grassetto = Testo principale
   Novella  grigio = Testo di commento

 1    3    | dicendo: - «Maestà, io sono un pover'omo. Impossibile che voi
 2    3(26)|           Il Cherubini ha solo pover.~ ~
 3    4    |      ragione dell'avvenuto. Il pover'omo, tutto umile e sorpreso,
 4    6    |   nascost de tutti. E lu, quel pover servitor, ghe tocca de 
 5    6    |         se el parlava. Lu, sto pover omm, l'è andàa per vedè,
 6   11    |       pu, tutt fœura de lu: - «Pover a , pover a ! Se el
 7   11    |    fœura de lu: - «Pover a , pover a ! Se el saveva, ghe
 8   21    |        bambine, tutto dolente, pover'omo, con un dispiacere da
 9   26    |             C'era una volta un pover'omo, che aveva tre figliole.
10   26    |   fiera; alla quale andando il pover'omo per provvigioni a campare
11   26    |     giorno dopo a bruzzolo, il pover'omo si messe in viaggio.
12   26    |  compra o in regalo; sicchè il pover'omo, allungata la mano al
13   26    |      mia pianta di rose.» - Il pover'omo, morto più che mezzo
14   26    |      sul momento.» - Invano il pover'omo pregò e ripregò: il
15   26    |    partire, se non dopo che il pover'omo gli ebbe promesso con
16   26    |      Figurarsi con che core il pover'omo rientrò in casa sua!
17   26    |       e ridàgli, finalmente il pover'omo piangendo gli raccontò
18   26    |      gambe. Disse il Mostro al pover'omo, dopo avere guardata
19   26    |     quì sola la ragazza.» - Il pover'omo si sentiva morire dalla
20   26    |         sicchè bisognò, che il pover'omo se ne andasse, abbandonando
21   26    |     tosànn113 e l'era molto114 pover e l'andava à cercà la caritàa,
22   26    |  besogna dagh de mangià a quij pover fiœu .» - S'ciao, je fa
23   31    |        un suo figlio.~ ~ ~ ~Il pover uomo era un Pescatore,~ ~
24   35    |      arrispose Adelame. - «Oh! pover'a me,» - sclamò l'Adelasia: - «
25   45    |   avevet de , minga la ciav. Pover a mi! adess dov'hoo de andall
26   47    |       ho voglia di cacare.» - «Pover'a noi!» - dice la moglie: - «
27   47    |       la soa tosa, fussen stàa pover, fussen stàa scior, de qualunque
28   47    |       gh'era marì e mièe. Eren pover; e, on , el marì, el dìs: - «
29   50    |       era ona volta tre tosann pover pover, che saveven minga
30   50    |     ona volta tre tosann pover pover, che saveven minga come
31   50    |         semm domà nun; ma semm pover pover e gh'hemm minga de
32   50    |        domà nun; ma semm pover pover e gh'hemm minga de mangià.» -
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on touch / multitouch device
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2011. Content in this page is licensed under a Creative Commons License