29 | dimandaa, se aveven veduu la tosa del Re passà cont so marì. 60 29 | Intant lor, el gioven e la tosa, gh'han avuu temp d'andà 61 29 | albergator. El gh'aveva ona tosa. La stava semper in stanza; 62 29 | desora, el trœuva pu la soa tosa. L'ha mandaa duu servitor 63 29 | ditt, chi trovava la soa tosa, ghe la dava per sposa. 64 29 | mamma cara.» - E lee, sta tosa, pronta, l'ha lassàa giò 65 29 | servitor. El gh'ha ditt a la tosa: - «Fa prest, ven giò, che 66 29 | Dopo de lì on poo, la tosa la se guarda indrèe; e la 67 29 | Dopo de lì a on poo, la tosa la se torna a guardà indrèe; 68 29 | genitor, che l'aveva trovàa la tosa. Gh'han mandàa incontra 69 35 | morta. E el gh'aveva ona tosa; e in casa soa, la sera, 70 35 | el ghe fava l'amor alla tosa de sto Prenzip. Quand el 71 35 | el gh'ha proibii alla soa tosa de parlagh; ma lee, de scondon, 72 35 | su tutta la robba de la tosa; de scondon l'ha fàa taccà 73 35 | via, el lassa lì la soa tosa. Lee, la se trœuva in de 74 35 | mandava là a vedè sta soa tosa come la se comportava. Lor 75 35 | dovess fa la monega. Ma sta tosa la gh'aveva poca vocazion. 76 35 | vôs, on lament, che a sta tosa el ghe fava penna. La ghe 77 35 | sto coridor e van giò. Sta tosa, la dis: - «O che aria umeda, 78 35 | quanti ann la gh'ha; e la tosa, la ghe dis, che la gh'ha 79 35 | veritàa, che questa l'è la mia tosa?» - Allora la monega, la 80 35 | inquietàtt, ma questa l'è la toa tosa.» - Allora la tosa, la ghe 81 35 | la toa tosa.» - Allora la tosa, la ghe trà i bracc al coll 82 35 | Subet che mi sont la toa tosa e mi saroo quella, che te 83 35 | monestee?» - E lee, allora, la tosa, la ghe dis: - «Si, el bisogn, 84 35 | savè, che mi sont la soa tosa; e vegni a interced grazî 85 35 | fastidi. El fava stà lì la soa tosa e quell'altra monega. L' 86 35 | mandada a tœu, lee e la tosa e la monega insemma tutt 87 35 | mièe e questa l'è la vostra tosa.» - E lu, l'è restàa ben 88 35 | d'avè trovàa la mièe e la tosa. L'arcivescov l'ha dàa on 89 44 | delicada!» - Ven giò l'altra tosa con la testa in man; e la 90 45 | mazzaret, te sposaret la mia tosa.» - El gh'ha daa la bandera 91 45 | maghi, te sposaret la mia tosa.» - Sicchè lu, l'è andàa 92 45 | han fàa el sposalizî co la tosa del Re. La prima sera, ch' 93 45 | dopo, lu l'era de sposà la tosa del Re, perchè l'ha ciappàa 94 45 | la soa mièe, che l'era la tosa del Re. A la matinna, el 95 47 | dis: - «Mi hoo instriàa la tosa del Re, e gh'è nissun che 96 47 | che diseven, che gh'era la tosa del Re d'on sit distant 97 47 | chi podeva fa guarì la soa tosa, fussen stàa pover, fussen 98 47 | sto Re, che gh'aveva la tosa, che la stava inscì mal. 99 47 | l'era lì per fà guarì la tosa del Re. E lor, i servitor, 100 47 | pretesa de fa guarì la soa tosa. El Re, el gh'ha ditt: - « 101 47 | persuas de fa guarì la soa tosa. Allora, el Re, el ghe da 102 47 | in della stanza de la soa tosa e de lassaghel pur là lu 103 47 | boggettin. E quel di trìi dì, la tosa l'è restada sana; la se 104 47 | mi tel daròo.» - «La soa tosa per sposa, no; perchè l' 105 47 | see minga? Gh'è malàa la tosa del Re, già licenziada284 106 47 | remedi, per fa guarì la tosa del Re. Allora la guardia 107 47 | a daghen ona gotta e la tosa del Re la comincia a dervì 108 47 | dàa on'altra gotta e la tosa del Re la comincia a parlà. 109 47 | ne dà on'altra gotta e la tosa del Re l'è stada guarida. 110 47 | minga, che l'è guarida la tosa del Re? e gh'era nissun 111 47 | vuj propi tœulla no, la tosa del Re.» - E gh'era on alter, 112 47 | Perchè me vœuren fa tœu la tosa del Re, e m'han ligaa denter 113 47 | Mi la vœuri propi no, la tosa del Re.» - E quell'alter, 114 50 | sto Re, el gh'aveva ona tosa; e lu, l'ha semper tegnuda 115 50 | el gh'aveva domà che sta tosa, el ghe rincresséva. E lu,